Κατά καιρούς σκεφτόμαστε να αλλάξουμε σπίτι και περιοχή. Πάμε βλέπουμε κανένα δυο σπίτια και μας περνάει! Πώς άλλοι είναι wedding crashers? Εμείς είμαστε houses crashers! Πάμε και βλέπουμε σπίτια. Κάτι σα χόμπι! Μετά τα Χριστούγεννα είχαμε ηρεμήσει αλλά χθες είχαμε τη φαεινή ιδέα να πάμε να δούμε ένα σπίτι στο Μαρούσι.
"Πήγαινε εσύ με το αυτοκίνητο και θα έρθω εγώ με τον ηλεκτρικό για να δω πόση ώρα κάνει" λέω στον Θ η μικρή ανίδεη. Περιμένω τον ηλεκτρικό στην Ομόνοια, έρχεται, μπαίνω μέσα εγώ και άλλοι χίλιοι και από κωλοφαρδία βρίσκω μια ωραιότατη θεσούλα. Όλα κυλούσαν ήρεμα μέχρι που φτάσαμε στο σταθμό του Αγίου Ελευθέριου. Τότε όταν άνοιξαν οι πόρτες του συρμού είδαμε κόσμο να πετάγεται από το μπροστινό βαγόνι και να τρέχει στην αποβάθρα. "Ας τους χωρίσει κάποιος. Βοήθεια. Θα τον σκοτώσουν" ήταν οι πρώτες φωνές που άκουσα. Μετά από λίγο βλέπω έναν Πακιστανό χωρίς μπλούζα, με πρησμένο το ένα του μάτι και γεμάτο αίματα να τρέχει προς το μέρος μου. Από πίσω τον κυνηγούν κάποιοι άλλοι και τον πιάνουν ακριβώς έξω από το παράθυρο μου. Τον ακινητοποιούν και αρχίζουν να τον χτυπούν με μπουνιές και κλωτσιές. "Χωρίστε τους ρε παιδιά, Μπορεί να έχει μαχαίρι. Που είναι η ασφάλεια. Γιατί δεν κλείνει τις πόρτες ο οδηγός. Να φύγει το τρένο. Θα τον σκοτώσει" ήταν οι ανάκατες φωνές που άκουγα. Ολοι προσπαθούσαμε να καταλάβουμε τι συμβαίνει. Μέσα σε όλα που ακούστηκαν κάποιος ρώτησε εάν είναι Χρυσαυγίτες. Απέναντι μου καθόταν μια Φιλιπιννέζα η οποία στο άκουσμα της λέξης Χρυσαυγίτης χλόμιασε. Πετάχτηκε όρθια κλαίγοντας και φωνάζοντας "Σε παρακαλώ να φύγει το τρένο. Φοβάμαι. Κλείσε τις πόρτες". Και σκέφτομαι, εάν εμένα τρέμανε τα πόδια μου, τι συναισθήματα τρόμου μπορεί να βίωνε αυτή η κοπέλα!
Σε καυγά δεν έχω ξανατύχει και ούτε και θέλω. Ακόμα έχει μείνει στην μνήμη μου το πρησμένο πρόσωπο του Πακιστανού, τα αίματα που ήταν σκόρπια παντού.. Και ξέρεις κάτι? Ντρέπομαι που θα το πω αλλά σχεδόν ευχήθηκα να κλείσει η πόρτα και να φύγουμε...Γιατί όντως μπορεί κάποιος να έχει όπλο! Και γιατί δε ξέρω αν θα αντιδρούσα αλλιώς εάν ήμουν άντρας και δυο μέτρα (αλλά αμφιβάλλω), είναι απερίσκεπτα ηρωικό να μπεις ανάμεσα σε τρελαμένους για να τους χωρίσεις. Και αυτό φάνηκε γιατί όλοι φώναζαν χωρίστε τους αλλά μόνο δέκα παιδιά προσπάθησαν να τους χωρίσουν.
