Τρίτη 11 Μαρτίου 2014

Δεκαπέντε συν ένας μπλόγκερς ... Πεπρωμένο


Για πρώτη φορά θα γράψω μυθιστορηματικά (για αυτό μη με πάρετε με τις πέτρες). Η παρακάτω ιστορία είναι το έβδομο μέρος μιας σκυταλοδρομίας μυθοπλασίας μεταξύ μπλόκερς. Με σειρά εμφάνισης σας παρουσιάζω τη συγγραφική ομάδα (ως τώρα):

  1. Πέτρος: Μια συνάντηση
  2. @ριστέα: Ακολουθώντας το ένστικτο
  3. Χριστίνα: Ακατανίκητη έλξη
  4. Κατερίνα Βαλσαμίδη: Η παρεξήγηση
  5. Έλενα Λ: Χάθηκαν όλα;
  6. Εκφράσου: Η συμφιλίωση

Πεπρωμένο

Ήταν χαρούμενη. Για πρώτη φορά μετά από πολύ καιρό ήταν ξανά χαρούμενη. Μόλις είχε φύγει από το σπίτι του Στέλιου. Έπειτα από τρεις μέρες έπρεπε επιτέλους να πάει και λίγο σπίτι της. Πάνω της είχε ακόμα την μυρωδιά του. Λάτρευε τον τρόπο που μύριζε. Την τόσο χαρακτηριστική μυρωδιά του. Ήταν σίγουρη ότι θα αναγνώριζε την μυρωδιά του ακόμα και με κλειστά μάτια. Σταμάτησε στο φανάρι και περίμενε να ανάψει πράσινο για να περάσει απέναντι όταν ξαφνικά ένιωσε ξανά εκείνη την γνωστή ζάλη. Πιάστηκε από την κολόνα δίπλα της και ανάσανε βαθιά. Αυτές οι ζαλάδες είχαν γίνει όλο και πιο έντονες τελευταία. "Ίσως έχει δίκιο ο Στέλιος, πρέπει να πάω να κάνω εξετάσεις. Ο αιματοκρίτης μου θα είναι στα πατώματα" σκέφτηκε. Ήταν και εκείνο το λιποθυμικό επεισόδιο που την είχε θορυβήσει. "Αύριο το πρωί θα πάω για εξετάσεις" αποφάσισε και μπήκε στο κατάστημα στο οποίο από καιρό είχε προσέξει ένα φόρεμα στην βιτρίνα. Σήμερα θα βγαίνανε μαζί για πρώτη φορά. Ήταν περίεργο το πόσο ανάποδα τα είχανε κάνει όλα. Είχαν κοιμηθεί μαζί, είχαν τσακωθεί και ακόμα δεν είχαν βγει ένα πρώτο ραντεβού.

