Δευτέρα 28 Ιανουαρίου 2013

Κάτι δεν πάει καλά.

Οταν κανονίζεις με 4 άτομα για το που θα πάτε το βράδυ και ο καθένας από τους 4 καταλαβαίνει και άλλο μέρος. Τότε κάτι δεν πάει καλά.

Όταν βγαίνεις βράδυ και η μουσική που ακούς είναι πολύ ντεμοντέ ακόμα και για τη μαμά σου. Τότε κάτι δεν πάει καλά.

Οταν Δευτέρα πρωί πετάς 4 σακούλες ανακύκλωσης γεμάτες με συσκευασίες ανθυγιεινού φαγητού και ποτού και δεν είχες πάρτυ. Τότε κάτι δεν πάει καλά.

Όταν ξεκινάς μια ανάρτηση για να περιγράψεις ένα καμένο σαββατοκύριακο.Τότε κάτι δεν πάει καλά.

Παρασκευή μιλάμε με τις φιλές μου για να κανονίσουμε που θα πάμε το βράδυ. Αρχικά εγώ κατάλαβα ότι θα μαζευόμασταν σε σπίτι. Μισή ώρα αργότερα και 3 τηλεφωνήματα μετά έφτασα στο δύσκολο συμπέρασμα ότι τελικά θα βγούμε για ποτό στο Γαλάτσι. Συναντήθηκα με τη μια από τις φίλες για να με μαζέψει με το αυτοκίνητο και ξεκινήσαμε για την λάθος πλατεία αλλά ευτυχώς στη σωστή περιοχή. Γιατί εκείνη εκεί είχε καταλάβει ότι θα πάμε για ποτό αλλού. Στο μπαρ Πιθάρι. Και ενώ εγώ σκεφτόμουν τι άκυρο όνομα για να ονομάσει κανείς το μπαρ του και ότι μοιάζει με όνομα ταβέρνας τελικά φτάσαμε στη Πλατεία Παπαδιαμάντη στο Γαλάτσι για να διαπιστώσουμε ότι τελικά είναι ταβέρνα. Και ότι ποτέ δεν είπαμε ότι θα πάμε για ποτό αλλά εξ΄αρχής είχαμε πει ότι θα πάμε για φαγητό....Βέβαια αυτό το γνώριζε μόνο η μια. Συμπέρασμα: Ποτέ μην εμπιστεύεσαι ξανθιά. Έστω και βαμμένη.

Αφού φάγαμε, βρίσαμε τον γκόμενο της μιας, που της κάνει νερά τελευταία, και διαφορα άλλα τέτοια χαριτωμένα η ίδια ξανθιά της αποπάνω παραγράφου έριξε την ιδέα να πάμε στο club Eleven στο Μαρούσι. Δυστυχώς εμείς αντί να της ρίξουμε νερό να συνέλθει τη βρηκαμε εξαιρετική ιδέα και πήγαμε. Το club είχε live... Ποιον όμως??? Wait for it......Τον Πασχάλη!!!!Ναι.. Για σένα τρελοκόριτσο με μίνι ζιπ! Ετσι και εμείς ήπιαμε τα βερμουτάκια μας και  χορέψαμε τα πιο ωραία λαικά σε σπίτια με μωσαικά. Συμπέρασμα: Ποτέ μην εμπιστεύεσαι ξανθιά. Έστω και βαμμένη.

Το κακό  του να μεγαλώνεις είναι ότι εαν βγεις ένα βράδυ την επόμενη μέρα σέρνεσαι και πέφτεις από κρεβάτι σε καναπέ. Ετσι πέρασε και το Σάββατο. Το βράδυ μετά από 8 τηλεφωνήματα και 3.265 ιδέες για διασκέδαση καταλήξαμε σπίτι μου να βλέπουμε ταινία. Συγκεκριμένα τον Δικτάτορα. Η οποία είναι πολύ καμένη. Δείτε την!! Οπως καμένη ήταν και η μηλόπιτα μου. Η οποία ήταν υγρή μέσα και η ίδια ξανθιά των αποπάνω παραγράφων δε με άφηνε να τη βγάλω από το φούρνο. Έτσι η μηλόπιτα αντί για 1 ώρα ψήθηκε 2 και ροδοκαρβουνιάστηκε από πάνω.Συμπέρασμα: Ποτέ μην εμπιστεύεσαι ξανθιά. Έστω και βαμμένη.
  


Καλή Εβδομάδα!

Τετάρτη 23 Ιανουαρίου 2013

Πωλείται όπως είναι επιπλωμένο...