Για την ιστορία να πω ότι δεν ήταν Χρυσαυγίτες. Ήταν Αλβανοί που προσπάθησαν να κλέψουν το κινητό του Πακιστανού. Μας το είπε μια κοπέλα ,αφού πλέον το τρένο είχε ξεκινήσει, την ώρα που σκούπιζε τα αίματα από τα χέρια της. Είχε την "τύχη" να είναι στο βαγόνι από όπου ξεκίνησε ο καυγάς και να τα δει όλα. Θα κλείσω με μια δική της φράση την οποία έλεγε και ξανάλεγε μόνη της σαν να παραμιλούσε.
"Που έχουμε φτάσει? Καμία αξία πια στην ανθρώπινη ζωή? Να σκοτωνόμαστε για το τίποτα? Για ένα κινητό?"
συγκλονιστική ιστορία Χριστίνα!!! εντάξει ότι πήγαν να τον σκοτώσουν για να του κλέψουν το κινητό είναι πέρα από κάθε φαντασία!! έλεος! όσο για την κινεζούλα θα έπαθε μεγάλο πανικό! σκέψου συναισθήματα και σκέψεις εκείνη την ώρα...
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ Φιλιπιννέζα έκλαιγε για τρεις στάσεις μετά το περιστατικό. Στην τέταρτη ηρέμησε...
ΔιαγραφήΓι' αυτό έχω τις μαύρες μου αυτές τις μέρες, γιατί γίναμε μια ζούγκλα και "ζούμε" μέσα σ' αυτήν... (και δεν υπάρχει φως στο τούνελ κι ας λένε το αντίθετο οι καραγκιόζηδες που μας κυβερνούν).
ΑπάντησηΔιαγραφήΥ.Γ Σπίτι είδες τελικά;;
Ναι είδα αλλά μάντεψε θα δω και άλλα....
ΔιαγραφήΜα είναι δυνατόν να φτιάχνεις σπίτι και στο μπάνιο να μη βάζεις παράθυρο???? Είναι???
.....
ΑπάντησηΔιαγραφή:(
Οπως τα λες...
ΔιαγραφήΔυστυχώς Χριστίνα μου αυτά έχουν γίνει καθημερινά φαινόμενα και το κακό είναι ότι η πολιτεία δεν κάνει τίποτα για να εξαλειφθούν ίσως και να της χρειάζονται τέτοια περιστατικά!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίναι τραγικό!
Την καλησπέρα μου!
Δε ξέρω τι μπορεί να κάνει πια και αυτή η πολιτεία!! Να βάλει αστυνομικούς παντού? Αδυνατον! Έβαλε ένα κακόμοιρο security που τι να κάνει και μόνο του το παιδί??? Κρυφτηκε και εμφανίστηκε αφού όλα είχαν τελειώσει.
ΔιαγραφήΘλιβερή ιστορία και δεν ξέρεις πως να αντιδράσεις σε τόση βία.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗταν πραγματικά τρομαχτικό! Εγώ δεν είχα ξαναδεί τόση βία. Τόσο μίσος ... Τόση τρέλα!
ΔιαγραφήΓια ένα κινητό, και που είσαι ακόμα :(
ΑπάντησηΔιαγραφήΑσε εμ κερατάς , εμ δαρμένος! Να σου κλεβουν το κινητό, να τους βλέπεις ότι στο έκλεψαν και να μην τολμάς να το ζητήσεις πίσω...
ΔιαγραφήΜα πραγματικα σε τι κοσμο ζουμε??Να κανουμε τοσο χαμο για ενα κινητο??Τι να πω...μα αν το καλοσκεφτει κανεις εχουν γινει μερος της καθημερινης ρουτινας μας αυτα!Βγαινεις εξω και βλεπεις τον καημενο το ανθρωπο που γυρναει απο την δουλεια του να φωναζει οτι τον κλεψανε!Αχχ και μετα αναρωτιομαστε γιατι παμε κατα διαβολου σα χωρα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΦιλιααα :)
Οσο υπάρχει φτώχεια τόσο θα δυσκολεύουν τα πράγματα για όλους μας!
