Πέμπτη 26 Σεπτεμβρίου 2013

Αναμνήσεις μιας Χριστίνας.

Πριν αποφασίσω να σοβαρευτώ επαγγελματικά και να κυνηγήσω αυτό που σπούδασα είχα κάνει διάφορες δουλειές. Πάντα είχα την βεβαιότητα ότι για την υπόλοιπη ζωή μου θα κάνω σοβαρά επαγγέλματα οπότε σαν φοιτήτρια επέλεγα να κάνω ότι πιο κουλό. Οι φίλοι μου τα καλοκαίρια πηγαίνανε και δουλεύανε σε λογιστήρια ή κάνανε πρακτική σε τράπεζες. Εγώ από την άλλη έψαχνα τρόπους να αποφύγω μια ζωή γραφείου. Έλεγα ότι αυτό θα το κάνω μια ζωή, οπότε τώρα ήταν η ώρα για να κάνω δουλειές του ποδαριού.

Τα πρώτα μου χρήματα τα έβγαλα σαν κομπάρσος. Και όχι κομπάρσος σε ό,τι και ό,τι. Ποιότητα παρακαλώ. Είχαμε μόλις τελειώσει ένα μάθημα στο πανεπιστήμιο και γυρνούσα σπίτι όταν συνάντησα στο δρόμο ένα συμφοιτητή μου. Τον ρώτησα που πάει και αυτός μου είπε ότι ψάχνουν για κομπάρσους στο δημοτικό θέατρο του Πειραιά για μια ταινία. Άλλο που δεν ήθελα και εγώ τον ακολούθησα στην οντισιόν. Εκεί γράψανε τα ονόματα μας σε ένα χαρτί και μας είπαν να πάμε την επόμενη μέρα εφτά η ώρα το πρωί. Η τέχνη θέλει θυσίες σκέφτηκα και το επόμενο πρωί αξημέρωτα ήμουν στο θέατρο. Ακόμα δεν ήξερα ούτε τι γυρίζουνε, ούτε ποιος το γυρίζει. Καθόμασταν σε μια γωνιά με τον φίλο μου και κάναμε πλάκα, ότι δε θα χρειαστεί να κάνουμε πολλά παρά μόνο να μουγκρίζουμε αισθησιακά και ότι για τσόντα ήταν πολύ ακριβή παραγωγή. Μετά από λίγο ήρθε και κάθησε δίπλα μου ένας τυπάκος "ξέρεις τι γυρίζουμε? τον ρώτησα και μόνο που δεν έβγαλε μαστίγιο να με μαστιγώσει. "Είναι το πρώτο μέρος της τριλογίας του Θεόδωρου Αγγελόπουλου με το όνομα  "Το λιβάδι που δακρύζει" μου απάντησε γεμάτος αηδία για την άτεχνη και ανόητη συνκομπάρσα του. "Σιγά τον άρχοντα των δαχτυλιδιών" απάντησα εγώ δυσχεραίνοντας και άλλο τη θέση μου. Ο τυπάκος πλέον ήθελε να με φτύσει. Ευτυχώς η ώρα για μακιγιάζ είχε έρθει και έτσι την γλίτωσα. Βασικά είχε έρθει η ώρα για ντεμακιγιάζ. Αφού αφαίρεσαν κάθε είδους μακιγιάζ από πάνω μας και αφού βάλαν τρίχες σε όσα σημεία θεωρούσαν ότι υπήρχε έλλειψη μας έστειλαν στο βεστιάριο για να αλλάξουμε ρούχα. "Α η Χρύσα Ρώπα " αναφώνησα μόλις είδα την κυρία στο βεστιάριο. "Είναι η αδερφή της. Είναι η ενδυματολόγος" μου απάντησε μια κοπελιά με πολύξερο ύφος. Εκεί αποφάσισα ότι ο χώρος του θεάτρου είναι γεμάτος ψώνια και δε με σηκώνει...