Τον τελευταίο καιρό ψάχνω για νέο σπίτι και επειδή είμαι λιιιιιίγο περίεργη τρώω όλα μου τα απογεύματα βλέποντας σπίτια γιατί το ένα μου ξινίζει και το άλλο μου βρωμάει. Πάντως το να χαζεύεις στην χρυσή ευκαιρία είναι μια εμπειρία ζωής. Το ελληνικό real estate είναι όπως και τα υπόλοιπα πράγματα σε αυτή τη χώρα.. Για γέλια! Κατά καιρούς έχω πέσει πάνω σε απίστευτα μαργαριτάρια αλλά δε τα έχω αποθηκεύσει. Σήμερα όμως τα χτυπήματα ήταν απανωτά...

Έχετε πάει στις Βερσαλλίες? Όχι? Ε τώρα ήρθαν οι Βερσαλλίες σε σας... Σε ένα τριαράκι μούρλια στο Βοτανικό.


Κάθεσαι στο σαλόνι σου και χαλαρώνεις...
- Γυναίκα.... Μας τελείωσε το ψωμί.
- Ε μα πως κάνεις έτσι. Φάε παντεσπάνι!


Η παρακάτω ιδέα είναι ότι πιο ευφάνταστο έχω δει. Εάν δεν έχεις φωτογραφίες από το σπίτι αλλά παρόλα αυτά έχεις ακούσει ότι τα διαμερίσματα με φωτογραφίες έχουν περισσότερη ζήτηση τότε τι κάνεις? Μία είναι η λύση. Google earth και ξενοιάζεις.... Μα είναι ολοφάνερο ότι πρόκειται για ένα πολύ ωραίο σπίτι. Αμφιβάλλει κανείς?


Συνεχίζεις την αναζήτηση της ιδανικής κατοικίας και διάβαζεις διαμέρισμα 80τ.μ στον 3ο, 2υ/δ κτλ και σε τιμή που σε ικανοποιεί. Μπαίνεις γρήγορα-γρήγορα να δεις εικόνες και βλέπεις την παρακάτω εικόνα τραβηγμένη από τρεις διαφορετικές γωνίες .Και μένεις να αναρωτιέσαι. Μήπως αυτό είναι το οικόπεδο που πρόκειται να χτιστεί η πολυκατοικία? Και αν ναι γιατί τη βγάλανε κιόλας σε αγγελία? Μήπως αυτή είναι η θέα από το μπαλκόνι? Και εάν ναι τι το ωραίο έχει? Μήπως φαίνεται κάπου η Ακρόπολη στο βάθος και δεν τη βλέπω εγώ γιατί είναι μπροστά το κοτέτσι του γείτονα? Και στην τελική που είναι το σπίτι?



Smile, you're on candid camera...Ο συγκεκριμένος δαιμόνιος ιδιοκτήτης δε μπορούσε να περιμένει να καταπιεί η κυρία. Ούτε να ανάψει το τσιγάρο ο κύριος. Φωτογραφία θέλω , τώρα την εθέλω.Του ήταν μάλλον πολύ δύσκολο να τους πει να κάνουν λίγο στην άκρη για να βγάλει μαι φωτογραφία της προκοπής. Η έστω να περιμένει να φύγουνε. Πάντως σε αυτή τη φωτογραφία εμένα αυτό που με τρομάζει είναι το φονικό εκκλησάκι στη γωνία. Πραγματικά κάποιος άγιος πρέπει να φυλάει αυτούς που περνάνε από κάτω.


Η παρακάτω φωτογραφία δεν είναι αστεία αλλά είναι η φωτογραφία που με εκνεύρισε. Το σπίτι αυτό είναι εξωφρενικά ακριβό και δεν έχει καν ντουλάπια στην κουζίνα... Αλλά τι να τα κάνεις? Πιο βολικό έτσι...Να ναι καλά το ΙΚΕΑ μας έσωσε ξανά...Ζήτω τα μπαμπού στόρια!


Υπήρχε άλλο ένα σπίτι που ήταν όλα τα λεφτά λουλούδια. Με τις ταπετσαρίες του, με τα πορτοκαλί του τα ριχτάρια, με τα λαχανί του έπιπλα... Προκαλούσε προσωρινή τύφλωση και ελαφρύ επεισόδιο επιληψίας σε όποιον το πρωτοαντίκρυζε αλλά δυστυχώς δε το βρίσκω τώρα...

Οι φωτογραφίες είναι όλες από τo site της Χρυσής Ευκαιρίας.

