Δευτέρα 8 Οκτωβρίου 2012

Τελικά δε βρήκα πιασάρικο τίτλο.

Θέλω να γράψω ανάρτηση και δε ξέρω για ποιο θέμα. Θέλω να γράψω την πτυχιακή μου, εκεί ξέρω για ποιο  θέμα,  αλλά βαριέμαι!!

Καταραμένες Δευτέρες!

Κάθε Κυριακή ξυπνάω τόσο αργά που το βράδυ δε με παίρνει με τίποτα ο ύπνος και μετά τη Δευτέρα δε μπορώ να ξυπνήσω. Σήμερα σηκώθηκα αφού πρώτα υποσχέθηκα στον εαυτό μου ότι θα κοιμηθώ το μεσημέρι. Υπόσχεση που ποτέ δε κρατάω!

Το Σαββατοκύριακο είχα επισκεφτεί τους γονείς μου. Ο μικρός αδερφός μου ορκίστηκε στο στρατό και πήγαμε σύσσωμη η οικογένεια στην ορκομωσία! Δε μπορούσα να τον φανταστώ φαντάρο! Για μένα θα είναι πάντα ο μικρός Τερτερίνος...

Μόλις φτάσαμε στο στρατόπεδο η drama queen mama έμπηξε το κλάματα!! Ωχ Χριστέ μου αυτοί οι γονείς... Ούτε στον πόλεμο να τον στέλναμε. 10 λεπτά περπάτημα από το σπίτι μας ήτανε! Αφού συνήλθε είδαμε και την ορκομωσία, γελάσαμε με τον κατακουρεμένο και ξυρισμένο αδερφό και βγάλαμε και τις απαιτούμενες φωτογραφίες -κάνε πως είσαι προσοχή- δώσε μου εμένα να φορέσω τον μπερέ.

Το καλό με τον μικρό μου αδερφό είναι ότι αντιμετωπίζει το όλο θέμα του στρατού πολύ κουλ και επίσης δε μας έπρηξε με ιστορίες από τον στρατό. Σε αντίθεση με τον μεγάλο μου αδερφό που όταν τον συνάντησα σε μια άδεια του από τον στρατό και ταξιδέψαμε μαζί, με ζάλισε. Επί τρεις ώρες μου μίλαγε μόνο για το στρατό. Έμαθα τα πάντα. Ποιος είναι ο ανώτερος , τι τρώνε για φαγητό, πως λέγονται τα αυτοκίνητα.. Δεν άνοιγαν και τα καταραμένα τα παράθυρα στο τρένο για να πηδήξω να σωθώ...

Τώρα περιμένουμε τη μετάθεση του μικρού για να μπορούμε να του τραγουδάμε πλέον το "Διδυμότειχο μπλουζ".

Επίσης αυτό το Σκ είχε και πολλά γενέθλια. Του μικρού φαντάρου (που είχαν περάσει εδώ και μισό μήνα αλλά η drama queen mama δε δεχόταν να μη τα γιορτάσουμε) και της ανηψιάς μου που γινόταν 3!! Για δώρο στην ανηψιά μου της πήρα ένα κουκλοθέτρο το οποίο μου δήλωσε ευθαρσώς ότι δε της άρεσε! Βοήθησα όμως να φτιαχτεί η Hello Kitty τούρτα της και εξιλεώθηκα .

Στο παιδικό πάρτυ που ακολούθησε ανακάλυψα τη δύναμη του ανεμοστρόβιλου και το πώς ένα σπίτι από κατοικήσιμο μετατρέπεται σε πεδίο μάχης... 10 πιτσιρίκια σε έξαλλη κατάσταση να τρέχουν γύρω-γύρω ενώ ταυτόχρονα να πετούν πράγματα στον αέρα. Εδώ πρέπει να αναφέρω ότι οι μανάδες πρέπει να κάνουν κάποιο είδος γιόγκα στο οποίο δε θέλουν να μας μυήσουν. Πιστεύω ότι μερικές το Σάββατο είχαν περιέλθει σε κατάσταση Νιρβάνας. Αλλιώς δεν εξηγείται τόση απάθεια και ηρεμία... Τέλος για να μην κατηγορώ τις υπόλοιπες μανάδες θεωρώ ότι ο Γκάντι αυτής της παρέας είναι η αδερφή μου. Συζήταγε ατάραχη ενώ ένα πιτσιρίκι της τραβούσε το παντελόνι ουρλιάζοντας και τα υπόλοιπα διέλυαν το σπίτι της!!