Είχε αρχίσει από νωρίς να ετοιμάζεται για το βράδυ. Δεν ήξερε που θα πηγαίνανε, ήταν έκπληξη της είχε πει. Εκείνη είχε φορέσει το καινούριο της πράσινο φόρεμα και είχε αφήσει τα μαλλιά της λυτά πάνω στους ώμους της. Στις 9 ακριβώς άκουσε το κουδούνι της εξώπορτας. "Κατεβαίνω" φώναξε στο θυροτηλέφωνο ενώ έκλεινε κιόλας πίσω της την πόρτα. Ήταν έτοιμη από ώρα, είχε άγχος λες και ήταν 16 και έβγαινε πρώτο ραντεβού. Κοιτάχτηκε για τελευταία φορά στον καθρέφτη του ασανσέρ και γέλασε με τον εαυτό της "γιατί έχεις άγχος ρε χαζή? Σε έχει ξαναδεί" θύμισε στον εαυτό της. Στην αυλή του σπιτιού την περίμενε ο Στέλιος. Με το που την είδε σάστισε, τόσες μέρες την είχε συνηθίσει πιο απλή και ξαφνικά είδε μπροστά του μια άλλη Βάσια. "Είσαι πολύ όμορφη" της ψιθύρισε στο αυτί και της έδωσε ένα φιλί στο μάγουλο. "Μόνο στο μάγουλο?" του είπε εκείνη κοιτάζοντας τον πονηρά. "Πρώτο ραντεβού, είπαμε. Μη με πεις και λιγούρη". Μπήκανε μέσα στο αυτοκίνητο και ξεκινήσανε. "Πού θα πάμε? τον ρώτησε. "Είπαμε, έκπληξη" της απάντησε εκείνος. Μετά από μια σύντομη διαδρομή φτάσανε έξω από το μαγαζί του κυρ- Μιχάλη. Ο Στέλιος βγήκε από το αυτοκίνητο και με συνωμοτικές κινήσεις της έκανε νόημα να κάνει ησυχία. "Τι γίνεται? Τι κάνουμε εδώ?" τον ρώτησε χωρίς να καταλαβαίνει τίποτα. "Θα παραβιάσουμε το μαγαζί του κυρ-Μιχάλη. Έχε μου εμπιστοσύνη" της είπε και έβγαλε από την τσέπη του μια αρμαθιά κλειδιά. Η Βάσια κοίταξε ανήσυχη δεξιά, αριστερά. "Τι κάνω" σκέφτηκε. "Που έχω μπλέξει? Και εάν είναι τρελός? Και εάν είναι εγκληματίας?" Κρύος ιδρώτας είχε αρχίσει να την λούζει και πάνω που ήταν έτοιμη να το βάλει στα πόδια, ο Στέλιος άνοιξε την πόρτα από το καφενεδάκι. Μια γλυκιά μουσική ξεχύθηκε από μέσα. Πάνω στο ασπρόμαυρο πάτωμα ήταν σκόρπια δεκάδες κεριά και στο κέντρο ένα μοναδικό τραπέζι περίμενε τους ξεχωριστούς του καλεσμένους. Η Βάσια ήταν άφωνη. "Πότε τα έκανες όλα αυτά?"αναρωτήθηκε. "Ουφ ευτυχώς , δεν έπιασε φωτιά δε λες! Το είχα ένα άγχος. Ευτυχώς ο κυρ Μιχάλης έχει καλή ασφάλεια πυρός" της είπε γελώντας και την σήκωσε στον αέρα. "Ήθελα στο πρώτο μας ραντεβού να έρθουμε εδώ. Εδώ που σε γνώρισα." της είπε και την φίλησε με πάθος.

Είχε περάσει σχεδόν μια εβδομάδα από εκείνο το βράδυ στο καφενείο. Μια εβδομάδα που κύλησε σχεδόν σαν όνειρο. Με αυτούς του δυο να κάνουν βόλτες , να βλέπουν ταινίες και να μιλάνε. Ποτέ στη ζωή της δεν πίστευε ότι θα έβρισκε κάποιον με το οποίον θα είχε τόσα θέματα να συζητάει. Ποτέ δεν πίστευε ότι θα έβρισκε κάποιον που θα την κάνει να γελάει τόσο συχνά. Ποτέ δεν πίστευε ότι θα γινόταν χαρούμενη απλά και μόνο μαγειρεύοντας σε κάποιον. Εκείνη την μέρα ήταν ήδη μεσημέρι και η Βάσια μαγείρευε στο σπίτι του Στέλιου. Από τότε που τα ξαναβρήκανε δε θυμάται να είχε κοιμηθεί κάποιο βράδυ σπίτι της. Είχε μόλις βάλει το γιουβέτσι στο φούρνο όταν χτύπησε το κινητό της. "Ναι, παρακαλώ η κυρία Νικολάου?" την ρώτησε μια ευγενική φωνή στο τηλέφωνο. "Η ίδια" απάντησε. "Σας τηλεφωνούμε από το μικροβιολογικό κέντρο που κάνατε τις εξετάσεις πριν λίγες μέρες. Φαίνεται ότι κάτι δεν πήγε καλά στις εξετάσεις σας. Θα μπορούσατε να έρθετε να κάνετε μια επαναληπτική εξέταση? Μην ανησυχείτε δεν είναι τίποτα" άκουσε να της λέει η φωνή στην άλλη άκρη της γραμμής αλλά αντί να την καθησυχάσει την ανησύχησε περισσότερο. "Μπορείτε να μου πείτε τι συμβαίνει?" την ρώτησε επίμονα η Βάσια. "Τίποτα σοβαρό. Ελάτε όμως από εδώ αύριο κιόλας. Κάποιο πρόβλημα με τα λευκά σας" της είπε και της έκλεισε το τηλέφωνο. Εκείνη την ώρα μπήκε μέσα στο σπίτι ο Στέλιος και έτσι όπως την είδε χλωμή ανησύχησε "Είσαι καλά? την ρώτησε. Η Βάσια ετοιμάστηκε να του πει τα πάντα, για το τηλεφώνημα , για τις εξετάσεις για όλα, αλλά εκείνη την ώρα το μάτι της έπεσε σε μια φωτογραφία που είχαν βγάλει οι δυο τους πριν δυο μέρες. Φαινόταν τόσο χαρούμενοι και οι δύο. Αμέσως μετά το μάτι της έπεσε στην άδεια κορνίζα πάνω στο ξύλινο σκαλιστό έπιπλο. "Ναι, μια χαρά. Απλά δεν πέτυχα το φαγητό και στεναχωρήθηκα" του απάντησε και αμέσως του χαμογέλασε.