Δευτέρα 21 Ιανουαρίου 2013

Μπούμερανγκ

Το ξέρετε το μπούμερανγκ? Είναι αυτό που πέταγε η Ζίνα, στην ομότιτλη σειρά που παιζόταν για  χρόνια κάθε μεσημέρι στο STAR, καθώς φώναζε "αλλαλλαιλαλιιαλλλιλι" και έκανε τρεις τούμπες στον αέρα!



Ε λοιπόν έτσι την πάτησα. Στην προηγούμενη ανάρτηση μου πήρα μέρος σε ένα παιχνίδι ερωτήσεων και για πλάκα κάλεσα να απαντήσουν και κάποιοι αρσενικοί αναγνώστες μου πιστεύοντας ότι δε θα απαντήσει κανείς. Ότι θα γράψουν στα σχόλια χαχαχα και αυτό θα είναι όλο. Αλλά αυτοί το πήραν τοις μετρητοίς και ξεκίνησαν να κάνουν αναρτήσεις. Αρχικά ξεκινήσαμε γλυκά με τους:

http://gatoseoistro.blogspot.gr/2013/01/blog-post_15.html 
http://makrykaikonto.blogspot.gr/2013/01/challenge-answered.html
http://partalia.blogspot.gr/2013/01/blog-post_15.html
http://deliriumtremens-tremens.blogspot.gr/2013/01/blog-post_16.html
http://humorinio.blogspot.gr/2013/01/blog-post_7566.html

Και ως εδώ όλα καλά,μια χαρά γελάσαμε ! Αλλά μετά ανοίξανε οι ασκοί του Αιούλου. Άνοιξε το κουτί της Πανδώρας και συνεχίσανε και άλλοι... Πιο κάφροι.

http://parembassi.blogspot.gr/
http://peris-taseis.blogspot.gr/2013/01/blog-post_17.html
http://ocelebritis.blogspot.gr/2013/01/challenge-fuckin-accepted-bitch.html

Και ως εδώ και πάλι καλά. Αλλά έλα που του Ρασκόλνικωφ δε του έφτανε που έφαγε άδικα τις δυο γριές στη Αγία Πετρούπολη ήρθε και στην Ελλάδα τώρα να ξεσηκώσει τον αντρικό μπλοκόκοσμο. Έτσι κάτω από το λάβαρο της επανάστασης τους Ρας ξεσηκώθηκαν τώρα και μας ζητάνε να απαντήσουμε σε ερωτήσεις που αυτή τη φορά αυτοί έχουν θέσει.

Πρώτος ο ioannis_the_great δημιούργησε το ερωτηματολόγιο του και με προσκάλεσε πρώτη-πρώτη. Οπότε απαντάω:

1. Τι σημαίνει για εσένα Ζειμπέκικο και ποιό είναι το αγαπημένο σου τραγούδι;
Ζειμπέκικο για εμένα είναι χορός. Όπως είναι το τσιφτετέλι, το καλαματιανό, το βάλς και διάφορα άλλα είδη χορού. Ως χορός λοιπόν μπορεί να χορευτεί και από τα δύο φύλα χωρίς να ακουστούν εκφράσεις τύπου "άει μωρή κότα που θες να χορέψεις και ζειμπέκικο, άντε ανέβα στο τραπέζι μας κούκλα μας γλυκειά". Δε καταλαβαίνω γιατί θεωρείται λεβεντιά το να χορεύεις τρεκλίζοντας, να σβήνεις τσιγάρα με το χέρι και να σηκώνεις το ποτήρι από το πάτωμα χωρίς χέρια. Είναι χορός. Μερακλώνεις, χορεύεις, κάνεις την πλάκα σου με την παρέα σου, διασκεδάζεις. End of story.

2. Τι είναι για εσένα Μαγκιά?
Μαγκιά για μένα είναι να μην  το παίζεις μάγκας. Δεν έχω χειρότερο από έναν άντρα που ψάχνεται για καυγά. Γιατί κοίταξες την γκόμενα μου? Τι είπες ρε για τον Θρύλο? Γιατί με κοίταξες στραβά? ΞΕΡΝΑΩ!

3. Τι θα κάνεις για να πάρεις με τον ΠΑΣ Γιάννενα το Champions League στο Football Manager?
Φαντάζομαι ότι θα έλιωνα ατελείωτες ώρες στο Playstation???

4. Γυναίκες, Λεφτά , Δουλειά. Αν μπορούσες να διαλέξεις μόνο ενά ποιο θα διάλεγες?
Μια γυναίκα που να έχει μια δουλειά με πολλά λεφτά!

