Beograd + Novi Sad = L.F.E.

Τη Παρασκευή μετά τη δουλειά είχαμε κανονίσει  να συναντηθούμε με τον Θ στον Άγιο Στέφανο για να ξεκινήσουμε το μακρύ ταξίδι μας. Φύγαμε από Αθήνα με ξεκούμπωτα μπουφάν και γυαλιά ηλίου και φτάσαμε στη Θεσσαλονική  τουρτουρίζοντας. .

Από τη προηγούμενη μέρα είχαμε ετοιμάσει τις τεράστιες βαλίτσες μας. Θα πηγαίναμε για δέκα μέρες διακοπές και επιπλέον θα πηγαίναμε με αυτοκίνητο. Άρα κανένας περιορισμός!! Μπορούσα να πάρω όσα ρούχα θέλω....Άσχετα εάν δε φόρεσα ούτε τα μισά...Είχαμε αποφασίσει να κάνουμε μία διανυκτέρευση Θεσσαλονική ,έτσι ώστε να σπάσουμε το ταξίδι και να μη μας βγει η πίστη, και άλλη μία στο Βελιγράδι. Μετά θα μέναμε Novi Sad όπου και γινόταν το συνέδριο.

Τα ξενοδοχεία στη Θεσσαλονική και στο Βελιγράδι τα είχα κλείσει εγώ και ο Θ δε μου το έχει συγχωρήσει ακόμα. Με το που είδε το ξενοδοχείο της Θεσσαλονικης χτύπησε εγκεφαλικό.

Θ:Αυτό είναι ετοιμόρροπο.

Χ: Είναι νεοκλασσικό. Μέσα είναι ανακαινισμένο. Να σου δείξω και τις φωτογραφίες στο booking!

Θ: Είναι γαμιστρώνας. Εάν δε πέσει το βράδυ, θα μας γαμήσουνε.

Τελικά τίποτα από τα δύο δε συνέβη. Άμα είναι αρνητικός παιδί μου ο άνθρωπος... Τς τς. Το ξενοδοχείο εντάξει δεν ήταν όπως στις φωτογραφίες αλλά στη τελική ένα βράδυ θα μέναμε και ήταν κεντρικότατο.  Αφού φάγαμε Σαλονικιώτικα (που σημαίνει πολύ και με μπόλικο λάδι), φάγαμε έφαγα τσουρέκι με λευκή σοκολάτα Τενκερλής, ήπιαμε μισό ποτό και γυρίσαμε στη "ξενοδοχειάρα" μας για να κοιμηθούμε. (Απλά για να δείτε τι περνάω και πόσο γελοιός τύπος είναι ο Θ, το βράδυ έβαλε ένα σκαμπό πίσω από τη πόρτα!!)

Την επόμενη μέρα ξεκινήσαμε πρωί-πρωί. Είχαμε ακούσει τόσα για τον έλεγχο στα σύνορα που είχαμε τρομοκρατηθεί. Οτι οι Σκοπιανοί συνοριοφύλακες θα κάναν φύλλο και φτερό το αυτοκίνητο, ότι θα μας καθυστερούσαν σκόπιμα και πως τελικά εάν δεν τους λαδώναμε δε θα φεύγαμε ποτέ από εκεί. ΝΟΤ! Ήταν ευγενέστατοι.Κοιτάξαν απλά λίγο τις βαλίτσες και μας αφήσαν να φύγουμε μέσα σε τρία λεπτά. Χωρίς να λαδώσουμε κανέναν.Ο δρόμος στα σκόπια είναι πολύ καλός, μεγάλος και σε μερικά σημεία δεν βλέπεις καν το αντίθετο ρεύμα. Το μόνο μείον είναι το οδόστρωμα το οποίο έχει πολλές λακούβες και θέλει προσοχή. Επίσης εάν είσαι χρυσαυγίτης καλά θα κάνεις να μην περάσεις από Σκόπια. Τα Welcome to Macedonia δίνουν και παίρνουν και ο αυτοκινητόδρομος που διασχίζεις ονομάζεται Aλexander the Great. Εάν όμως δεν είσαι δε θα έχεις κανένα πρόβλημα. Εμένα δε μου φάνηκαν καθόλου επικίνδυνα. Σε όλο το δρόμο μπορείς να πληρώσεις με ευρώ και η βενζίνη τους έχει 1,20€. Οπότε φουλάραμε και παραλίγο να γεμίσουμε και το ΑΥΡΑ μπουκαλάκι.

Μετά από δύο ώρες φτάσαμε στα δεύτερα σύνορα, όπου και εκεί ο έλεγχος ήταν μηδαμινός. Έχουμε φάτσες εμπιστοσύνης, πανάθε με μας! Στα 200 πρώτα χιλιόμετρα της Σερβίας ο δρόμος είναι χάλια. Πάτρα- Ηγουμενίτσα και μη σου πω χειρότερα. Βέβαια το μεγαλύτερο πρόβλημα σου όταν οδηγάς στη Σερβία είναι οι Σέρβοι οδηγοί. Είναι τρελοί. Παίζουν ρώσικη ρουλέτα.  Βγαίνουν στο αντίθετο ρεύμα χωρίς να έχουν ορατότητα, κάνουν προσπεράσεις του θανάτου, στρίβουν τελευταία στιγμή. Σκέψου τον χειρότερο οδηγό στην Ελλάδα, διπλασίασε το και πολλαπλασίασε το με 7.565.761 Σέρβους. Τώρα έχεις εικόνα.

Μετά από 6 ώρες φτάσαμε Βελιγράδι. Σε ένα Βελιγράδι πολύ όμορφο, που καμία σχέση δεν έχει με την εικόνα που έχουμε εμείς στο μυαλό μας για τα Βαλκάνια. Σε ένα Βελιγράδι που δεν έχει να ζηλέψει τίποτα από τις μεγάλες Ευρωπαικές πόλεις.

To be continued...