ΔιαγραφήΤαράχτηκα μόνο που το διάβασα, πόσο μάλλον να ήμουν εκεί! Καλό βράδυ Χριστίνα μου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑστο... Τρέμανε τα πόδια μου! Είναι που και εγώ σε τέτοιες περιστάσεις σκέφτομαι πάντα το χειρότερο. Σκέφτομαι πυροβολισμούς, βόμβες να σκάνε, ελικόπτεrα να μαζεύουν τραυματίες.. Hollywood.
Διαγραφήείναι απ' αυτά που ακούμε καθημερινά στις ειδήσεις αλλά μας ταρακουνούν όταν συμβαίνουν μπροστά στα μάτια μας....
ΑπάντησηΔιαγραφήσπίτι είδες τελικά;
Ακριβώς. Με τη διαφορά ότι όταν τα ακούς στις ειδήσεις λες "μα καλά δεν υπήρχε κανείς εκεί να τους χωρίσει? Τι άνθρωποι είναι αυτοί?" ενώ όταν συμβαίνει με εσένα εκεί ψάχνεις να βρεις τρύπα να χωθείς.
ΔιαγραφήΣικάγο γίναμε! Τρομακτικά όλα αυτά...σκέφτομαι πολλες φορές τους ανθρώπους που μένουν στο κέντρο...
ΑπάντησηΔιαγραφήκαληνύχτα!
Τώρα είδα ότι γράψαμε το ίδιο! Μόνο που εγώ έχω εμπειρία από Σικάγο :)))
ΔιαγραφήΗ πολλή παρέα σας χάλασε εσάς!! Για να αραιώνουμε σιγά σιγά...
ΔιαγραφήΦαντάζομαι όσοι μένουν κέντρο θα έχουν να διηγηθούν περισσότερα περιστατικά. Πάντως είναι ακόμα πιο τρομαχτικό να βλέπεις ξένους να μαλώνουνε απ' ότι Ελληνες. Γιατί με τους ξένους δεν καταλαβαίνεις τι λένε. Δεν καταλαβαίνεις τι γίνεται και όλο αυτό το κάνει διπλα τρομαχτικό!
Είναι τρομακτική μια τέτοια εμπειρία, πραγματικά. Τώρα, ίσως σκεφτεί κανείς, αν είναι τρομακτική για τον παρατηρητή, τι μπορεί να ειπωθεί για τον ... πρωταγωνιστή - στη συγκεκριμένη περίπτωση εκείνον τον Πακιστανό που δεχόταν την επίθεση!
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν ξέρω αν είναι αιρετική αυτή η σκέψη, αλλά υποψιάζομαι ότι η κατάσταση μπορεί και να ήταν πιο τρομακτική (όχι πιο επώδυνη: πιο τρομακτική) για την πλειονότητα όσων παρακολούθούσαν τη σκηνή, από όσο για το άτομο που το χτυπούσαν: γιατί οι πρώτοι δεν ήταν σε εγρήγορση, γιατί ο δικός τους τρόπος ζωής, η δική τους καθημερινότητα είναι απομακρυσμένη από παρόμοια περιστατικά, τους προφυλάσσει από τέτοια θεάματα, οπότε είναι (είμαστε, θα πω) τελείως απροετοίμαστοι και ανίκανοι να διαχειριστούν την ωμή, φυσική βία, όταν ξαφνικά βρεθεί στο δρόμο τους. Και θα σοκαριστούμε και θα παγώσουμε στη θέα της. Και θα σκεφτούμε τον εαυτό μας, όσο είμαστε σε κατάσταση πανικού και σύγχυσης. Σε μια ανοίκεια, επικίνδυνη κατάσταση, είναι λογικό να είναι το πρώτο σου μέλημα η δική σου ασφάλεια. Όταν δεν ξέρεις τι σου γίνεται, μπορείς να ασχοληθείς να προστατέψεις κάποιον άλλο; Ένστικτο της αυτοσυντήρησης, απλά. (Διευκρινίζω ότι και βέβαια δε μπορώ να ξέρω και, πολύ περισσότερο, να ταυτιστώ με τα βιώματα ενός μετανάστη, άρα δε μπορώ και να ξέρω πόσο συνηθισμένοι ή όχι είναι σε τέτοια περιστατικά βίας και αν τούς τρομάζουν περισσότερο ή λιγότερο από όσο τρομάζουν εμάς - αλλά η υπόθεση μού φαίνεται ότι έχει λογική.)