Τις επόμενες μέρες ο Στέλιος τις πέρναγε στη δουλειά και η Βάσια στην πολυκλινική κάνοντας εξετάσεις. Ακόμα δεν του είχε πει τίποτα. Ήθελε πρώτα να το σιγουρέψει. Δεν ήθελε να τον ανησυχήσει χωρίς λόγο. Εκείνο το πρωί εκείνος έφυγε όπως πάντα και την φίλησε απαλά στο μάγουλο για να μην την ξυπνήσει. Ένα λεπτό μετά σηκώθηκε και εκείνη. Σήμερα ήταν η μεγάλη μέρα. Θα έπαιρνε τα αποτελέσματα των εξετάσεων και θα ήξερε επιτέλους τι είχε ακριβώς. Είχε ραντεβού στις 10 με τον γιατρό αλλά δεν άντεχε να περιμένει. Ντύθηκε γρήγορα, φόρεσε για γούρι το μπλε φουλάρι που φορούσε την ημέρα που τον γνώρισε, και πήγε στην πολυκλινική. Δεν περίμενε πολύ στην κρύα αίθουσα αναμονής όταν η γραμματέας φώναξε το όνομα της. "Ο γιατρός σας περιμένει, περάστε". Μπήκε με ασταθή βήματα στο ιατρείο και κάθισε σε μια καρέκλα. Ο γιατρός δεν ήταν όσο αυστηρός ήταν συνήθως και αυτό την ανησύχησε περισσότερο."Έχετε έρθει μόνη? την ρώτησε και εκείνη του έγνεψε καταφατικά. "Δυστυχώς τα αποτελέσματα δεν είναι καλά. Είναι αυτό που φοβόμασταν από την αρχή. Οξεία λεμφοβλαστική λευχαιμία. Πρέπει να αρχίσουμε χημειοθεραπεία άμεσα. Έχουμε αργήσει. Βάσια μ' ακούς?"

Βγήκε σαν υπνωτισμένη στον δρόμο και άρχισε να περπατάει. Λευχαιμία, χημειοθεραπείες, ποσοστά επιβίωσης, φάρμακα, μεθόδους θεραπείας όλα ήταν ανάκατα μέσα στο μυαλό της.  Τα άκουσε όλα αυτά ή μήπως τα φαντάστηκε? Άκουσε στα αλήθεια ότι δεν έχουν πολύ χρόνο? Όχι, δε μπορεί. Απλά αγχώθηκε και το μυαλό της άκουγε άλλα από αυτά που έλεγε ο γιατρός. Αύριο θα πήγαινε μαζί με τον Στέλιο στον γιατρό. Αυτός δε μπορεί, θα τα καταλάβαινε καλύτερα. Κάθησε σε ένα παγκάκι. Που βρισκόταν? Ούτε που ήξερε πόση ώρα είχε περπατήσει. Ξαφνικά ένας ήχος την έκανε να πεταχτεί από τη θέση της. Το κινητό της, χτυπούσε το κινητό της. Ήταν ο Στέλιος. Μα φυσικά , θα είχε γυρίσει σπίτι δε θα την είχε βρει εκεί και θα ανησύχησε. Έμεινε να κοιτάει την οθόνη με το όνομα του χωρίς να κάνει καμιά κίνηση να το σηκώσει μέχρι που αυτό σώπασε. Ξαφνικά τον σκέφτηκε μόνο του στο σπίτι. Μόνο του δίπλα από την άδεια κορνίζα. Το κινητό της χτύπησε ξανά αλλά πλέον το είχε πάρει απόφαση. "Δεν είμαστε τυχεροί Στέλιο" ψιθύρισε. Το χέρι της κινήθηκε αποφασιστικά και πάτησε το πλήκτρο της απόρριψης. "Η κλήση σας τερματίστηκε" αναγράφτηκε στην οθόνη του κινητού.