5. Γιατί οι γυναίκες βρίζουν όλους τους άντρες ενω αυτές διάλεξαν τον Μαλάκα που έχουν δίπλα τους?
Για να πείσουν τον εαυτό τους ότι δεν έχουν διαλέξει αυτές τον χειρότερο μαλάκα που κυκλοφορεί άλλα ότι εκεί έξω κυκλοφορούν ακόμα χειρότεροι.

6. Τι είναι το οφσαιτ (offside) στο ποδόσφαιρο;
Το παραδέχομαι. Δεν καταλάβαινα τι είναι το offside μέχρι που διάβασα αυτό:

Φανταστείτε πως βρίσκεστε στον Καλογήρου ένα Σάββατο απόγευμα. Γίνεται Ό Χαμός και περιμένετε στην ουρά για να πληρώσετε.
Μία άλλη κυρία βρίσκεται στην αρχή της σειράς στο ταμείο και πληρώνει. Ανάμεσα σε εσάς και τη πρώτη κυρία (που πληρώνει) βρίσκεται μια τρίτη κυρία.
Ακριβώς πίσω από το κεφάλι της ταμείας βρίσκεται ένα ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΟ ζευγάρι παπούτσια που δεν είχε πέσει στην αντίληψή σας μέχρι πρότινος. Η ταμπέλα από πάνω του γράφει: ‘’Τέλος Εποχής – 50%”.
Παράλληλα με τον ενθουσιασμό σας με σφυγμούς εκστατικού χαρακτήρα, συνειδητοποιείτε πως η κυρία μπροστά σας κοιτάει ακριβώς τα ίδια παπούτσια που σας χάρισαν στιγμές ακαριαίας ηδονής.
Και οι δύο (εσείς και η εν λόγω κυρία) έχετε αφήσει τις τσάντες σας στις αντίστοιχες φίλες σας (γιατί shopping χωρίς την φίλη μας δεν είναι shopping) και έχετε πάνω σας μόνο τα λεφτά που χρειάζονται για τα ψώνια που κρατάτε.
Θα ήταν πραγματικά αγενές και ανήκουστο για μια ‘’chic” κοπέλα σαν και σας να μπείτε μπροστά από την κυρία χωρίς να έχετε την τσάντα με τα λεφτά μαζί σας (σας θυμίζουμε πως την κρατάει η φίλη σας) ενώ πάνω σας έχετε μόνο όσα λεφτά χρειάζονται για να αγοράσετε τα παπούτσια που κρατάτε.
Όμως για καλή σας τύχη διασταυρώνετε τα βλέμματά σας με τη φίλη σας η οποία καταλαβαίνει αμέσως την κατάσταση και ετοιμάζεται να σας πετάξει την τσάντα σας προκειμένου να έχετε επιπλέον χρήματα για να αγοράσετε τα πεδιλάκια που μπανίσατε.
Εάν σας την πετάξει, για να την πιάσετε θα πρέπει να προσπεράσετε την κυρία-ανταγωνιστή σας και άρα να αγοράσετε πρώτη τα παπούτσια. Αυτό θα ήταν σωστό και καθόλου αγενές. Έτσι δεν είναι ?
Απεναντίας εάν περνάγατε μπροστά της πριν η φίλη σας σας πετάξει την τσάντα (και φαινόταν εν τέλει ότι της φάγατε την σειρά εν ψυχρώ και με μόνο σκοπό να ‘’αρπάξετε” τα παπούτσια από εκείνη) θα ήταν μεν σωστό αλλά πάρα πολύ αγενές (πράγμα που δεν σας αρμόζει).
Αυτό είναι το offside.

7. Άντρας η Άνδρας?
Άντρας να 'ναι καί ότι να ναι... Εκεί θα κολλήσουμε τώρα. δε βλέπεις τι γίνεται?

8. Αν είχες 40.000 € τι θα έκανες?
Ταξίδια.....

9. Ελένα Παπαβασιλείου ή Εμμανουέλα Αργείτη ?
Την Εμμανουέλα Αργείτη δεν τη γνωρίζω. Οπότε θα απαντήσω Ελένα Παπαβασιλείου.

10. Τι δεν λείπει ποτέ απο το πορτοφόλι σου?
 Χαρτάκια αποδείξεων. Έχω τον ευσεβή πόθο κάποια στιγμή να τα αποθηκεύσω κάπου αλλά μέχρι τότε τα κουβαλάω μαζί μου σαν τον πολυτιμότερο θησαυρό. Άσε που κάνουν και το πορτοφόλι μου να δείχνει φουσκωμένο! 