Από την άλλη, είναι πολλές φορές διαπιστωμένο ότι στην αλληλεγγύη και το αίσθημα της ατομικής ευθύνης πάσχουμε. Αν αυτα τα δύο ήταν πιο ανεπτυγμένα, πιο εμπεδωμένα, ακόμη κι αν οι συνθήκες τού ήταν ξένες, μάλλον το "κοινό" θα συνερχόταν γρηγορότερα από το ξάφνιασμα και τον φόβο και θα αναλάμβανε δράση. Θα είχε ένα ηθικό κίνητρο να το σπρώχνει να κινητοποιηθεί. Και θα ξεπερνούσε και το φαινόμενο της διάχυσης ευθύνης (= σε περιπτώσεις στις οποίες μάρτυρες μιας κατάστασης που χρειάζεται αντίδραση είναι ένα πλήθος, όλοι περιμένουν από τον διπλανό τους να δράσει, με αποτέλεσμα κανείς στο τέλος να μην κάνει τίποτα).
Πιστεύω πως, αν ο καθένας είχε τη σιγουριά ότι, μαζί με αυτόν, θα κινούνταν προς τον Πακιστανό και πολλοί άλλοι για να τον βοηθήσουν, δε θα του ήταν ιδιαίτερα δύσκολο να κάνει το ίδιο. Δυστυχώς, εμείς είμαστε βέβαιοι για το ακριβώς αντίθετο.
Μού έκανε εντύπωση, πάντως, ο τρόμος της Φιλιππινέζας, όταν άκουσε για τους Χρυσαυγίτες. Δεν είχα σκεφτεί τι αντίκτυπο έχει η δράση αυτής της συμμορίας στην ψυχολογία των μεταναστών και τι αντιδράσεις τους προκαλεί...
Πολύ σωστό το κόμικ στο τέλος!
Γεια σου To love life for what it is με το δοκίμιο σου!! Αυτό εννούσα στο σχόλιο μου στο μπλοκ σου. Υπήρχε ποτέ περίπτωση να μου άφηνες ανώνυμα αυτό το σχόλιο και να μην καταλάβαινα ότι είσαι εσύ?? Ε , ποτέ...χαχαχα
ΔιαγραφήΓια τους τριγύρω ήταν πολύ τρομαχτικό γιατί δεν ξέραμε γιατί μαλώνουν. Εγώ για παράδειγμα κατευθείαν σκέφτηκα ναρκωτικά, συμμορίες και ξεκαθάρισμα λογαριασμών... Εάν ήξερα ότι ήταν απλά γιατί ο ένας έκλεψε το κινητό του άλλου πραγματικά δε θα είχα τρομάξει τόσο!
Κοίτα δε θεωρώ οτι είναι φυλετικό το πρόβλημα. Κανένας λαός δεν έχει τη βία γραμμένη στο DNA του. Θεωρώ ότι είναι θέμα υποκουλτούρας. Ανθρωποι αμόρφωτοι, βασανισμένοι στην πλειονότητα τους που έμαθαν ότι όλα λύνονται με το ξύλο. Αυτό είδαν , αυτό κάνουν. Εάν αντίστοιχα οι Αλβανοί είχαν κλέψει το κινητό ενός Ελληνα μέσα στο βαγόνι και αυτός το αντιλαμβανόταν θεωρώ ότι το θέμα δε θα είχε πάρει αυτήν την τροπή.
Χαχα, μπορείς να με λες και Διονυσία, "ακούω" και σε αυτό - μην κάθεσαι και γράφεις το μακρινάρι το ψευδώνυμο! ;-)
ΔιαγραφήΜη φοβάσαι, δε θα γράψω δοκίμιο πάλι! :-) Θέλω μόνο να διευκρινίσω ότι δεν πιστεύω ότι το πρόβλημα της βίας είναι φυλετικό - καθόλου δεν εννοούσα κάτι τέτοιο, με το σχόλιό μου (ίσως να μην το εξέφρασα καλά - από την άλλη, όταν γράφεις περιόδους 7 σειρών, λογικό είναι να χάνεται κάπου το νόημα).