Υ.Γ. Τελικά χωρίς να έχω συγκεκριμένο θέμα έγραψα ένα κατεβατό!! Τώρα μένει να βρω και ένα πιασάρικο τίτλο...

23 σχόλια:

  1. Καλο μεσημερι αρκετα ενδιαφεροντα τα νεα σου
    αντε και καλος πολιτης ο αδελφος σου
    να χαιρεστε τον αδελφο σου και την μικρη..βλεπω ειναι κι εκει της μοδας η Hello Kitty
    κι εδω το ιδιο
    καλή εβδομαδα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Εκ μέρους του αδερφού σε ευχαριστώ πολύ!! Η Hello Kitty είναι πολύ διάσημη εδώ... Συναγωνίζεται με την Ντόρα στο δικό μας σπιτικό.

      Διαγραφή
  2. ποπο, η ανηψιά θα σας βάλει τα δυο πόδια σε ένα παπούτσι! να σας ζήσει

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Οχι μωρέ καλό παιδάκι είναι.. Της έχω και μια "μικρή" αδυναμία...Την οποία μάλλον την έχει καταλάβει!

      Διαγραφή
  3. ΧΕΧΕ! Πλάκα είχε η drama queen mama!
    Άντε με το καλό να σου έρθει και ο πιασάρικος ο τίτλος!
    {Fan, όπως λέμε sofan!}

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Η drama queen mama έχει πλάκα όταν το σκέφτεσαι μετά γιατί εκείνη την ώρα σου έρχεται να την πυροβολήσεις...

      Διαγραφή
  4. Καλός πολίτης!
    Πολύχρονοι οι εορτάζοντες!
    Αχ, αυτά τα παιδικά πάρτυ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. χα χα χα.. θα έπρεπε να έχει τίτλο "drama queen mama and other stories"!!! φοβερή η ανιψιά με τη δήλωσή της! χα χα.. μα καλά κοτζάμ κουκλοθέατρο και δεν της άρεσε? ξέρεις τι γίνεται? οι μανάδες μετά από ένα σημείο πιστεύω παθαίνουν ανοσία με τα πιτσιρίκια, το ζω κι εγώ με την αδερφή μου το σκηνικό!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Η ανηψιά μου είναι intellectual τύπος. Το αγαπημένο της δώρο ήταν δύο παραμύθια. Ενώ ενθουσιάστηκε με ένα πινέλο ζωγραφικής (0,50€). Απλός άνθρωπος...

      Η αδερφή πάντως δεν ενθουσιάστηκε όταν την άκουσε να αναρωτιέται που θα βουτήξει το πινέλο της...Προβλέπω τοίχους βαμμένους αλά Πικάσο!!