Αλλά δεν τελειώνουμε εδώ. Είχα και άλλη πρό(σ)κληση αυτή τη φορά από τον Tommy.

Τι είναι το πρώτο πράγμα που σας κεντρίζει το ενδιαφέρον σε άτομο του αντίθετου φίλου: 

Για να μην λέμε και αηδίες αρχικά με κεντρίζει η εμφάνιση και η πρώτη εντύπωση . Δε πα να έχεις τέλεια δάχτυλα, σπινθηροβόλο βλέμμα αν δε μου κάνει κουκου από την αρχή δύσκολα θα μου κάνει στην πορεία. Βέβαια υπάρχουν πάντα και οι περιπτώσεις που σου κάνει κουκου στην αρχή αλλά μετά έρχεται η ξενέρα η ίδια. Αυτό οφείλεται κυρίως στο μυαλό του άλλου. Ε όπως και να το κάνουμε η ευφυία είναι αφροδισιακή...

Τσακώνεσαι με φίλο σου, ποιο είναι το φυσικό επακόλουθο;
Να μην μιλήσουμε για δέκα λεπτά. Τόσο μου κρατάει ο θυμός!

Βλέπεις τσοντάρα με το έτερο ήμισυ τι κάνεις:
Στη σφαίρα επιστημονικής φαντασίας που καθόμαστε εγώ και το έτερον ήμισυ και βλέπουμε τσόντα μάλλον βαριέμαι και σκέφτομαι ότι την επόμενη φορά πρέπει να διαλέξω εγώ ταινία. Σόρυ ρε παιδιά που σας το χαλάω αλλά δεν υπάρχει τίποτα πιο ντεκαβλέ από το να παρακολουθήσεις τσόντα και ειδικά με το έτερον ήμισυ! Εάν είσαι με παρέα και  ακολουθεί ταυτόχρονα ο ανάλογος σχολιασμός τότε οκ!

Πως βλέπεις συνήθως τις φίλες σου;
Σαν τις σκύλες που θέλουν να μου φάνε τον γκόμενο...χαχαχαχα

Βρίσκεις από κάπου λεφτά πως σκέφτεσαι να τα χαλάσεις:
Ρούχα.... Και μια ντουλάπα για να τα βάλω μέσα.
 
Αιδοίο ή κώλος:
Αυτό είναι ένα από τα αρχαίοτερα διλήμματα που ταλανίζουν τον αμοιρο τούτο κόσμο. Για προφανείς λόγους θα απαντήσω κώλος!
 
Βγάλε ένα βίτσιο σου:
Σόρυ Τομμυ  έχω προσπαθήσει πολύ για να χτίσω την εικόνα του καλού κοριτσιού. Δε θα τα καταστρέψεις όλα εσύ με μια σου ερώτηση... 
 
Αγαπημένη στάση τελειώματος  
Δεν είμαι πλεονέκτης. Μου αρκεί να τελειώσω... 

Και όπως λέει και ο Τομμυ είμαι η Χριστίνα και μόλις τελείωσα. Ωπα κάτσε αυτό το λέει η Πετρούλα 

Anyway. Υπάρχουν και κάτι άλλα ερωτηματολόγια (πχ αυτό) αλλά μιας και δεν καλέστηκα ονομαστικώς λέω να κάνω πως δεν το είδα...

 



Δευτέρα 14 Ιανουαρίου 2013

Beauty Tag ή αλλιώς παρακαλώ να απομακρυνθούν οι αρσενικοί από την οθόνη του υπολογιστή.

Η γλυκύτατη












Τι θεωρείται πραγματική ομορφιά;
. Δεν έχει να κάνει με τη συμμετρία του προσώπου ή αναλογίες σώματος αλλά με την ικανότητα να τραβάς τα βλέμματα πάνω σου. Κατά γενικό κανόνα σε αυτούς που συμβαίνει βγαίνει αβίαστα και χωρίς επιτηδεύσεις. Αλλά για να μην λέμε και μαλακίες πραγματική ομορφιά είναι αυτή:

Ποιά είναι η αγαπημένη σας εταιρία όσων αφορά τα κραγιόν;
Δεν έχω συγκεκριμένη μάρκα. Πέρυσι είχα κολλήσει με τα Sephora. Φέτος είμαι σε απεξάρτηση και έχω αγοράσει μόνο ένα από τα Mac.

Ποιά είναι η αγαπημένη σας εταιρία καλλυντικών όσων αφορά τα foundation και τις πούδρες;
H La Roche Posay. Είναι οικονομική, φαρμακευτική και ελαφριά στην υφή.