Αυτό που ήθελα να πω, με δυο λόγια, ήταν ότι, όταν είσαι εκτεθειμένος σε περιστατικά βίας συχνότερα από άλλους, περιμένει κανείς ότι ένα ακόμη τέτοιο περιστατικό δε θα σε τρομάξει τόσο, όσο τους υπόλοιπους, που δεν είναι συνηθισμένοι σε αυτά. Δεν επεκτάθηκα στο για ποιούς λόγους ίσως είναι οι μετανάστες πιο εξοικειωμένοι με τη βία (με την ευκαιρία, τις συνθήκες ζωής σκεφτόμουν, έτσι αόριστα - όχι όμως, σε καμία περίπτωση, την φυλή τους) - φαντάσου σε τι μήκος θα έφτανε το σχόλιο, αν καθόμουν να αναλύσω και αυτό! Διατριβή θα το έκανα, χαχα!
Copy-paste το πήρα το όνομα... Είμαι μεγάλη τεμπέλα!
ΔιαγραφήΔεν το πήρα ως ρατσιστικό το σχόλιο σου. Απλά ήθελα να το ξεκαθαρίσω... Το πιστεύω και εγώ αυτό που λες. Εάν έχεις μεγαλώσει με βία, εάν έχεις μάθει ότι όλα τα προβληματα λύνονται με γροθιές, εάν έχεις δει ότι μόνο οι πιο δυνατοί επιβιώνουν και όχι οι ευγενικοί και οι λεπτεπίλεπτοι τότε λογικό είναι να φέρεσαι αντίστοιχα!
Που έχουμε φτάσει.. Αν είναι δυνατόν..
ΑπάντησηΔιαγραφήΜιλάμε για ζούγκλα, όχι αστεία!
Και το θέμα είναι που θα φτάσουμε ακομη... πόσο πιο χαμηλά να πέσουμε από τον πάτο;;
Δυστυχώς όλο και χειροτερεύει και πολύ φοβάμαι ότι σε λίγο θα συνηθίσουμε τη βία και δε θα μας κάνει ούτε εντύπωση... Τόσα και τόσα συνηθίσαμε άλλωστε!
ΔιαγραφήΣοκαρίστηκα....και να φανταστείς πως μένω σχετικά στο κέντρο.Έχω δει μπροστά μου τσακωμούς με αλλοδαπούς αλλά όχι αίματα και μαχαίρια.Αλλά τσακωμούς έχω δει.Και στο δρόμο έχω δει μπουνίδια ανάμεσα σε οδηγούς,ξέρεις"ποιον είπες μαλάκα,κατέβα κάτω αν είσαι άντρας"...τα γνωστά.Παρατηρώ όμως πως τα τελευταία χρόνια τα πράγματα έχουν χειροτερέψει πάααααρα πολύ.Τα νεύρα μας είναι τεντωμένα σε επικίνδυνο επίπεδο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν είναι πια να βγαίνεις από το σπίτι σου....
Τεντωμένα δε λες τίποτα. Ολοι ψάχνουν αφορμή να τσακωθούν. Εχω φίλη που δουλευει σε ταμείο τράπεζας και μου λέει συνέχεια "Ο κόσμος δεν πάει καλά. Εχει αγριέψει."
ΔιαγραφήΚαλημέρα..που έχουμε φτάσει; πως κατάντησε έτσι ο κόσμος; να φοβάσαι να βγεις από το σπίτι σου καταντήσαμε...και δω έχουμε τέτοια περιστατικά , παρόμοια , χειρότερα..αλλά έχουμε..
ΑπάντησηΔιαγραφήΔυστυχώς.. να σεκλεβουν και από πάνω να τρως και της χρονιάς σου... Γι αυτό εάν πάνε να μου κλεψουν το κινητό, εγώ θα τους δώσω δώρο και το πορτοφόλι!