Ακολουθεί η Κλαυδία που θα φιλοξενηθεί στην Πέτρας.


71 σχόλια:

  1. Εχω συγκλονιστεί Χριστίνα!
    Αν υποψιαστώ ότι θα την χάσει την Βάσια θα φαρμακωθώωω!!
    Μεγάλη ανατροπή μας έκανες!
    Αντε να δούμε τι θα κάνει η Κλαυδία!
    Περιμένω με μεγάλη αγωνία!
    Αχ τι μου κάνετε!!
    Πολλά φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δεν είναι στο χέρι μου πια... Γιατί αν ήταν... μαυρο φίδι που την εφαγε την κυρα-Βασια!

      Διαγραφή
  2. Γεια σου ρε Χριστινιώ!! Με εξέπληξες πολύ πολύ ευχάριστα!!
    Όταν είδα πως συμμετέχεις, σκέφτηκα πως θα δώσεις χιουμοριστικό τόνο στην ιστορία αλλά η συνέχεια που έγραψες δίνει σε μας τους επόμενους πολύ τροφή για σκέψη και εξέλιξη! Μπράβο σου!! Να συνεχίσεις να γράφεις και ιστορίες σου πάει πολύ και το'χεις..

    Καλό μεσημέρι φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αντι για χιουμοριστικό το πήγα στο μελο! Ή του ύψους ή του βάθους!

      Χαίρομαι που σου έδωσα τροφή για σκεψη λυπάμαι όμως για όλους του άλλους λόγους που βρίσκεις γνώριμη την ιστορία μου ... Ξερεις εσυ!

      Διαγραφή
  3. τη ''βρίσκει'' ο Ντοστογιέφσκι μέσα σου! Την ξέκανες την κοπέλα επειδή ζει τον τέλειο έρωτα! Ζουλιάρα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Εσύ με ξέρεις πιο καλά από όλους στη ζωή μου...
      τα μαγικά ταξίδια μου τα έκανες κι εσύ.

      Σου απαντώ με Χαρούλα...

      Διαγραφή
  4. Πω, είναι σαν μια φρικτή ταινία που είδα πρόσφατα, το Keith που δεν θέλω να πω τι γίνεται σε περίπτωση που κάποιος θέλει να την δει. :P
    Καλώς σε βρήκα, Χριστίνα.
    Γράφεις ωραία!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. πραγματικα εκτος απο το πρωτο μερος της ιστοριας που ειχα διαβασει ειχα πει πως θα περιμενω να τελιωσει για να την διαβασω ολοκληρωμενη..αλλα ριχνοντας μια ματια στο δικο σου κομματι δεν αντεξα και το διαβασα ! Εχω ανατριχιασει.. Ελπιζω να πανε ολα καλα..Κριμα μωρε τετιοι ερωτες να καταστρεφονται ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ε εντάξει... Δεν καταστρέφονται.. Οσο και αν προσπαθούν κάποιες μη ρομαντικές ψυχες (βλέπε εμένα) εγώ πιστεύω πως οι επόμενοι θα την σώσουν... Εάν ήταν στα χεράκια μου θα σου έλεγα να ράψεις μαυρα...

      Διαγραφή
  6. Μου έκλεψες την καρδιά! Τέλος!
    Στη δουλειά δεν μπορώ να γράψω περισσότερα.
    Φιλιά!

    Σε ευχαριστούμε ♥♥♥

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Η φωτογραφία μήπως είανι από το ουζερί Ερμής στην Μυτιλήνη?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Βρε εσας τους ανώνυμους αναγνώστες δε σας καταλαβαίνω... Αιμα βρε δεν κυλάει στις φλέβες σας??? Γράφω εγώ όλα αυτά τα σπαραχτικοσυγκινιτικά και εσάς σας ενδιαφέρει που βρίσκεται ο καφενές???? Αίσχος!!!