      Διαγραφή
    2. χα χα χα! μην της μάθετε τι είναι οι τέμπερες!!! χα χα

      Διαγραφή
  6. drama queen mama χαχαχα τί υπέροχο...
    "Στο παιδικό πάρτυ που ακολούθησε ανακάλυψα τη δύναμη του ανεμοστρόβιλου και το πώς ένα σπίτι από κατοικήσιμο μετατρέπεται σε πεδίο μάχης..." χαχαχα πώς σε καταλαβαίνω, πόσο σε καταλαβαίνω...tell me, που λένε...
    και αυτό το στόρι με το στρατό χαχαχα ποτέ δεν αλλάζει τίποτα...οι μανάδες νομίζουν ότι πηγαίνουμε στο Αφγανιστάν...εμένα να δεις όταν έκανα 19 μήνες το γύρω της ελλάδας πώς έκανε (πριν 18 χρόνια βέβαια, αλλά το ίδιο ακριβώς)...ελληνικός στρατός...το ΑΠΟΛΥΤΟ ΓΕΛΙΟ, αλλά και η ΑΠΟΛΥΤΗ ξεφτίλα...
    anyway, καλός πολίτης ο μπρο! είναι μια εμπειρία όπως και να το κάνεις, φωτογραφική βέβαια περισσότερο παρά ουσιαστική, αλλά τέλος πάντων...
    επίσης, αυτό το "οι μανάδες πρέπει να κάνουν κάποιο είδος γιόγκα στο οποίο δε θέλουν να μας μυήσουν." απλά ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ...και εγώ δηλαδή, παρότι έχω δύο μικρά θηρία, ΠΟΤΕ δεν το μπόρεσα αυτό και πάντα απορώ με αυτές που το καταφέρνουν...
    χαχα τέλειο κείμενο, αυτά είναι τα ωραία, τα απλά καθημερινού report post, τα λατρεύω...!!!
    την καλημέρα μου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ευτυχώς ο μπρο το αντιμετωπίζει με απόλυτο γέλιο! Πάλι καλά!! Οι μανάδες θα είναι πάντα μα πάντα υπερπροστατευτικές με τα παιδιά τους..

      Νομίζω χρειάζεσαι εντατικά μαθήματα yoga for parents!!

      Διαγραφή
  7. Αυτό το δράμα της μάνας όταν πάει το παιδί στο στρατό. χαχαχα ένα θα σου πω...όλα μου τα χρόνια έλεγα "Ουφ αυτές οι μανάδες τι κάνουν έτσι, έλεος". Μεγάλη μπουκιά φάε μεγάλο λόγο μην πεις. Όταν άφησα τον γιο μου στην Τρίπολη όπου παρουσιαστηκε σε όλη την διαδρομή μέχρι Πάτρα έκλαιγα. Η πρώτη μέρα ηταν πολύ δύσκολη, την επομένη σκέφτηκα : καλύτερα μαντρωμένος εκεί μέσα, κοιμάμαι ήρεμα τα βράδια!
    Χρόνια πολλά για τα γενέθλια του αδερφού και της ανιψιάς! Φιλιά!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αχ αχ η ελληνίδα μάνα... Αλλά σωστά το σκέφτηκες. Τουλάχιστον ήξερες που ήτανε και ότι κοιμότανε νωρίς!!χαχαχα

      Ευχαριστώ πολύ!

      Διαγραφή
  8. Χαχαχαχα, μάλλον συνήθισαν να τα αγνοούν τα φωνακλάδικα τα παιδιά τους!
    Χρόνια Πολλά στους εορτάζοντες, να τους χαίρεσαι!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σε ευχαριστώ πολύ..
      Αν ήθελαν ας έκαναν και αλλιώς.. Η θα συνήθιζαν ή θα ξεκινούσαν τα χάπια!

      Διαγραφή
  9. Γειά σου Χριστινάκι! Χείμαρρος είσαι :) Πόσα αδέρφια είστε καλέ;
    Πλάκα είχε η ορκομωσία ε. Άντε και καλός πολίτης ο αδερφός!
    Η μικρή ανεψιά ειλικρινέστατη, αλλά έτσι είναι από μικρό κι από τρελό μαθαίνεις την αλήθεια ;)
    Φιλάκια πολλά !!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλημέρα!! Είμαστε πολλά τα άτιμα τα αδέρφια!! 4... δύο αγόρια , δύο κορίτσια!

      Διαγραφή
  10. Καλός πολίτης.
    Όταν λέω 'γω ότι δεν τα μπορώ τα μικρά...
    Τι να κάνει κι η μάνα,όμως;Θα ουρλιάξει,κάααποια στιγμή θα δεήσει να σταματήσει!Γι' αυτή τη στιγμή υπομένουν όλες,θαρρώ.

    Καλό βράδυ! :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. θα χαρω να σε δω στο σπιτακι μου να τα λεμε και απο εκει

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. πολύ καλο το blog σου, Χριστίνα. Check mine if u want, www.vickymarple.blogspot.gr

    ΑπάντησηΔιαγραφή