ΔιαγραφήΔεν μπορώ καν να σχολιάσω το περιστατικό γιατι πραγματικά με θλίβει... Δυστυχώς και εγώ σαν και εσένα θα ευχόμουν να ξεκινήσει το τρένο..
ΑπάντησηΔιαγραφήΠάντως αυτό με τα σπίτια το κάνω και εγώ! Τα τελευταία 2 χρόνια όλο σπίτι ψάχνω! Μάλλον είναι χόμπυ όπως λές και εσυ!
Η μάν του φευγάτου δεν έκλαψε ποτέ! Το έχω κάνει σημαία αυτό τελευταία..
ΔιαγραφήΛες να σε πετυχω σε κανένα σπίτι? Ασε έχω βαρεθεί... και όλο χαζομάρες βλέπω!
Θλιβερή η κατάσταση έχει γίνει πια...δεν το συζητώ και ειδικά στις μεγαλουπόλεις φαίνεται πολύ έντονα η πτώση των αξιών!!!!!! Παντού επικρατεί χάος που φέρνει φόβο!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΛυπάμαι!
Φαντάζομαι ότι εάν στην επαρχία δέρνανε κάποιον σε μια κεντρική πλατεία όλο και κάποιος παπούς θα πλάκωνε τον νταή με τη μαγκούρα του!!!
Διαγραφήαπαπα! Σικάγο γίναμε! Θυμάμαι ότι όταν ήμουν Σικάγο η μαμά φοβόταν το παραμικρό. Για αυτό μας πήρε και μας έφερε Ελλάδα...
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν το συνεχίζω... Καταλαβαίνεις!
Καλημέρα!
Οτι γινόταν στην Αμερική πριν δέκα χρόνια γίνεται πλέον εδώ!
ΔιαγραφήΑπαπα! Σικάγο γίναμε! Θυμάμαι όταν ήμασταν στο Σικάγο που η μαμά μου φοβόταν να ανοίξει και την πόρτα! Για αυτό μας πήρε και μας έφερε Ελλάδα! Πού να΄ξερε!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλημέρα !
http://www.youtube.com/watch?v=9roMKv57VZc
ΑπάντησηΔιαγραφήόχι για τίποτα άλλο αλλά σιχαίνομαι τόσο αυτή τη πόλη...όσο χαρές κι αν μου 'χει δώσει...
Να σου πω την αλήθεια εγώ την αγαπω! Παρά την ασχήμια της και την τρέλα της!
Διαγραφήεάν έχεις γεννηθεί και μεγαλώσει εδώ και δεν έχεις ζήσει για πάνω από 2 χρόνια σε άλλη πόλη, καλά κάνεις και την αγαπάς :)
Διαγραφή...εγώ πάλι όχι :)
Και όμως εχω γεννηθεί και εχω μεγαλώσε σε άλλη πόλη. Στην Αθήνα είμαι τα τελευταία 11 χρόνια. Η αθήνα έχει ζωή, έχει προσωπικότητα... Και ορισμένα σημεία της έχουν πολύ ωραία αυρα!
Διαγραφήτο νερό εννοείς? :P
Διαγραφήεγώ πάντως τα τελευταία 7,5 χρόνια που την ζω, δεν μ' έχει κάνει να την αγαπήσω...σημεία της ναι, αλλά όχι ολόκληρη (κι είναι τεράστια) αλλά σημεία βρίσκεις σε όλες τις πόλεις...
Ζωή?...τι εννοείς ζωή?...μεγάλο ερωτηματικό και σίγουρα καθόλου ευκολοαπάντητο...
Όσο για την προσωπικότητα...
Άστο, δεν έχει νόημα σήμερα η κουβέντα αυτή, δεν θα είμαι καλός συνομιλητής! :)
Ζωή! Κίνηση! Ανθρώπους να περπατάνε... Σε όλες τις επαρχιακές πολεις τις καθημερινές επικρατεί νέκρα! Η Αθήνα έχει ζωή πάντα!!
