Παρασκευή 19 Οκτωβρίου 2012

Αυτός, αυτή και το σορτσάκι!

Και μιας και σας άρεσε η προηγούμενη ανάρτηση για την πολυκατοικία μου θα συνεχίσω στον ίδιο ρυθμό..Θα σας περιγράψω ένα συμβάν που έγινε πέρυσι στη πολυκατοικία μου με πρωταγωνιστές εμένα, τον παππού του 4ου, τον διαχειριστή και ένα σορτσάκι.

Όλα ξεκίνησαν από την ανικανότητα μου να απλώσω σαν άνθρωπος ρούχα και από τα μανταλάκια που έχω για χέρια. Έτσι για άλλη μια φορά εκεί που άπλωνα τη μπουγάδα μου έπεσε στον ακάλυπτο ένα σορτσάκι. Και είπαμε τις κάλτσες μπορεί να τις κάνω δώρο στον παππού αλλά το σορτσάκι μου δε του το δίνω. Να το βάλει η γιαγιά, να ξεσηκωθεί ο παππούς και να ξεκινήσουν τίποτα γεροντοέρωτες? Για τέτοια είμαστε τώρα?

Στον ακάλυπτο έχεις πρόσβαση είτε από το δωματιάκι του λέβητα είτε από το υπόγειο ξενοίκιαστο διαμέρισμα του παππού του 4ου. Πάω και εγώ στον διαχειριστή της πολυκατοικίας και του ζητάω τα κλειδιά από τον λέβητα έτσι ώστε να μπορέσω να βγω στον ακάλυπτο. Κατεβαίνω με φόβο ψυχής στο υπόγειο. Ξέρετε τώρα κατσαρίδες και αράχνες γλυκειά μου εκεί κάτω. Προσπαθώ να ανοίξω τη πόρτα. Τίποτα. Ανεβαίνω ξανά στον διαχειριστή και τον κουβαλάω μαζί μου τον άνθρωπο για να με βοηθήσει. Προσπαθεί και αυτός. Τίποτα. Τότε ανακαλύπτει ότι κάποιος έχει καρφώσει τη πόρτα από πίσω έτσι ώστε να μη μπορεί να βγει κανείς στον ακάλυπτο από το δωμάτιο του καυστήρα.

Αρχίζει λοιπόν ο διαχειριστής να φωνάζει και να βρίζει κάποιον Παναγιώτη. Από τα συφραζόμενα καταλαβαίνω ότι δεν αναφέρεται στον δεσπότη (χαζό αστείο, το ξέρω) αλλά στον παππού του 4ου.  Ανεβαίνω ξανά στον 4ο για να βρω τον παππου να μου δώσει τα κλειδιά για να βγω στον ρημαδοακάλυπτο αφήνοντας στο υπόγειο τον διαχειριστή  ο οποίος τα έχει πάρει κρανίο και προσπαθεί να σπάσει τη πόρτα με τον τρόπο που βλέπουμε στις αμερικάνικες αστυνομικές ταινίες.

Ο παππούς ήταν γλυκήτατος μαζί μου και κατέβηκε να  μου ανοίξει το my precious διαμέρισμά του εξηγώντας μου στη διαδρομή ότι δεν πρέπει κανείς να βγαίνει από τον καυστήρα στον ακάλυπτο γιατί ο ακάλυπτος είναι δικός του.. Ναι, ναι συμφωνούσα εγώ, το σορτσάκι μου να πάρω εγώ και βάλτου φωτιά και κάφτον τον ακάλυπτο με μουσική υπόκρουση -βρέχει φωτιά στη στράτα μου-. Κατεβήκαμε λοιπόν με τον παππού αλλά δε πρόλαβα να πάρω το σορτσάκι να σου από πίσω ο μαινόμενος διαχειριστής.."Με ποιο δικαίωμα κλειδώνεις τον ακάλυπτο? Ο ακάλυπτος είναι κοινόχρηστος χώρος" φώναζε ο διαχειριστής. "Δικός μου είναι, παλιοκλέφτη. δεν έχεις κανένα δικαίωμα εδώ θα φωνάξω την αστυνομία" φώναζε ο παππούς. Μετά κάτι άσχετα λέγανε για κάτι σωλήνες και ξαφνικά άρχισαν να σπρώχνονται. Πέσανε πάνω σε κάτι παρατημένα ποδήλατα. Αναποδογυρίσαν κάτι γλάστρες. Ούτε καυγάς στο σχολείο να ήταν. Και ξέχασα να πω ότι ο διαχειριστής δεν είναι και κανά τζόβενο. Γύρω στα 65 πατημένα.

