Παλιός Αγιος Αθανάσιος

Το χωριο που οι κάτοικοι του έχουν όλοι φύγει.. Θα μπορούσε να είναι ένα ακόμη από τα ερειπωμένα και έρημα χωριά..Αντιθέτως είναι το χωριο των ταβέρνων και των καφέ!! Ταβερνοχώρι όπως μας είπε το και ο κύριος που νοίκιαζε στολές για σκι!Οι κάτοικοι του χωριού μην αντέχοντας άλλο το κρύο και το χιόνι το εγκατέλειψαν γύρω στο 1980 για να κατέβουν λίγο πιο κάτω στο Νέο Άγιο Αθανάσιο.

Είχα ακούσει τόσα για την ομορφια του χωριού που ξενέρωσα πολύ όταν φτάσαμε και από την ομίχλη δε μπορούσαμε να δούμε ούτε το πρώτο σπίτι του χωριου.. Η ορατότητα ήταν στα τρία μέτρα..Αφου όταν έφυγα για λίγο από τη παρέα μετά τους άκουγα αλλά σε απόσταση 5 μέτρων δε τους έβλεπα..Έτσι κάναμε μια βόλτα στην ομίχλη για να διαλέξουμε που θα πάμε για φαγητό!!!Το χωριό πλέον έχει μόνο ταβέρνες, ξενώνες και καφετέρειες..Δεν έχω ξαναδεί κάτι παρόμοιο πουθενά.. Τόσες επιλογές για φαγητο..Όπως επίσης δεν έχω ξαναεπισκεφτεί χωριο-φάντασμα που να ζωντανεύει μόνο για τους τουρίστες...

 Για να διαλέξουμε που θα φάμε εμπιστευτήκαμε τη μύτη μας!!Εκεί που μας μύρισαν λαχανοντολμάδες εκεί μπήκαμε!Ασχετα αν τους είχαν τελιώσει.. Αλλωστε τι σημασία είχε?? Υπήρχε τζάκι, καλό φαγητό και καλή παρέα..Α και ένα πολύ ωραίο γλυκό κρασί(που άρεσε μόνο σε μένα)!! Φάγαμε τα πάντα γιατί είμαστε και φαγανή παρέα και επειδή περισσέψαν τα μισά τα πήραμε και  μαζί μας για τη βραδινη λιγουρίτσα..Η οποία δεν ήταν λιγουρίτσα αλλά  λαιμαργία! Στο τέλος μας κέρασαν και τα τελειότερα μήλα ψητά που έχω φάει. Ψημένα στο φούρνο με γλυκό κρασί και κοκα κόλα!

 Ευτυχώς όταν πια φύγαμε από τη τη ταβέρνα είχε φύγει πια και η ομίχλη και προλάβαμε να δούμε λίγο και το χωριο..Λίγο γιατί είχε αρχίσει ψοφοκρυο..Όντως είναι ένα πολύ όμορφο χωριό με πολλά πέτρινα σπίτια καλοδιατηρημένα.. Αυτό που μου έκανε εντύπωση είναι ότι δεν υπήρχαν χαμόσπιτα, ήταν όλα τόσο περιποιημένα!!

Φύγαμε με την υπόσχεση ότι θα ξαναγυρίσουμε.. Για περισσότερες μέρες και αυτή τη φορά θα μείνουμε στον Παλιο Άγιο Αθανάσιο..