Αφού ντυθήκαμε  με ρούχα της τελευταίας σεζόν που ακόμα και η γιαγιά μου θα ζήλευε, μας άφησαν σε ένα χώρο να περιμένουμε. Και να περιμένουμε.... Τα νεύρα μου είχαν αρχίσει να τσιτώνουν από την αναμονή. Μετά από λίγο έρχεται ένας άνθρωπος της παραγωγής και μου λέει "Τι κάθεσαι εσύ εδώ? Πήγαινε γρήγορα να χτενιστείς και να ντυθείς." Για να καταλάβετε την εμφάνιση μου θα σας πω ότι μου είχαν δώσει να φοράω ένα θαλασσί φόρεμα ως κάτω από το γόνατο με λευκό γιακαδάκι και μου είχαν πιάσει τα μαλλιά στεφανάκι πάνω από το κεφάλι... Μια ομορφιά δηλαδή. "Άνθρωπε μου είσαι καλά? Λες να ήρθα έτσι από το σπίτι μου?" του απάντησα και αυτός με κοίταξε με ένα τρόπο σαν να μου λέει "γιατί τι έχεις?". Χωρίς αμφιβολία ήταν ένας άνθρωπος της μόδας.

Η ταινία πραγματευόταν την εποχή μετά τη μικρασιατική καταστροφή. Εμείς ήμασταν πρόσφυγες που μέναμε μέσα στο δημοτικό θέατρο. Μας έδειξαν λοιπόν τα θεωρεία που και καλά θα ήταν το σπίτι μας, μας έδωσαν και από ένα φανάρι και μας άφησαν να περιμένουμε ξανά. Ποτέ δε φανταζόμουνα πόση ώρα θέλει για να γυριστεί μια σκηνή στον κινηματογράφο. Η σκηνή που γυρίζαμε σε κινηματογραφικό χρόνο πρέπει να ήταν 2'. Σε πραγματικό χρόνο εμείς κάναμε 10 ώρες. "Πολύ καλό. Μπράβο σε όλους." φώναζε ο Αγγελόπουλος. "Πάμε άλλη μία" έλεγε μετά και εμένα μου ερχόταν να κάνω ελεύθερη πτώση από το θεωρείο στην πλατεία.

Η ώρα είχε φτάσει ήδη 19:00. Που σημαίνει ότι είχαμε κλείσει ένα δωδεκάωρο γυρισμάτων. Ευτυχώς ο ρόλος μου ήταν καθιστός αλλιώς δε θα την είχα παλέψει. Αυτά ήταν τα πρώτα μου 30€ και τα τελευταία που έβγαλα από αυτόν τον χώρο. Την ταινία ακόμα δεν έχω αξιωθεί να τη δω. Εάν όμως την δείτε εσείς, εκεί στη σκηνή που μπαίνει ένα γέρος μέσα στο θέατρο και φωνάζει "Γιε μου η γυναίκα που κρατάς είναι η γυναίκα μου" κοιτάξτε πάνω αριστερά και ίσως να με δείτε....


62 σχόλια:

  1. Απαντήσεις
    1. και δηλαδή εγώ που ψάχνω ηθοποιούς και κομπάρσους να μη σε πω;

      Διαγραφή
    2. Σκηνοθέτης??? Α να μου πεις, απλά να ξέρεις ότι μετά τη μεγάλη μου κινηματογραφική επιτυχια έχω απαιτήσεις. Θέλω δικό μου καμαρίνι και τουλάχιστον 3 κοντινά τύπου Βουγιουκλάκη...

      Διαγραφή
  2. Καλά, πλάκα έχεις... αν έχεις κάνει κι άλλες τέτοιες δουλειές περιμένω με ανυπομονησία να τις διαβάσω!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ενδιαφέρον θα είχε να μας έγραφες και για όλες τις άλλες δουλειές που έκανες κατά καιρούς!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. χαχαχα φοβερό!! Και γω ψάχνω κάποια απασχόληση για να βγάλω κανένα χαρτζιλίκι. Λες να μπω στο χώρο της τέχνης? Πάντως ήταν μοναδική εμπειρία!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ναι, είχε πλάκα και ήταν όντως μοναδική εμπειρία... Ο χώρος της τέχνης δεν είμαι σίγουρα ότι δίνει πλέον χαρτζηλίκι... Μπορεί να σου ζητήσουν να συνεισφέρεις κιόλας για την αποπεράτωση της ταινίας...