ΔιαγραφήΔεν θέλω να σου αμαυρώσω αυτή τη χαρά :) καλά κάνεις και την βλέπεις έτσι, είναι ο μόνος τρόπος να γίνεται υποφερτή :)
ΔιαγραφήΑπό το κακό στο χειρότερο...τι να πω...σοκαρίστηκα και μόνο που το διάβασα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΦαντάσου να ήσουν εκεί!! Γενικά με θεωρώ ψύχραιμη και απόρησα με τον τροπο που αντέδρασα. Ημουν έτοιμη να μπήξω και εγώ τα κλάμματα μαζί με τη Φιλιππινέζα.
ΔιαγραφήΠοιο κινητό; Σε λίγο θα σκοτώνονται μεταξύ τους οι άνθρωποι για 3 και για 5 ευρώ...
ΑπάντησηΔιαγραφήΑλλά τι λέω; Δεν θα γίνει αυτό, διότι όπου να 'ναι καταφθάνει η ανάπτυξη...
Ναι περίμενε την εσύ.
ΔιαγραφήΕγώ πάντως χθες μπήκα σε διαφορετικό τρένο από την κυρία ανάπτυξη....
Καλομελέτα κι έρχονται κι άλλα.....
ΑπάντησηΔιαγραφήΕλπίζω πως όχι!
ΔιαγραφήΕδώ σφάζονται επειδή του άλλου δεν του άρεσε πώς τον κοίταξε ο απέναντι, για το κινητό δε θα το έκαναν... Τι να πω...
ΑπάντησηΔιαγραφήΣωστό και αυτό!
ΔιαγραφήΕίναι πολύ λυπηρό να τα βλέπουμε όλα αυτά καθημερινά γύρω μας.Η κατάντια σε όλο της το μεγαλείο.Καλημέρα Χριστινάκι!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣημεία των καιρών μας Μιράντα μου! Δυστυχως..
ΔιαγραφήΠολύ σοκ έπεσε, ρε παιδιά.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔε φοβάσαι τίποτα , δε σοκάρεσαι από τίποτα... Είσαι λεύτερος!
Διαγραφήζώντας στο κεντρο έχω ζήσει και χειρότερα και από χρυσαυγιτες και πακιστανούς
ΑπάντησηΔιαγραφήδε με σοκάρει τίποτα πια!
Ασωτούλη εμένα ήταν η πρώτη μου φορά που έβλεπα τέτοιο ξύλο. Ηταν κινηματογραφικό!
ΔιαγραφήΣημάδια των καιρών, τι να πεις...
ΑπάντησηΔιαγραφήΔυστυχώς... Ολα αυτά πάνε πακέτο με τη φτώχεια.
ΔιαγραφήMoυ είχε τύχει κάτι παρόμοιο πέρυσι στον Ηλεκτρικό.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗταν και οι πρώτες μέρες ζωής μου στην Αθήνα και τα είχα δει όλα....Έτρεμα απο το φόβο μου.
Αυτό πάλι που όλα τα κουλά συμβαίνουν σε όποιον μπαίνει για πρώτη φορά σε ηλεκτρικό, μετρό κτλ με ξεπερνά. η μάνα μου μισεί την αθήνα. Κάθε φορά λοιπόν που έρχεται μας τυχαίνουν τα πάνδεινα στο δρόμο. Λες και κάποιος εκεί πάνω έχει βαλθεί να της αποδείξει ότι αυτή η πόλη είναι όντως χάλια!
ΔιαγραφήΡε Χριστινάκι πως μου είχε ξεφύγει αυτή σου η ανάρτηση;;; Πραγματικά φαντάζομαι το σκηνικό και τρέμω. Σοκαριστική εμπειρία και πόσο μάλλον γι'αυτόν που τη βιώνει.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίναι όπως τα λες. Θέλεις να βοηθήσεις, αλλά φοβάσαι. Πόσο μεγάλο και ανθρώπινο δίλημμα. Δεν ξέρω τι θα έκανα αν ήμουν εκει. Ίσως και να χωνόμουν, δεν ξέρω. Είμαι και χαζή ώρες ώρες και δεν σκέφτομαι πριν ενεργήσω. Παλιότερα που δεν είχα παιδιά δεν φοβόμουν καθόλου. Πλέον σκέφτομαι τι θα γίνει αν πάθω κάτι.