Βρισκόμουν λοιπόν στον ακάλυπτο με ένα σορτσάκι στα χέρια να προσπαθώ να χωρίσω ένα 65χρονο με έναν 80χρονο που παλεύανε. Δεν ήξερα εάν έπρεπε να γελάσω ή να κλάψω. Αντ΄αυτού  καθόμουν και έλεγα σαν ηλίθια "Καλέ μη μαλώνετε. Καλέ μη μαλώνετε". Είχαν βγει και κάτι πακιστανοί από το δίπλα υπόγειο.. Είχαμε γίνει θέαμα. Στο τέλος βγάζει μια κραυγή ο παππούς, αναψοκοκκινισμένος στα πρόθυρα του εγκεφαλικού, " Την αστυνομία... Καλέστε την αστυνομία". Και φεύγει από τον ακάλυπτο. Αντιλαμβάνομαι εγώ ότι θέλει να μας κλειδώσει έξω και αρχίζω να τρέχω για να μπω μέσα στη πολυκατοικία. Φώναξα και στον διαχειριστή να μας ακολουθήσει αλλά αυτός τα είχε ξαναβάλει με την πόρτα του καυστήρα. Σώνει και ντε να την ανοίξει.

Τον κλείδωσε ο παππούς έξω στον ακάλυπτο τον διαχειριστή για να βάλει μυαλό. Να έρθει η αστυνομία και να τον βρει να έχει καταπατήσει το σπίτι του. Αυτό του έλεγε το μυαλό του, τι να πεις? Τι παρακαλήτο έριξα στον παππού για να του ανοίξει δε λέγεται! Δε γύριζε το μυαλό του με τίποτα. Αφού με απείλησε ότι εάν δεν σταματήσω θα με κλειδώσει και εμένα έξω, έφυγε και ανέβηκε στο διαμέρισμα του για να καλέσει την αστυνομία.

Τι να έκανα και εγώ ξαναπάω στον άλλον μπας και καταφέρουμε να ανοίξουμε την πόρτα του καυστήρα. Έσπρωχνε αυτός απ' έξω. Έσπρωχνα εγώ από μέσα και δουλειά δε κάναμε. Καταλάβαμε ότι χρειαζόμαστε εργαλεία και μου λέει να πάω σπίτι του να μου δώσει η γυναίκα του τα εργαλεία του. Ανεβαίνω και εγώ πάνω και βρίσκω τη γυναίκα αγουροξυπνημένη.Αυτή δεν είχε καταλάβει καν ότι ο άντρας της έλειπε, νόμιζε ότι κοιμόταν μέσα. Άντε τώρα να εξηγήσεις στη γυναίκα ότι εγώ ξύπνησα τον άντρα της και μετά τσακώθηκε με τον άλλον τον μουρλό και τώρα είναι κλειδωμένος στον ακάλυπτο. Για την ακρίβεια κάπως έτσι της τα είπα. Η γυναίκα είχε γουρλώσει τα μάτια της και με κοίταγε. Μετά βγήκε στο πίσω μπαλκόνι και άρχισε να φωνάζει "Γιώργο. Γιώργο. Πού είσαι?" Λες και ο Γιώργος ήταν παπαγαλάκι και της το είχε σκάσει. Τελικά επικοινωνήσαμε με την κυρία. Μου εδωσε τα εργαλεία και ανοίξαμε τη πόρτα. Φτου ξελευτερία!

Μετά από κανα μισάωρο ήρθε και η αστυνομία αλλά από εκεί και πέρα δε ξέρω τι έγινε γιατί την έκανα με ελαφρά πηδηματάκια!!



Ηθικό δίδαγμα:  Πλέον απλώνω στην απλώστρα.

26 σχόλια:

  1. αααααααααχαχαχαχαχαχαχαχαχααααααααα...τί τέλειο κείμενο, να είσαι καλά, έριξα τα γέλια της αρκούδας....
    καλά, αυτά τα ενδιάμεσα υπονοούμενα τσιτάτα (βλ. Παναγιώτης) τα λατρεύω!!!
    εντάξει, γράφεις ΑΝΕΤΑ κωμωδία, δεν το συζητάμε!!!
    προαγοράζω τα πάντα!!!
    όσο για την υπόθεση, λα-χτα-ρι-στή, δεν το συζητάω...ρε αυτό ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ...
    "άρχισε να φωνάζει "Γιώργο. Γιώργο. Πού είσαι?" Λες και ο Γιώργος ήταν παπαγαλάκι και της το είχε σκάσει."....ΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑ
    RESPECT!!!!
    (πάω να διαβάσω και το προηγούμενο γιατί το έχασα)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Χαχαχαχαχα...και όλα αυτά για ένα σορτσάκι!!!Μου έφτιαξες τη μέρα μου...την άλλη φορά να ενημερώνεις να σου στέλνω καμιά 10ριά μαυροπουκαμισάδες από εδώ να κάνεις τη δουλειά σου... :p

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Έχουν γνώση οι φύλακες.. Δε ξαναάπλωσα στα σύρματα!! Πλέον όλα στην απλώστρα, να μου πέφτουν σε δικό μου έδαφος...