      Διαγραφή
  5. χαχαχα σε φαντάζομαι σε εκείνο το θαλασσί φόρεμα με το άσπρο γιακαδάκι!!! Στην σκέψη δε του στεφανιού των μαλλιών.......!!! Θεάααα!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Το στεφανάκι ήταν ανυπέρβλητο... Αλλά σε σχέση με μια κοπελιά που τις είχαν κάνει κεφτεδάκια πάνω από τα αυτιά, είπα και ευχαριστώ...

      Διαγραφή
  6. Τι ωραία περιγραφή... μακάρι να έβγαζα κι εγώ κάποια χρήματα από το χώρο της τέχνης διότι μέχρι στιγμής μόνο για την ψυχή της μάνας μου δουλεύω... πόσες ακόμα μελανιές να αποκτήσω η δόλια από χορευτικές κινήσεις; Ποσες;;;;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Εσύ τα πήρες, σκέψου τους κακομοίριδες (βλάκες-κορόιδα) που πλήρωσαν για να δουν ταινία του Αγγελ'οπουλου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Να δουν την ταινία μου θέλεις να πεις...Μπερδευτηκες. Δεν πειράζει. Σε συγχωρώ... Έχουμε μεγάλη καρδιά εμείς οι σταρ...

      Διαγραφή
  8. Το παλκοσένικο έχασε μια οσκαρική ηθοποιό:)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Θα προτιμούσα μια Χρυσή Άρκτο... Μη ξεχνάς, είμαι του ποιοτικού...

      Διαγραφή
  9. Σε συγχαιρω βρε τρελοκομειο!!! Μακαρι να ειχα τα μυαλα σου οταν ημουν φοιτητρια!!
    Πανω αριστερα ειπες ε;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Καλά,και ο Χρυσός Φοίνικας πώς μας ξεφυγε; :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κυκλώματα VAD μου τι περιμένεις.. Σιγά μην αφήσουν μια νέα και άκρως ταλαντούχα μετριόφρων κοπελίτσα να ανθίσει...

      Διαγραφή
  11. ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙΣ ΡΕ ΜΑΝΑ ΜΟΥ!!!!!!! ΤΙ ΧΑΡΑ ΠΟΥ ΣΕ ΔΙΑΒΑΣΑ ΠΡΙΝ ΠΑΩ ΓΙΑ ΥΠΝΟ!! ΠΑΩ ΝΑ ΣΕ ΔΙΑΒΑΣΩ ΑΛΛΗ ΜΙΑ ΓΙΑ.......ΟΝΕΙΡΑ ΓΛΥΚΑ!!! ΦΙΛΑΚΙΑ ΠΟΛΛΑ ΔΙΑΣΗΜΗ!!!!! ΟΥΑΟΥ! ΕΧΩ ΔΙΑΣΗΜΗ ΜΠΛΟΓΚΟΦΙΛΗ! :)))
    Α! ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΜΠΑΙΝΟΝΤΑΣ Ή ΒΓΑΙΝΟΝΤΑΣ;;;/ΒΕΓΓΟΣ!! :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ώπα! Σόρρυ! Τι εννοείς "και ίσως να με δείτε";;; Θες να πεις οτι ύστερα από όλα αυτά, μπορεί και να μη φαίνεσαι κιόλας;;; Ε! Ποτέ! :)

      Διαγραφή
    2. Λοιπόν τι όνειρα είδες?

      Εχω μια βεβαιότητα ότι αποκλείεται να φαίνομαι... Ισως κάπου στο βάθος να φαίνεται ο αγκώνας μου...

      Οπότε έχεις μια μπλογκοφίλη με διάσημο αγκώνα... Από το τίποτα...

      Διαγραφή
    3. Δεν πειράζει βρε! 30 ευρώ ήταν αυτά!! Χαχα! Α! Μπα! Κάτι βλακείες είδα στον ύπνο μου, γι' αυτό κι εγώ ήρθα και σε ξαναδιάβασα!!! Απόλαυση! Καλό Σαββατοκύριακο χαρά μου! :)))))

      Διαγραφή
  12. Χαχα! Και πάνω που σκεφτόμουν ότι η μέρα μου δεν ξεκίνησε και τόσο καλά, να το κείμενό σου! Κορυφαία η περιγραφή σου και να δεις που θα με κάνεις να δω την ταινία :-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Εδώ δεν την έχω δει εγώ καλά καλά... δε ξέρω και τι να σου πω.. Εάν είναι καλή ή όχι. Δεν έχω δει και ποτέ Αγγελόπουλου.

