Toogoodtobetrue

Πόσοι είναι οι ωραίοι άντρες στην Ελλάδα? Πέντε, δέκα, είκοσι .... Οι αντικειμενικά ωραίοι άντρες λέμε. Ένας από αυτούς είναι και αυτός για τον οποίο θα  ξελιγωθώ, λυσσάξω, μου τρέξουν τα σάλια, μιλήσω παρακάτω που για να μην μπερδευόμαστε θα τον ονομάσουμε Toogoodtobetrue. Ο τύπος αυτός ,που πλέον είναι γνωστό μοντέλο-παρουσιαστής-ηθοποιός-τραγουδιστής-γλάστρα-πολυμίξερ-εξωφρενικά όμορφος, παλιά ήταν συμμαθητής με μια φίλη μου και είχανε και σχέση στη Γ' Λυκείου. Παλιά, πριν γίνει μοντέλο-παρουσιαστής-ηθοποιός-τραγουδιστής-γλάστρα-πολυμίξερ-εξωφρενικά όμορφος. Τότε που ήταν απλά όμορφος. Η βλαμμένη η φίλη μου (το βλαμμένη το αιτιολογώ πλήρως παρακάτω) όμως τον χώρισε γιατί λέει ήταν βαρετός. Πώς μπορείς να βαριέσαι να κοιτάς τα γαλάζια του μάτια και το όμορφο προσωπάκι του ποτέ δεν το κατάλαβα.

Τον  Toogoodtobetrue εγώ τον είχα "γνωρίσει" πριν γίνει διάσημος. Ήμασταν σε ένα μπαράκι στη Μύκονο και ξαφνικά βλέπω πίσω μου δυο μάτια, δυο ματάκια, ένα κορμί θανατηφόρο και επάνω στο κορμί ένα κεφάλι, μα τι κεφάλι. Φορούσε μια πράσινη μπλούζα θυμάμαι. Μετά από λίγο γυρνάω να τον ξαναδώ, τον βλέπω και δε μου κάνει καμία εντύπωση. "Μπα κορίτσια λάθος συναγερμός, μούφα" λέω στη φίλη μου δίπλα. Μετά από λίγο τον ξανακοιτώ, Θεός. Αφού επαναλήφθηκε αυτό γύρω στις πέντε φορές τελικά καταλάβαμε ότι ήταν δύο οι τύποι. Φορούσαν και οι δύο πράσινα μπλουζάκια και απλά ο ένας ήταν η άσχημη εκδοχή του άλλου. Αφού έχουμε καταλήξει πλέον ότι είναι κούκλος και μπορούμε να λυσσάμε ελεύθερα ενημερώνουμε και την άλλη φίλη, τη Μυρτώ η οποία επειδή συνοδευόταν δε συμμετείχε στη γκομενολυσσαμάρα μας. 

Μυρτώ:  Ποιον λέτε ρε παιδιά?

Εγώ:  Να αυτόν με την πράσινη μπλούζα. Ωπα κάτσε αυτός είναι ο άσχημος. Ο άλλος με την     πράσινη μπλούζα

Μυρτώ: Toogoodtobetrue.......

Toogoodtobetrue: Μυρτωωωωώ....

(φιλιούνται, αγκαλιάζονται)

Εγώ: (έχω μείνει μαλάκας)

Γκόμενος Μυρτώς: Μάλλον γνωρίζονται....(αίσθημα κατωτερότητας έχει αρχίσει ήδη να τον κυριεύει)

Το επόμενο μεσημέρι σαν καλά κορίτσια έχουμε πάει να προσκυνήσουμε στο Super Paradise. Με το που μπαίνουμε μέσα βλέπουμε τον Toogoodtobetrue να μας χαμογελάει. "Καπνίζετε κορίτσια?" μας ρωτάει. Έκανε promotion σε τσιγάρα και για αυτό ήταν στη Μύκονο. "Ναι" απαντάω και ας μη καπνίζω. Έχω αρχίσει ήδη να χάνομαι στο γαλάζιο των ματιών του. Πάει να μου ανάψει το τσιγάρο, μου πέφτει το τσιγάρο, του καίω το πόδι και αυτός απλά μου χαμογελά και μου δίνει άλλο...Σ' αγαπώ ήθελα να του φωνάξω αλλά κρατήθηκα. "Θέλεις να παίξουμε ένα παιχνίδι?" με ρωτάει. "Ναι , αμέ" απαντώ, "ό,τι παιχνίδι θες" σκέφτομαι. Τελικά με πάει σε μια γωνιά και μου δείχνει μια οθόνη. Έχει έρθει μαζί μας και η άλλη φίλη, όχι η Μυρτώ αυτή δε θυμάμαι που ήταν,  και πλέον έχουμε γίνει δύο οι χαζές που λιώνουμε. Το παιχνίδι ήταν ότι εμείς έπρεπε να βρούμε κάτι καμήλες -ίσα με το κεφάλι μου- που και καλά κρυβότανε. Εγώ όμως έβλεπα αστεράκια. "Πού είναι οι καμήλες?" με ρωτάει ο Toogoodtobetrue. "Πού είναι οι καμήλες? Δεν τις βλέπω" απαντώ εγώ. "Δε γίνεται να μη βλέπεις τις καμήλες"....Τελικά τις καμήλες με τα πολλά τις είδα...Αλλά τι να λέμε, τα είχα δει έτσι και αλλιώς όλα.

Αυτή ήταν η πρώτη μου συνάντηση με τον Toogoodtobetrue. Από τότε τον ξαναείδα στη τηλεόραση και στα περιοδικά (γυμνό). Προχθές, καθώς περπατούσαμε με τη Μυρτώ στο κέντρο τον πετύχαμε ξανά. Όπως ακριβώς τον θυμόμουνα. Με τα ωραία τα ματάκια του, με τη σωματάρα του, με τα ωραία τα μαλλάκια του (αυτό είναι χτύπημα κάτω από την μέση για τον Θ), με το χαμόγελο του...Η Μυρτώ και ο Toogoodtobetrue είχανε να συναντηθούνε περίπου 4 χρόνια οπότε παίξανε φιλιά, αγκαλιές, τα νέα των τελευταίων χρόνων και ....αλλαγή τηλεφώνων!!! Εγώ τι κέρδισα από όλο αυτό? Ένα χάρηκα και ένα φιλί σταυρωτό φεύγοντας....Παράπονο δεν έχω!

"Μ' αρέσει που ζήτησε και το τηλέφωνο μου" μου λέει όταν φύγαμε η Μυρτώ, "εάν με πάρει τρύπησε μου τη μύτη". Την επόμενη μέρα σκάει μηνυματάκι από τον Toogoodtobetrue για το αν μπορεί να πάνε για καφέ ΣΠΙΤΙ του...Η βλαμμένη όμως είχε μάθημα και αντί να ακυρώσει το μάθημα, ακύρωσε τον Toogoodtobetrue (εδώ νομίζω ότι συμφωνούμε πλέον όλοι με τον όρο βλαμμένη)..."Τι να κάνω?" με ρωτάει η Μυρτώ. "Ότι θα έκανε κάθε φυσιολογική γυναίκα. Αποτρίχωση" της απάντησα αλλά δεν την έπεισα. Δυστυχώς η πρόσκληση δεν ήταν open οπότε δε μπορούσα να πάω αντ' αυτού...

Α και μην ψαρώνετε ο εσωτερικός κόσμος είναι αυτός που μετράει...χαχαχαχαχαχαχαχαχαχα