      ΥΓ: Δε ξέρω που είναι το καφενείο γιατί η φωτογραφία είναι κλοπυ πέιστ από το μπλοκ του Πέτρου που ξεκίνησε την ιστορία. Ισως αυτός θα σε βοηθούσε με το που έχει τραβηχτεί η φωτό. Φιλιά

      Διαγραφή
  8. Χριστίνα μου μπράβο έδωσες μια ενδιαφέρουσα και δραματική διάσταση στην ιστορία. ΄
    Είμαι περίεργη για την συνέχεια από την Κλαυδία.
    Φιλάκια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Καλησπέρα Χριστίνα μου!
    Μιλάμε δεν έχω λόγια!
    Και μόνο που έδωσες αυτή την εξέλιξη σε χρόνο ντε τε ελιωσα!
    Συγχαρητηρια για ολα!
    Η γραφη σου εξαιρετικη!
    Σε θαυμασα! Με το χερι στη καρδια σε θαυμασα!
    Δε μπορουσα να ξεκολλησω τα ματια μου δευτερολεπτο απο την οθονη.
    Σαν αναγωνστρια εισεπραττα χειμαρρους συναισθηματων στο λεπτο.
    Ειδικα οταν φανταστικα τον Στελιο μονο στο σπιτι και μονο διπλα στην αδεια κορνιζω, η ψυχη μου με επιασε!

    Μπραβο μπραβο μπραβο και παλι μπραβο!!! :)

    Καλο απογευμα να εχεις! Φιλακια πολλα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Να ειδες, εκανα και τα λαθη μου. :)
      Το μυαλο μου ακομη ειναι στην συνεχεια σου.

      * Αναγνωστρια και κορνιζα ηθελα να γραψω επανω. ;)

      Φιλακια!

      Διαγραφή
    2. Αχ σε ευχαριστώ πάρα πολύ!!! Μου άφησες υλικό με την άδεια κορνίζα! Κάτι μου έκανε αυτό το σημείο!

      Διαγραφή
  10. Χριστίνα καλησπέρα και καλώς σε βρήκα!
    Η συνέχεια που έδωσες στο κείμενο μας άφησε με κομμένη την ανάσα! Μπράβο, μου άρεσε πολύ ο τρόπος γραφής σου.
    Αναρωτιέμαι πώς θα το χειριστεί η Κλαυδία...
    Να είσαι καλά και καλό σου βράδυ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλώς βρεθήκαμε λοπόν!

      Λυπάμαι την Κλαυδία....Εκεί που ετοιμαζόταν για αγάπες και λουλούδια ήρθα εγώ και την αποτελείωσα!

      Διαγραφή
  11. Πόσα θέλεις να μας τρελανεις;
    Υπέροχη συνέχεια, συγκλονιστική!
    Καλό βράδυ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Xριστίνα μια καλησπέρα κι από μένα. Καλώς σε βρήκα κι ας μου έκανες την καρδιά περιβόλι. Ομολογώ ότι έφερες την τέλεια ανατροπή. Μπράβο σου! Με καθήλωσες με τη διήγηση σου. Ένιωσα τα συναισθήματα της Βάσιας και του Στέλιου και ταυτίστηκα με την οδύνη της ηρωίδας. Καλή συνέχεια στην Κλαυδία μας!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλως βρεθήκαμε! Πολύ μου αρέσει που μέσω μιας ιστορίας γνωρίζω τόσους νέους ανθρώπους! Ευχομαι να τα λέμε!

      Διαγραφή
  13. Θα μου επιτρέψεις την επίσκεψη μιας και έγινα η αιτία να τρέχετε όλες. :))
    Αν αυτή είναι η πρώτη σου απόπειρα γραφής μυθιστορήματος (όπως σημειώνεις στην αρχή) θα σου έλεγα να συνεχίσεις και να μη το αφήσεις ποτέ.
    Ήταν μαγική η εικόνα του πρώτου ραντεβού στο καφενείο όπου γνωρίστηκαν. Ήταν τραγικό το χτύπημα με την κατάσταση της υγείας της, πάνω που κάτι όμορφο άρχισε να μπαίνει στη ζωή και των δύο.
    Δεσμεύεις πολύ, νομίζω, τις επόμενες μπλόγκερς, διότι θα πρέπει να αναθεωρήσουν τις ‘χαρές’ και τις ‘γλύκες’ που ενδεχομένως είχαν κάποιες έτοιμες στο μυαλό τους και θα πρέπει να κάνουν έναν αγώνα δρόμου για να την γιατρέψουν.
    Αν την γιατρέψουν!
    Καλό σου βράδυ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πέτρο γεια σου! Μιας και είσαι η αρχή των πάντων χαίρομαι διπλά για το σχόλιο σου! Ναι , είναι η πρώτη φορά που γράφω φανταστική πλοκή. Συνήθως γραφω για εμένα και πραγματικά γεγονότα που μου συμβαίνουν. Είχε πλάκα τελικά η συγγραφή ενός τέτοιου κειμένου, αν και φαντάζομαι θα μου ήταν πιο δύσκολο εάν έπρεπε να δημιουργήσω από την αρχή τους ήρωες. Εδώ τα βρήκα λίγο έτοιμα τα πράγματα!