      Διαγραφή
  13. Εχει πλάκα.. αμα σου τύχει να το κάνεις...

    Φιλιά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. τωρα θα ζηταμε κ αυτογραφα λοιπον! :P

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Σε διάβασα εχθές από το κινητό και πέθανα στο γέλιο με τις περιγραφές σου, αλλά δε μπορούσα να σχολιάσω και ήρθα τώρα! Μετά από μία τέτοια εμπειρία τι να πω εγώ χαχα! Θα ήθελα βέβαια να σε δω με το μοδάτο φουστανάκι!!!
    Φιλάκιααα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. To φουστανάκι ήταν vintage σε μια εποχή που το vintage δεν ήταν ακόμα μόδα...

      Πολύ μπροστα...

      Διαγραφή
  16. Διάβασα αυτό το κείμενό σου, με το οποίο γέλασα πολύ, και συνέχισα στο επόμενο, στο επόμενο, στο επόμενο... Η αλήθεια είναι ότι δεν μου αρέσει να διαβάζω την καθημερινότητα των bloggers, τουλάχιστον έτσι όπως την καταγράφουν συνήθως. Αμερικανιές... Όλα τέλεια και πού και πού καμιά δυσκολία τύπου "άν έχεις καλή διάθεση, όλα λύνονται"...
    Αρκετά φλυάρησα. Θέλω να πω ότι βρήκα ενδιαφέρον το ιστολόγιό σου, γέλασα και θα ξανάρθω, μήπως και πιάσω γνωριμίες με τους αγκώνες της τέχνης!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλώς ήρθες... Χαίρομαι που βρίσκεις το μπλοκ μου ενδιαφέρον και ελπίζω να μη με βαρεθείς και να τα λέμε από εδώ και πέρα.

      Στόχος μου δεν είναι να παρουσιάσω μια τέλεια ζωή αλλά την αστεία πλευρά μιας καθημερινής-ενίοτε βαρετής- ζωής...

      Φιλάκια

      Διαγραφή
  17. Την Αλίκη στη χώρα των θαυμάτων μου θύμισε το φορεματάκι σου :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Εισαι απολαυστικη :) Τοσες ωρες για σκηνη 2 λεπτων ες Μπραβο υπομονη! Οι πρωταγωνιστες ποσο πληρωθηκαν αραγε που προφανως θα γυριζαν επι 2 χρονια την ταινια; :)
    Περιμενουμε και τις αλλες επαγγελματικες σου δραστηριοτητες.

    Καλο απογευμα :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Νομίζω ότι 2 χρόναιείναι πολύ λίγα... είχα ακούσει ότι για αυτή την ταινία είχε χτίσει ένα ολόκληρο χωριό για τα γυρίσματα...

      Διαγραφή
  19. Α ο συγχωρεμενος δηλαδη το ειχε συστημα να πηγαινει με ρυθμους χελωνας και στο γυρισμα και στην ταινια. Ντροπης μου να λεω τετοια για πεθαμενο ανθρωπο και μαλιστα τοσο αναγνωρισμενο, somebody stop me!!!
    Μπραβο και ποιοτητα το Χριστινακι! Για πες τι αλλες κουλοδουλειες εχεις κανει! Καλημερα και καλο μηνα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. Ε, αφού κατάφερες να παίξεις και με τον μαιτρ της κουλτούρας Αγγελόπουλο, σε βλέπω για Χόλιγουντ μεριά... στα L.A. δίπλα στο Μπραντ Πιτ!αχαχα!
    Απίθανη δημοσίευση... μου ΄φτιαξε τη διάθεση!χαχα!
    Να ΄σαι καλά και χαρούμενο μήνα να περάσεις Χριστινάκι!:-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Τωρα λέω να το γυρίσω στο πιο εμπορικό. Με ζητάει ο Ρίντλεϊ Σκοτ για το Αλιεν 5. Για το πρωταγωνιστικό ρόλο αυτή τη φορά. Αυτόν του άλιεν!