Ξαναμπήκες στον ηλεκτρικό έκτοτε;
Ο ηλεκτρικός είναι αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής μου....
ΔιαγραφήΕγώ νομίζω ότι όσο μεγαλώνω γινόμαι όλο και μεγαλύτερος χέστης...
Αχ, τι μου θύμισε αυτή η ανάρτησή σου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΈτυχε στην Ομόνοια να προσπαθεί ένας να αυτοκτονήσει πέρνοντας φόρα προς τις ραγες την ωρα που ερχοταν το τρένο και το security να κοιμαται τον υπνο του δικαίου. Πηγα σοκαρισμενη και φωναζοντας σαν κατίνα να τον ενημερωσω! Ευτυχως ενας ηλικιωμενος με οση δυναμη ειχε τον κρατησε και μπηκαν στο βαγόνι...Αδιαφορία από τους υπόλοιπους..Κρίμα! Πραγματικά σοκάρεσαι όταν συμβαίνουν τέτοια δίπλα σου :(
Τι λες τώρα????? Αυτό ευτυχως δεν μου έχει τύχει...
ΔιαγραφήΔε ξέρω εάν είναι αδιαφορία ή αν απλά έχουμε δει πολύ βία (σε ειδήσεις, σινεμά κτλ) και πλέον είμαστε πολύ φοβισμένοι. Σου λέει ο άλλος να πάω να τον βοηθήσω και να με ρίξει εμένα στις ράγες. Κάτσε εδώ που κάθεσαι...
Εντωμεταξύ το αστείο είναι πως πάντα φωνάζουμε τον σεκιουριτά... Ο οποίος της περισσότερες φορές είναι είτε ένα παιδάκι 18 χρονών, είτε ένας συνταξιούχος 70 χρονών. Και στις δύο περιπτώσεις λίγα μπορεί να κάνει.
Σε ξέχασα εσένα και σήμερα σε θυμήθηκα και σε διάβασα:-)
ΑπάντησηΔιαγραφήΑν σου πω ότι συμμετείχα σε δικαστική διαδικασία φόνου πεθερού από τον γαμπρό του με αιτία (όπως αποκαλύφθηκε μετά) ένα κινητό;
Για την αντίδραση σου, έχω να σου πω ότι ήταν η αναμενόμενη και απολύτως κατανοητή.
Γεια σου Μπρέντα...
ΔιαγραφήΠερίεργη υπόθεση αυτή.Σκότωσε ο γαμπρός τον πεθερό για να του πάρει το κινητό? Τι κινητό είχε και αυτός ο χριστιανός? Λοιπόν η ιστορία σου μπορεί να πουληθεί άνετα στον Κοκκινόπουλο ή στις οικογενειακές ιστορίες... Σκέψου το!
σ αυτην την περίπτωση λέω καλύτερα να ήταν χρυσαυγίτες. Να ξέρουμε και τους λόγους. Αλβανοί πακιστανοί κουμάντο στη χωρα μας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣε καμία περίπτωση δε λέω καλύτερα να ήταν χρυσαυγίτες... Τουλάχιστον αυτοί πλακώνονταν για κάτι υπαρκτό. Για ένα κινητο. Το να πλακωνόταν γιατί ο ένας είναι άσπρος και ο άλλος μελαψός μου φαίνεται χειρότερο. Είναι σαν λέω ότι καλύτερα να ήταν ο ένας γαύρος και ο άλλος βάζελος! Οτι αυτό θα μου έβγαζε περισσότερο νόημα από το ο ένας έκλεψε τον άλλον...
Διαγραφήεπειδή ζούσα στο εξωτερικό πριν μία δεκαετία περίπου, όταν έβλεπα κάτι τέτοια σκηνικά σοκαριζόμουν, έλεγα α ρε ελλαδάρα εσύ δεν ζεις έτσι. Αλλά έλα τώρα που ήρθαν κι εδώ και ακόμη χειρότερα...
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίδες??? Γίναμε Ευρώπη....
Διαγραφή