      Τις λυπάμαι λίγο τις επόμενες... Να σου πω κάτι? Αν και στη ζωή μου αποζητώ την ανεμελιά και τη χαρά, η φαντασία μου είναι πολύ μελό. Δεν την αντέχω την πολύ αγάπη...

      Διαγραφή
  14. Είσαι σίγουρη πως δεν είσαι ρομαντική?
    Αν και με τη συγκλονιστική τροπή που έδωσες,ξεχάσαμε και τα κεριά και τις μουσικές και μας έμεινε ο φόβος...και για τη Βάσια, αλλά και για το τι θα γράψουμε...χαχα!
    Μας καθήλωσες πάντως...μπράβο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Λες να είμαι κρυφορομαντικια????Μμμμ μπορεί...

      Ελα κάτι θα βρειτε να γράψετε... Απλά είπα να κανω μια ανατροπή για να έχει σασπενς!

      Διαγραφή
  15. Χριστίνα, η γραφή σου με συγκλόνισε....
    Πέρα από αυτό, επειδή πρόσφατα μου ήρθε μια κεραμίδα στο κεφάλι (μιλώ για τον Στέφανο) δεν σου κρύβω πως πάγωσε το αίμα μου... Σε κάθε περίπτωση, έκανες ΤΗΝ ανατροπή... Δεν ήξερα ότι ήρθε "η σειρά μου"! Ελπίζω τουλάχιστον να το ξέρει η Κλαυδία!! Πολλά φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Την διάβασα την κεραμίδα σου!!! Κουράγιο στην οικογένεια του παιδιού και τον ίδιο!!! Ισως από αυτό να εμπνευστηκα και την όλη ιστορία...

      Διαγραφή
  16. E οχι!!Αμαν πια ανθρωπο δε θα σταυρωσει ο χριστιανος;;; Μωρε μπας κι ειναι γκαντεμης;;; Χαθηκε εκει να εχει μια εγκυμοσυνη απο την πρωτη τους ερωτικη συνευρεση;;;
    Απαπαπ!
    Περα απο την πλακα, ειναι εξαιρετικη η συνεχεια που εδωσες Χριστινακι! Μπραβο! Αντε να δω την Πετρα τωρα πως θα το σωσει! Αν το σωσει!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. χαχαχα... Αυτό θα ήταν πολύ προβλέψιμο! Ασε που οι ηρωες μου δεν είναι ανευθυνοι.. Παίρνουν πάντα προφυλάξεις!

      Διαγραφή
  17. Πω πω Χριστινάκι μας έστειλες!
    Πραγματικά εντυπωσιάστηκα και καθηλώθηκα από τη γραφή σου...Εκεί που χαμογελούσα μου ήρθε η κεραμίδα στο κεφάλι!
    Πάντως μας αρέσει να τους ταλαιπωρούμε τους πρωταγωνιστές μας... :-)

    Μπράβο για αυτή την ανατροπή αν και πληγώθηκα βαθιά το ομολογώ...

    Πολλά φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Χριστίνα μπράβο!!Τώρα ανακάλυψα αυτή τη ''σκυταλοδρομία'' και πραγματικά έχω εντυπωσιαστεί από τη γραφή όλων σας!
    Είναι μια υπέροχη ιδέα!
    Έδωσες μια γερή ανατροπή,αλλά ελπίζω η όμορφή μας ηρωίδα να καταλήξει σώα και αβλαβής στην αγκαλιά του καλού της!
    Φιλάκια και καλή συνέχεια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Θα καταλήξει... Μη μου αγχώνεστε... Οι υπόλοιποι που συμμετέχουν είναι πιο ρομαντικοί!!!