Ποιόν τρόπο προτιμάτε για ντεμακιγιάζ; (μαντυλάκια,γαλάκτωμα;)
Χρησιμοποιώ ένα διάλυμα καθαρισμού και συγκεκριμένα   το Sensibio της Bioderma. Μου το είχε συστήσει η δερματολόγος μου μια εποχή που  είχα ξηροδερμία. Το συστήνω ανεπιφύλακτα!

Τι υπάρχει στην τσάντα μαζί σας απο καλλυντικά προιόντα; Υπάρχει κάτι που δεν αποχωρίζεστε;
Μέχρι πριν 6 μήνες δεν είχα τίποτα από καλλυντικό μαζί μου. Πλέον έχω ένα ρουζ και ένα κραγιόν τα οποία σχεδόν ποτέ δε χρησιμοποιώ.

Είναι μεσάνυχτα,είστε ξενυχτισμένες και νυσταγμένες,θα αφιερώσετε χρόνο στο ντεμακιγιάζ σας;
Ναι. Δεν υπάρχει περίπτωση να κοιμηθώ βαμμένη. Μπορεί να μην αφιερώσω όσο χρόνο χρειάζεται αλλά θα ξεβαφτώ. Εχω εφεύρει και μια μέθοδο που καθώς ξεβάφεσαι κλείνεις τα μάτια και τον παίρνεις λίγο. Κοινώς κοιμάμαι όρθια!

Αγαπημένο βερνίκι νυχιών γι αυτή τη σεζόν;
Διανύω την μαύρο- καφέ περίοδο αυτόν τον καιρό. Τώρα όσον αφορά μάρκες είμαι πολύ τσίπης στο θέμα των μανό. Εχω μερικά της Seventeen αλλά τα αγαπημένα μου είναι κάποια που έχω πάρει από ένα μαγαζί με 1€.

Τι σας αρέσει να τονίζετε πάνω σας; Ποιό είναι το δυνατό σας σημείο;
Δεν τονίζω συγκεκριμένα σημεία. Νομίζω ότι το βάψιμο μου γενικά είναι άτονο και φυσικό. Προσπαθώ να δείχνω φυσικά μακιγιαρισμένη. Τώρα όσον αφορά τα δυνατά μου σημεία . Εχω τέλειο ..... ,καταπληκτικό .....και ατελείωτα ........!!!!!

Μακιγιάζ για εμένα σημαίνει... Συμπληρώστε τη φράση:
Ντεμακιγιάζ! Oh shit...

Ψεύτικα μαλλιά,ψεύτικα νύχια,ψεύτικα μάτια... Ομορφιά ή ανασφάλεια;
Ούτε το ένα , ούτε το άλλο. Ψεύτικα μαλλιά θεωρούνται και τα βαμμένα. Ψεύτικα νύχια θεωρούνται και τα φτιαγμένα με gel.  Από τη στιγμή που το αποτέλεσμα είναι καλαίσθητο τότε τα θεωρώ ομορφιά. Απλά το δύσκολο σε αυτές τις περιπτώσεις είναι να κρατήσεις το μέτρο και να μη γίνεις τσιρκολίκι. Πάντως σε κάθε περίπτωση τα ψευτικα μαλλιά, τα ψεύτικα νύχια και τα ψεύτικα μάτια εμένα μου δηλώνουν πεταμένα λεφτά και πολύ ελεύθερο χρόνο!

Και τώρα  η σειρά μου να καλέσω (σοβαρά) κάποιες σε αυτό το παιχνίδι ερωτήσεων. Μπορείτε να απαντήσετε όσες και όσοι θέλετε απλά το στέλνω στις τρεις που πιστεύω ότι θα τους αρέσει.

1. Στην Κατερίνα από το Positive Thinking- Female Code
2. Στην Evonita από το Beloved Ideas
3.Στην My Stick land που μόλις συνηδητοποίησα ότι δε ξέρω το όνομα της.


Τετάρτη 9 Ιανουαρίου 2013

Ένα ανεπάνταχο ταξίδι

Χθες χιόνιζε και χιόνιζε,και χιόνιζε,και χιόνιζε,και χιόνιζε και τελικά δεν το έστρωσε!!!!

Παρόλα αυτά κάνει ψοφόκρυο. Ειδικά μέσα στο σπίτι μου έχει αρχίσει η κυνηγετική περίοδος της μπεκάτσας. Καλοριφέρ το πήραμε απόφαση δεν παίζει να ανάψουν και αυτά τα έρμα τα air-condition τι να πρωτοζεστάνουν! Είναι που είμαι και εγώ λίγο κρυουλιάρα και χθες φόρεσα δύο από αυτές τις ρόμπες τις χνουδωτές. Την μία πάνω από την άλλη... Σαν πολική αρκούδα ήμουνα! So sexy...