      Διαγραφή
  3. Μόλις διάβασα και την προηγούμενη ανάρτηση για να μπω στο γενικό κλίμα! Από όλα αυτά αισθάνομαι τυχερή που στην πολυκατοικία μας εμείς είμαστε οι μεγαλύτεροι και δεν έχουμε παράξενους και προβλήματα. Μέχρι στιγμής τουλάχιστον!!! Μια παρατήρηση μας έκανε πρόσφατα ο πατέρας ενός φοιτητή του δευτέρου γιατί λεει το ασανσέρ έχει τρίχες από τον σκύλο μας. Δεν είχε άδικο ο άνθρωπος! Έβγαλα και εγώ τον απαίσιο τάπετα που είχαν στο ασανσέρ και τέλος καλό όλα καλά...
    Μην σχολιάσω τον τσακωμό για τον ακάλυπτο. Ακόμα γελάω. Προβλήματα που έχει ο κόσμος! χαχαχα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μα για μερικές τριχούλες κάνουν έτσι... Εμείς με τόσα σκυλάκια στη πολυκατοικία έχουμε φτιάξει δικό μας τάπητα..

      Τώρα σοβαρά, τι τον θέλανε τον τάπητα στο ασανσερ? Καλά έκανες και τον έβγαλες!

      Διαγραφή
  4. Όταν πεθάνει ο παππούς μπορεί να βρείτε θησαυρούς ανεκτήμιτης αξίας εκει κάτω!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Το θησαυρό δε τον παίρνει κανείς... Τον έχει καταραστεί ο παππους. Εχεις δει του Πειρατές της Καραϊβικής.. Κάτι αντίστοιχο!

      Διαγραφή
  5. χεχεχε να σαι καλά με κανες και γελασα παλι
    πως τα γραφεις ετσι; μου αρεσει πολυ ο τροπος που τα γραφεις, τα περιγραφεις
    αυτο δεν ειναι πολυκατοικια , αυτο ειναι παιδική χαρά
    αυτός ο παππούς χάζι έχει

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Για λίγο πλάκα έχει.. Αλλά εαν χρειάζεσαι τη συμβολή του σε κάτι σοβαρό την έχεις κάτσει..

      Διαγραφή
  6. Πως λέμε για ένα πουκάμισο αδειανό..για μιαν Ελένη! Ε εδώ για ένα σορτσάκι!!
    Θα σου πρότεινα αν θες την ηρεμία σου να αλλάξεις μπαλκόνι που απλώνεις!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Άχου λοιπόν θα έρθω να συγκατοικίσουμε!!Εγώ εκεί πρέπει να ζήσω!!!

    Μα καλά και εσύ δεν προσέχεις λίγο;;Καλά κάνεις και και απλώνεις πλέον σε απλώστρα!!!

    Αλλά άμα το καλοσκεφτείς αυτές είναι οι στιγμές που περιμένουμε όλοι.

    Ένα σου λέω όταν διάβασα αυτό που πλακώνονται τα ''γεροντάκια'' πέθανα στο γέλιο!! :)

    Φιλιά πολλά!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Οχι!Μη μπερδεύεσαι.Είπαμε εσύ θα έρθεις να μείνεις στη πολυκατοικία μου και εγώ θα πάω στο σπίτι σου με τα 170τμ κήπο..

      Μη ξεχνιέσαι!

      Διαγραφή
  8. Έχετε μπλέξει με μουρλόγερο!Βοήθειά σας.

    Κίσιζ. :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Λοιπόν θα γίνει best seller "Όσα φέρνει η στιγμή" κατά το "Όσα φέρνει ο άνεμος". Πάλι καλά που δε σε βούτηξε η γυναίκα του διαχειριστή. Ή Άγια γυναίκα, ή άγιο είχες. Φιλιά και ευχαριστούμε. Ήταν απολαυστικότατο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. χα χα χα... λατρεύω τις ιστορίες από την πολυκατοικία σου!! πραγματικό σενάριο!!! τι ωραία που περνάτε στην πολυκατοικία, χα χα χα! γράφεις θεϊκά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σε ευχαριστώ πολύ...

      Τώρα τελευταία έχουμε ηρεμήσει πολύ στην πολυκατοικία... Μάλλον πρέπει να μετακομίσω!

      Διαγραφή
  11. Σκέτη απόλαυση!! Είμαι στη δουλειά και προσπαθώ να συγκρατήσω τα γέλια μου!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Χριστινάκι μου και εγώ στη δουλειά είμαι αλλά εγώ προσπαθώ να συγκρατήσω τη νύστα μου!

      Γέλα σιωπηλά....Φιλάκια και σε ευχαριστώ πολυ!

      Διαγραφή
  12. Ρε, δεν σε είχα γνωρίσει πέρυσι τέτοια εποχή!! Αχαχα! Δεν υπάρχεις λέμεεεεεε!!!!!! :))))))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ναι τότ ήμουν ένα μικρό και ταπεινό μπλοκ.... Μη κοιτάς τώρα που έχω γίνει famous!!

      Φιλιά

      Διαγραφή
  13. Εχεις μεγάλο ταλέντο (στο έξω ξαναπει), είσαι απολαυστική, σίγουρα δεν γράφεις κάποια στήλη σε κάποιο περιοδικό;

    ΑπάντησηΔιαγραφή