      Διαγραφή
  19. Ανατρίχιασα, κοπέλα μου!Φαντάσου και να μην ήταν η πρώτη σου απόπειρα..πόσο μέσα στη ζωή!!!!!!Μπράβο σου και πάλι μπράβο σου!!!!! Η ανατροπή!!!!!!Καλό κουράγιο σε μας τις επόμενες, για να δώσουμε μια συνέχεια αντάξια των προσδοκιών σας...Φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Περιμένω πώς και πώς τη συνέχεια... Δε μπορείς να φανταστείς πόσο! Θέλω να δω πού θα πάει η ιστορία!!!

      Διαγραφή
  20. η ανατροπη , μπραβο σου Χριστινα και εγω γυρω απο μια εγκυμοσύνη το γυριζα , ομως τουτο εδώ μοιαζει πιο συγκλονιστικό για να δουμε τωρα την συνεχεια απο την Κλαυδία , φιλια

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Τη σκεφτηκα την εγκυμοσύνη αλλά ήθελα να περάσω το μήνυμα "Κάντε σεξ με προφυλάξεις..." και την απέρριψα...Πάντως για το έξτρα δραματικό εάν την έκανα έγκυο, το παιδί δε θα ήταν του Στέλιου!!!!

      Διαγραφή
  21. μέσα από τη ζωή βγαλμένο!
    σίγουρα πολύ καλύτερο από δεκάδες βιβλία που κυκλοφορούν καθημερινά!

    εύγε!

    καλώς σε βρήκα (και χάρηκα για τη γνωριμία)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. Ω! Διαπιστώνω ότι είστε πολύπλευρο ταλέντο αγαπητή Δίαριντιαρυ!
    Χαρά στον Θ. που σε έχει!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Που να με δεις να χορεύω και να τραγουδώ!!! Εκεί να δεις ταλέντο!

      Διαγραφή
  23. Χριστίνα φοβερή!!!!! Μου άρεσε τόσο πολύ!! Και το ρομαντισμό ένιωσα και γέλασα και συγκινήθηκα.. Με συνεπήρε!!! Έχεις ωραίο τρόπο γραφής, θα 'θελα κι άλλο να διαβάσω η αλήθεια! φιλάκια πολλά!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σε ευχαριστώ πολύ πολύ!!! Λες να το ξανακάνω?? Πάντως η συνέχεια αυτης της ιστορίας δημοσιευτηκε εδω:
      http://pistos-petra.blogspot.gr/2014/03/blog-post_14.html

      Διαγραφή
    2. ναι, ναι το παρακολουθώ!!! ωραία η συγγραφή ιστοριών!!! να το ξανακάνεις οπωσδήποτε Χριστινάκι!!!!! :)

      Διαγραφή
  24. Καλημέρα Χριστίνα και καλώς σε βρήκα κι εσένα με χρονοκαθυστέρηση!!!!
    Ειλικρινά δεν μοιάζει να ναι η πρώτη σου προσπάθεια!!! Μπράβο για την απίστευτη τροπή!!!
    Να σου πω την αλήθεια ήταν πολύ γροθιά στο στομάχι αλλά το φερες από δω το πήγες από κει , το ταίριαξες και το ανέτρεψες!!!
    Φιλάκια πολλά και συνέχισε το γράψιμο!!!
    Μαριλένα μία εκ των bloggers!!! :)))))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Γεια σου Μαριλένα μου! Χαίρομαι που βρεθήκαμε! Περιμένω να δω πού θα το πάτε όλες σας!!! Είναι εξαιρετικά ενδιαφέρον το πόσο διαφορετικά σκεφτόμαστε όλοι μας για την ίδια ιστορία!!!

      Διαγραφή
  25. Καλώς σε βρήκα και εγώ , ακολουθώντας την ιστορία!!! Είσαι σίγουρη ότι δεν έκαναν λάθος οι γιατροί; Τι αναπάντεχη τροπή είναι τούτη;
    Καλό Σ/Κ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Από ότι έδειξε η ιστορία τελικά κάνανε λάθος οι γιατροί!!! χαχαχαχα

      Ευχομαι τουλάχιστον κάποια από τις επόμενες να σκεφτεί να κάνει μια μήνυση στο διαγνωστικό για ψυχική οδύνη! Να βγάλει και τίποτα η Νάσια...

      Διαγραφή
  26. Απαντήσεις
    1. ωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωω

      Σε ευχαριστώ πάρα πολύ!

