Είναι Δευτέρα, θα πάω για δουλειά!

Το προ-προηγούμενο Σαββατοκύριακο είχα αποφασίσει να πάω στους γονείς μου αλλά επειδή την προ-προηγούμενη εβδομάδα ήταν όλοι άρρωστοι τους λέω "καθίστε ψοφολογείστε τώρα εσείς και θα έρθω εγώ το επόμενο που θα έχετε αναρρώσει πλήρως". Έτσι λοιπόν αφού πήρα το ιατρικό ανακοινωθέν ότι είναι όλοι καλά αποφάσισα να τους επισκεφτώ το προηγούμενο Σαββατοκύριακο. Βγήκαμε, φάγαμε , γελάσαμε, πολύ ωραία περάσαμε. 

Δευτέρα πήγα για δουλειά,μια χαρά. Τρίτη πήγα για δουλειά, μισή χαρά. Ένιωθα ότι αρρωσταίνω. Έσυρα το κουφάρι μου μέχρι το σπίτι ,έβαλα θερμόμετρο, τίποτα... Αλλά εγώ ένιωθα ότι κάτι δεν πάει καλά. "Με κόλλησαν οι άτιμοι" λέω στον εαυτό μου και αποφασίζω την επόμενη μέρα να κάνω τον ψόφιο κοριό και να μη πάω για δουλειά. Το πρωί που ξύπνησα με γαργαλούσε λίγο ο λαιμός αλλά όχι τραγικά. Πήρα τηλέφωνο και με φωνή Παπαστράτος (κάνω πολύ καλά την άρρωστη) τους ειδοποίησα ότι δε θα πάω. Την υπόλοιπη μέρα την πέρασα καταπληκτικά. Καναπές, ξάπλα, κρεβάτι, τηλεόραση, ύπνος, ίντερνετ, παιχνίδια... Σούπερ! Ζωή και κότα (κοτόσουπα για την ακρίβεια). 

Το επόμενο  πρωί δεν χρειάστηκε να κάνω την θεριακλού. Ήμουν ήδη. Μετά βίας μιλούσα και εάν κάποιος μου έλεγε έναν τριψήφιο κάθε φορά που φταρνιζόμουν θα μου είχε πει όλα τα γράμματα της αλφαβήτου επί τρεις φορές μέσα στην πρώτη ώρα. Έτσι την υπόλοιπη μέρα την πέρασα με καναπέ, ξάπλα, κρεβάτι, τηλεόραση, ύπνο, ίντερνετ, κουβέρτες, θερμόμετρα, τσάγια, χαρτομάντιλα, πολλά χαρτομάντιλα, τον Αμαζόνιο σε χαρτομάντιλα και πλέον δεν ήταν καταπληκτικά. 

Τρεις μέρες έμεινα σε αυτή την κατάσταση να βλέπω τηλεόραση και να μετράω νεκρούς. 10 στη Βενεζουέλα σε διαδηλώσεις, 75 στην Ουκρανία από πυροβολισμούς, και 60 στην Ελλάδα μάλλον από το ίδιο που είχα και εγώ. Υπέροχα! Την τέταρτη μέρα παρέμενα στην ίδια κατάσταση ξάπλα αλλά πλέον χωρίς τηλεόραση. Δεν αντεχόταν πια. Ένα πράγμα που δεν ξέρετε για μένα είναι ότι είμαι μεγάλος τηλεορασάκιας. Couchpotato με έλεγε η αδερφή μου και είχε δίκιο. Μπορώ να δω ότι σαχλαμάρα παίζεται στην TV. Με μεγαλύτερη αγάπη στις μεγάλες σαχλαμάρες απ' αυτές που βάζει το MTV, τύπου δεν ήξερα πως ήμουν έγκυος ή Sweet 16 και άλλα τέτοια ποιοτικά προγράμματα. Ε, αφού κατάφερε η ελληνική τηλεόραση να εκνευρίσει ακόμα και μένα και να προτιμήσω να κοιτάω το ταβάνι παρά αυτή τότε μαγκιά της.

Σε αυτή την κατάσταση, κουκουλωμένη στο κρεβάτι και ανάσκελα, με βρήκε ο Θ όταν γύρισε από μια δουλειά και για να με καλοπιάσει μου έφερε λουλούδια. Λουλούδια! Εάν έχεις τον Θεό σου! Λουλούδια σε άρρωστο άνθρωπο που είναι ξαπλωμένος ανάσκελα στο κρεβάτι... Έλα κάντε τον συνειρμό! "Άφησε τα εκεί, δίπλα από τα πόδια μου" του είπα και σταύρωσα τα χέρια στο στήθος. 

Έτσι όμορφα κύλησε και το Σαββατοκύριακο μου και ήρθε σήμερα η Δευτέρα που είναι μέρα εργασίας και χαράς. Τη δουλειά μου δε μπορώ να πω ότι την αγαπώ, ούτε όμως ότι την μισώ. Αλλά δεν είμαι και ερωτευμένη μαζί της. Μπορώ και χωρίς αυτήν. Έτσι πίστευα μέχρι σήμερα το πρωί που χτύπησε το ξυπνητήρι στις 06:45. "Ξυπνητήρι" φώναξα γεμάτη χαρά και πετάχτηκα από το κρεβάτι. Ούτε εκδρομή να με πηγαίνανε δε θα είχα τέτοια χαρά!

* Όπου "It's my birthday" βάλε "Είναι Δευτέρα, θα πάω για δουλειά!"