Έτσι όταν χτύπησε το τηλέφωνο και ήταν ο Θ που ήθελε να πάμε σινεμά να δούμε το Χόμπιτ, δεν είπα όχι!

Η παρακάτω πρόταση διαβάζεται με δική σας ευθύνη: Δε μου αρέσει η τριλογία του Άρχοντα των δαχτυλιδιών.

Αλλά με 4€ εισητήριο αγόραζα 2,5 ώρες ζέστης!!! Δελεαστική προσφορά.

Η ταινία τελικά μου άρεσε. Ηταν ένα ωραίο παραμυθάκι που σε συνδυασμό με τη ζέστη και τη περασμένη ώρα με  προκαλούσε να κοιμηθώ αλλά οι καρέκλες στα ODEON δε βολεύουν ιδιαίτερα. Βγήκαμε από την αίθουσα εγώ με μάτια που κλαίγανε (από τη νύστα και τους φακούς επαφής) και οι άλλοι δύο με μάτια που θέλανε να κλάψουνε γιατί η ταινία δεν είχε πολλές σκηνές μάχης και τους φάνηκε βαρετή.

Εμένα πάντως μου άρεσε. Σε μερικά σημεία είναι όντως βαρετή αλλά γενικά είναι ευχάριστη.


- Κοιμήσου βρε παιδάκι μου.
- Κάτσε ρε μάνα είναι στο σημείο που ο Φρόντο πάει με το δαχτυλίδι στην Μόρντορ.
- Εσύ να δω ποτέ θα παντρευτείς!

Τρίτη 8 Ιανουαρίου 2013

Εύχομαι για το 2013...

Καλή Χρονιά για ένα δημιουργικό και ευτυχισμένο 2013!!

Το μόνο που εύχομαι για τη νέα χρονιά είναι να μου φέρει την ψυχική ηρεμία, την ελπίδα και τη σιγουριά που το 2012 έτσι εύκολα μου στέρησε! Το 2012 ήταν μια δύσκολη χρονιά για εμένα. Όχι για τους λόγους που πολλοί από εσάς ίσως την θεωρήσατε δύσκολη. Δεν απολύθηκα, ούτε έχασα κάποιον δικό μου αλλά πιέστηκα ψυχολογικά. Ένιωσα ότι η  τρέλα με την λογική χωρίζονται με  μια πολύ λεπτή κλωστούλα που είναι πολύ εύκολο να κοπεί. Ένιωσα ότι η κατάθλιψη δεν είναι κάτι μακρινό αλλά παραμονεύει πίσω από τη πόρτα. Και το χειρότερο συνειδητοποίησα ότι μάλλον είμαι επηρρεπής σε αυτήν λόγω κληρονομικότητας.

Είμαι κλειστή σαν άνθρωπος. Δείχνω ανοιχτή αλλά κατά βάθος είμαι κλειστή. Όταν κάποιος πάει να με πλησιάσει περισσότερο από ότι εγώ επιτρέπω, υψώνω έναν τοίχο και τον κρατάω απ' έξω. Από μικρή αυτό έκανα. Δεν ήθελα να μιλάω πουθενά για τα προβλήματα μου. Νόμιζα πως εάν τα έθαβα , εάν έκανα πως δεν τα βλέπω τότε αυτά θα εξαφανιζόταν. Μου ήταν πολύ δύσκολο να μιλήσω σε φίλους για ένα πρόβλημα μου ακόμα και για κάτι χαζό, τύπου γκόμενος. Ήθελα να δίνω την εντύπωση σε όλους ότι είμαι καλά. Δεν ήθελα κανέναν να με λυπάται. Πίστευα ότι ένα πρόβλημα μπορώ να το ξεπεράσω πιο εύκολα όταν δεν έχω τους άλλους να προσπαθούν να με παρηγορήσουν, θυμίζοντας το μου ξανά και ξανά. Το κακό βέβαια με αυτό τον τρόπο αντιμετώπισης προβλημάτων είναι ότι δε ξεπερνάς τα προβλήματα απλά τα συσσωρεύεις. Ε, το 2012 ήταν η χρονιά που ξεχείλισε το ποτήρι.

