Έκθεση με θέμα: Πώς πέρασα στα γενέθλια μου!!

Σε πολλούς φάνηκε απαισιόδοξη η χθεσινή  μου ανάρτηση αλλά είπαμε, δεν μίλαγα εγώ αλλά η υπερβολική σοκολάτα!!

Γενικά τα χαίρομαι τα γενέθλια μου και τα γιορτάζω πάντα!! Άλλωστε δε βρίσκω λόγο να μη γιορτάζω τη μέρα που γεννήθηκα!!! Νομίζω ότι ήταν το σημαντικότερο πράγμα που έχω κάνει ως τώρα στη ζωή μου. Η αφετηρία των πάντων.. Κάθε τέτοια μέρα ευχαριστώ τους γονείς μου που αποφάσισαν να κάνουν τρίτο παιδί!! Που δεν κάνανε έκτρωση και με κρατήσανε. Και κάθε τέτοια μέρα  οι γονείς μου αμφιβάλλουν για το εάν η κόρη τους στέκει καλά στα μυαλά της!!

Το θεωρώ αδύνατο να μη σβήσω κεράκια!! Έχω σβήσει ακόμα και ρεσό σε παστίτσιο, επειδή δεν είχαμε τούρτα και δεν ήθελα να περάσει η μέρα χωρίς να έχω σβήσει κεράκια. Χθες λοιπόν έσβησα 28 κεράκια!! Τελικά έχουν δίκιο όσοι λένε ότι από κάποια ηλικία και μετά τα κεράκια στοιχίζουν περισσότερο από την τούρτα. Δεν ήθελα να σβήσω κερί αριθμό οπότε γεμίσαμε τη τούρτα με κεράκια τα οποία έσβησα γρήγορα-γρήγορα γιατί ο Θ που την κράταγε φώναζε "γρήγορα σβήστα , κάηκα". Μετά ήθελα να μου πούνε το τραγουδάκι και στα αγγλικά αλλά έφαγα κράξιμο γιατί βαριότανε να ξαναανάψουν όλα αυτά τα κεριά... Αδικία. Στην ανηψιά μου που είναι τριών το είπαμε και στα κινέζικα!

Χθες λοιπόν ήρθαν τα φιλαράκια μου από το σπίτι και φάγαμε τα φαγητά που ΕΓΩ είχα μαγειρέψει. Μετά φάγαμε και την τούρτα που ΕΓΩ είχα φτιάξει!! Ήπιαμε και κρασί και μπύρες που ΕΓΩ δεν είχα φτιάξει. Όλοι με θαύμασαν για τις μαγειρικές μου ικανότητες και δε λείψανε τα ειρωνικά σχόλια "ποιος να το περίμενε. Θα μαγείρευε η Χριστίνα. Που τα πρώτα χρόνια μόνο ρύζι με καλαμπόκι έβραζε". Και είναι αλήθεια, εγώ και η μαγειρική γνωριστήκαμε τα τελευταία χρόνια. Πρίν, τα μόνα που "μαγείρευα" ήταν το περιβόητο ρύζι με καλαμπόκι [σπεσιαλιτέ μου], ξεπάγωνα ταπεράκια με φαγητό της μαμάς και έβαζα σε μπολ γάλα με δημητριακά...Α ξέχασα, έφτιαχνα και τόστ.

Τέλοσπάντων πολύ θα ήθελα να σας έδειχνα φωτό με τις μαγειρικές μου δημιουργίες και ειδικά με την τούρτα που ήταν τόσο αμερικάνικη -πέντε στρώσεις είχε, αμέ- αλλά δε ξέρω πως το κάνουν αυτό οι food bloggers. Εγώ ποτέ δε προλαβαίνω να φωτογραφίσω τίποτα. Πέφτουν πάνω τα κογιότ και τα κατασπαράζουν όλα. Ούτε τη τούρτα δεν έβγαλα φωτογραφία να τη δείξω στον πατέρα μου να δει τι προκομένη κόρη έχει που πιστεύει ότι θα με γυρίσουν πίσω δυο μέρες μετά τον γάμο...