      Διαγραφή
  21. Χα, πώς σε καταλαβαίνω με τα ψώνια που λες. Η αδελφή μου ασχολείται ερασιτεχνικά με το χώρο και κάθε φορά που βρίσκομαι ανάμεσα τους, λέω... βάστα, δεν αξίζει να βάψεις τα χεράκια σου με αίμα...
    Πάντως ήταν πρωτότυπη εμπειρία!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. Τώρα με βάζεις σε πειρασμό να δω Αγγελόπουλο, που δεν έχω δει ποτέ μου, μπας και δω το φατσόνι σου :) Αχ ρε Χριστινάκι. Σε Αγγελόπουλο πήγες. Τι περίμενες; Αν 2 λεπτά =10-12 ώρες γυρισμάτων τότε 2 ώρες ταινία ισοδυναμεί με τουλάχιστον 600 ώρες γυρισμάτων => ~ 60 μέρες 10ώρων γυρισμάτων. Καλά, πώς κάνεις έτσι για 2 μήνες full time job!!!! Χαχαχα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Η αλήθεια είναι ότι δεν ήταν στις προθέσεις μου να σου προκαλέσω τέτοιο κακό!!

      60 μέρεςΧ30€=1800!!

      Μια χαρά... και με δώρο σάντουιτς στις 14:00 κάθε μεσημέρι. Αυτό ξέχασα να το αναφέρω...

      Διαγραφή
  23. Να τολμήσω να ζητήσω να βγάλω μια ταπεινή φωτογραφία μαζί σου ή οι σωματοφύλακες σου θα με κάνουν να μετρήσω τα παΐδια μου; :p

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  24. Σε γνώρισα ένα ταπεινό, εργαζόμενο κορίτσι, και σε βρίσκω μετά από καιρό,
    μια celebrity!
    Δεν περιμένω να μου απαντήσεις, ξέρω άλλωστε πόσο περιορισμένος θα είναι πλέον ο χρόνος σου, με ταξίδια,φεστιβάλ και σουπράιζ πάρτις, αλλά θέλω να μου επιτρέψεις
    να λέω καμιά φορά στα ανηψάκια μου πως είχαμε ανταλλάξει, κάποτε, μερικά σχόλια,
    στα μπλογκ!!
    Καλή σου συνέχεια και πάντα επιτυχίες εύχομαι, γιατί το αξίζεις...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. χαχαχα πλάκα πλάκα έκανα 4 μέρες να σου απαντήσω!! Φαντάσου να είχα όντως ταξίδια,φεστιβάλ και σουπράιζ πάρτις!!!

      Σε ευχαριστώ! Θα σε θυμηθώ στα απομνημονεύματα μου...

      Διαγραφή
  25. Χαχαχαχαχα! Θεά! Προσκυνώ!!!!!
    Θέλω αυτόγραφο, εεε;!!! <3
    Ματς μουτς!!!! :* :* :*

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Εχουμε ουρά για αυτόγραφα... Εάν θες να την παρακάμψεις θα σου στοιχίσει κάτι παραπάνω...

      Φιλάκια όμορφη!

      Διαγραφή
  26. Ό,τι και να λες, έχεις μία υπέροχη εμπειρία να διηγείσαι...και με τον πάντα απολαυστικό τρόπο σου! Εύγε Χριστινα του θεάματος!!! :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Θα έχω να λέω στα εγγόνια μου ότι κάποτε στα νιάτα μου υπήρξα διάσημη κομπάρσα....

      Διαγραφή
  27. Μα να μη δεις την ταινία ούτε από περιέργεια;
    Όταν τελείωσα το λύκειο ήθελα κι εγώ να γίνω ηθοποιός, αλλά το ξεπέρασα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Την ταινία θέλω να τη δω αλλά δε βρίσκω κανέναν να τη δει μαζί μου...

      Διαγραφή
  28. Χριστίνα μου κι εμένα με έβαλες σε πειρασμό να δω την ταινία, ξέρεις πόσο πολύ θέλω να σε δω επιτέλους, είσαι αξιόλογο άτομο (χωρίς υπερβολές)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Γεωργία μου δε νομίζω να φαίνομαι στην ταινία...

      Τσάμπα το ντεμακιγιάζ. Πήγε χαμένο και το θαλασσί φοραμετάκι.. Κρίμα!

      ΥΓ: Σε ευχαριστώ πάρα πολύ για όλα τα καλά σου λόγια!

      Διαγραφή