Δεν ήταν μόνο η σχέση μου με τον Θ που δοκιμάστηκε το 2012 αλλά και εγώ. Μπερδεύτηκα μέσα στις σκέψεις μου. Χάθηκα σε σκοτεινά μονοπάτια του μυαλού μου. Τόσο σκοτεινά που δεν έβλεπα πουθενά φως. Το μόνο που ήθελα ήταν να ουρλιάξω, να δώσω μια κλωτσιά και να πάνε όλα στο διάολο. Αλλά γιατί? Ακόμα δεν έχω απαντήσει σε αυτό. Τι με έκανε να τα δω όλα αλλιώς. Τι με έκανε να τα βλέπω όλα μαύρα. Έβλεπα ανθρώπους να γελούν, να ονειρεύονται και αναρωτιόμουν πώς μπορούν. Γιατί αυτοί είναι χαρούμενοι και εγώ όχι.  Τι φταίει? Γιατί εγώ δε μπορώ να είμαι ευχαριστημένη με τίποτα.

Μεγάλωσα σε ένα σπίτι με καυγάδες. Οι γονείς μου δεν τα βρίσκανε, αργότερα είχαν να αντιμετωπίσουν και διάφορα προβλήματα που προέκυψαν με τα αδέρφια μου και εγώ μεγάλωνα προσπαθώντας να μη δημιουργήσω άλλα προβλήματα. Να μην τους στεναχωρήσω άλλο. Τώρα που το σκέφτομαι όλες μου οι επιλογές γυρνούσαν γύρω από αυτό. Να μην κάνω κάτι που θα τους στεναχωρήσει. Ήθελα να ξέρουν ότι για μένα δεν πρέπει να ανυσηχούν, ότι είμαι "απροβλημάτιστη". Οτι όλα μου πηγαίνουν καλά. Ακόμα και το καλοκαίρι που χωρίσαμε με τον Θ δεν το είπα στον πατέρα μου για να μην τον στεναχωρήσω. Σε όλο αυτό το ψυχολογικό πατατράκ ήρθε να προστεθεί ότι εκείνοι νιώθαν ότι σε μένα μπορούν να βρουν παρηγοριά. Μου λέγαν τα προβλήματα που αντιμετώπιζαν με τα αδέρφια μου, μου λέγαν τα παράπονα που είχαν ο ένας για τον άλλον. Ενιωσα ότι δε μπορώ να σηκώσω άλλα προβλήματα. Οτι ως εδώ ήταν, μπούχτισα. Βαρέθηκα να προσπαθώ βρω λύσεις σε αδιέξοδα που οι ίδιοι δε θέλανε να προσπεράσουν και τους το είπα. Η μητέρα μου μου ζήτησε συγνώμη και μου είπε ότι δεν είχε καταλάβει πόσο πολύ με πιέζει.

Αλλά για μένα δεν αλλάζει κάτι. Το βλέπω στα μάτια τους ότι δεν είναι καλά και αυτό με σταναχωρεί.Θα ήθελα πολύ να έχω μεγαλώσει σε μια από αυτές τις οικογένειες που όλοι είναι αγαπημένοι, που κανείς δεν πιέζει κανέναν. Να νιώθω ότι είναι ευτυχισμένοι και ότι δεν περιμένουν από εμένα τη χαρά. Νιώθω την  ευθύνη ότι πρέπει να τους κάνω χαρούμενους. Και αυτό με τσακίζει! Ισως αυτός είναι ο λόγος που φοβήθηκα με τον επικείμενο γάμο μου με τον Θ. Θέλω όταν κάνω οικογένεια να μην έχει καμία σχέση με την οικογένεια που μεγάλωσα εγώ. Με τον Θ τσακωνόμασταν συχνά παλιά. Δε γίνεται να κάνω οικογένεια με κάποιον που τσακώνομαι. Οκ, τώρα είμαστε μόνοι μας και τα βρίσκουμε  αλλά εαν έχουμε παιδιά τι θα γίνει. Δε θα το επιτρέψω να τσακωνόμαστε! Ευτυχώς τώρα είμαστε καλά. Το προσπαθούμε και οι δύο και ελπίζω όλα να γίνουν όπως πριν. Σαν να μην υπήρχε το καταραμένο 2012.

Αυτή η ανάρτηση ξεκίνησε ως κάτι άλλο, σαν μια απλή ευχή για το 2013. Ούτε που ξέρω πως κατέληξα να μιλάω για όλα αυτά. Δε ξέρω καν τι νόημα βγάζουν και εάν βγάζουν σε κάποιον που δε με ξέρει. Παρόλ' αυτά θα κλείσω όπως ξεκίνησα με μια ευχή. Με την ευχή το 2013 να είμαι ευτυχισμένη! Πραγματικά, χωρίς προσποιήσεις...