      Διαγραφή
  27. και γιατί να μην το εκδώσουμε????
    άκου εκεί..
    νομίζεις πως το ταλέντο της γραφής το έχουν οι πάντες σε αυτή τη ζωή;
    θα σου απαντήσω εγώ! ΟΧΙ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  28. βρε συ.. η φωτό αυτή (ήθελα και την άλλη φορά να το γράψω..) μου θυμίζει ενα υπέροχο καφενείο στην αστυπάλαια που κάνει τα πιο ΛΑΧΤΑΡΙΣΤΑ γλυκά του κόσμου.. μήπως είναι αυτό;;; απίστευτη ομοιότητα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. H φωτό είναι του Πέτρου. Δεν είμαι σίγουρη αλλά νομίζω ότι είναι στον Πάλαιρο. Καλύτερα να ρωτήσεις τον ίδιο...

      Διαγραφή
  29. Χριστινάκι νομίζω ένας καινούριος δρόμος ανοίχτηκε μπροστά σου. Ο δρόμος της συγγραφής. Το χεις κοριτσάρα μου!!! Πολύ όμορφα τη συνέχισες την ιστορία, με χιούμορ και δραματική τροπή. Εισαι ταλεντάρα. Και στην κωμωδία "κεντάς" και στην τραγωδία "ζωγραφίζεις"!
    Να δω τωρα οι υπόλοιποι πως θα το χειριστούν. Έχει πολύ αγωνία!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σε ευχαριστώ πολύ Δημητρά μου! Ή του ύψους ή του βάθους... Δεν μπορούσα να τους αφήσω απλά να σαλιαρίζουν δεξιά και αριστερα...(αυτό θέλω να το κάνω μόνο εγώ)

      Διαγραφή
  30. Είδες τι σου κανει να ακολουθείς.. την ιστορία;; χι.χι. γνωρίζεις ενδιαφέροντες ανθρώπους και να χαίρεσαι γι αυτό.... το λέω για μένα.. που δεν σε ήξερα και χάρηκα που σε γνώρισα Χριστινα μου.. !!! περίμενα να τελειώσει η ιστορία.. και να αρχίσω να την διαβάζω... έτσι έφτασα και σε σένα.. που εκανες την ανατροπή στην ιστορία.. όλες όσες γράφετε το κάνετε με καταπληκτικό τροπο .. εχω αγωνία για την συνέχεια .. παω στης Πέτρας τώρα......... χάρηκα που σε γνώρισα θα τα λεμε.... φιλακιααααα!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σαμαραγδένια μου γειά σου!!! Σε ευχαριστώ που πέρασες και από εμένα. Οντως μέσω αυτής της ιστορίας γνώρισα και εγώ πολλά αξιολογα ιστολογια που δεν τα ήξερα...

      Φιλιά

      Διαγραφή
  31. Χριστινάκι γεια χαρά!
    Ανακάλυψα την ιστορία μέσα από το δικό σου μπλογκ του οποίου είμαι τακτική επισκέπτρια. Τα άλλα μπλογκς δεν τα γνώριζα. Βρε τι γίνεται σε αυτήν τη μπλογκογειτονιά! Υπέροχα όλα τα κείμενα! Μα και το δικό σου, μας ταρακούνησε για τα καλά...Ξέρω δυστυχώς από πρώτο χέρι ότι τίποτα δεν πρέπει να το παίρνουμε σα δεδομένο..όλα μπορούν να ανατραπούν! Και εσύ αυτό μας το "πέρασες" πολύ καλά..real life που λένε. Αν και δε σου κρύβω ότι πολύ χάρηκα με το happy end της ιστορίας. Έχουμε όλοι ανάγκη αυτήν την ηρεμία και αισιοδοξία στη ζωή μας.

    Σε φιλώ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Γεια σου Χριστινάκι! Χαίρομαι που σου άρεσε η ιστορία μας και χαίρομαι που έγινα η αφορμή να γνωρίσεις και άλλα όμορφα μπλοκ!

      Δυστυχώς με έχει στοιχειώσει η Πέγκυ Ζήνα. Πολυ καλα περναμε αρχιζω και φοβαμαι....

      Διαγραφή
  32. Γεια σου Χριστίνα,
    εξαιρετική ανατροπή, δεν έχω λόγια!
    Κρίμα για τον Στέλιο, ελπίζω όλα να πάνε καλά στη συνέχεια.. ;)
    Καλή συνέχεια και συγχαρητήρια για την συνεργασία σας!

    ΑπάντησηΔιαγραφή