Δευτέρα 16 Φεβρουαρίου 2015

Σπίτι μου, σπίτι σου ή και κάπου αλλού?

Όχι αγαπημένοι μου αναγνώστες το ότι παντρεύτηκα δεν είναι ο λόγος που χάθηκα. Εξακολουθώ να είμαι ελεύθερο πουλί πνεύμα. Εξακολουθώ να βαριέμαι να κάνω τις δουλειές του σπιτιού και εξακολουθώ να μην είμαι εντάξει στα συζυγικά μου καθήκοντα. Εξακολουθώ να μη μαγειρεύω καθημερινά και εξακολουθώ να μη μοιάζω στη Μαίρη Παναγιωταρά (που αν μη τι άλλο ήταν μια σωστή νοικοκυρά) και εξακολουθώ να μη μοιάζω ούτε στο ελάχιστο στη δική μου τη μαμά. Οπότε μην το ρίχνετε εκεί. Δεν άλλαξα με την παντρειά. Ίδια έμεινα. Προς απογοήτευση αυτών που ήλπιζαν για το αντίθετο. Ο λόγος της εξαφάνισης μου είναι η βαρεμάρα. Μια ανίκητη βαρεμάρα που με έκανε να κρατιέμαι σε απόσταση ασφαλείας από πληκτρολόγια και λοιπά μηχανήματα του διαβόλου. Μέχρι σήμερα. Που η βαρεμάρα να κάνω οτιδήποτε άλλο νίκησε την βαρεμάρα μου να γράψω. Εντάξει βοήθησε και η Αγγελική που μου χάρισε ένα ωραίο βραβείο και την ευχαριστώ πολύ! Αλλά Αγγελική μου εδώ έχω απλώσει τραχανά (βλέπε επεισόδια με love story Χριστίνας-Θ) δεν προλαβαίνω μάνα μου να απαντήσω σε ερωτήσεις...Σχώρα με!

Επεισόδιο 2: Χριστίνα-Θ σημειώσατε Χ

Την επόμενη μέρα ξύπνησα αναρωτώμενη και τώρα τι γίνεται? Την προηγούμενη μέρα είχα βγει, είχα γνωρίσει κάποιον, είχα γυρίσει σπίτι μου και είχα κοιμηθεί. "Τι χαζός!" σκέφτηκα. "Ούτε το τηλέφωνο μου δε ζήτησε ο γελοίος." Αυτά σκεφτόμουν καθώς έπινα την πρώτη γουλιά από τον καφέ μου όταν το τηλέφωνο χτύπησε. Κοιτάζω την οθόνη και ένα μικρό λοξό γελάκι (από αυτά της τρομερής αυτοπεποίθησης) έσκασε στο πρόσωπο μου. Ήπια μια γουλιά από τον καφέ μου και απάντησα. "Έλα ρε, καλημέρα" ακούστηκε η κελαρυστή φωνή της κοπέλας του Σταμάτη από την άλλη γραμμή (;; Οπτική ίνα ;; Whatever.. Μη μου χαλάς την ατμόσφαιρα, σπασικλάκι) "Καλημέρα" της λέω "Πως και με πήρες πρωί-πρωί?" Από της άλλη γραμμή ακούω γελάκια "Τι έγινε χθες? Κάψαμε καρδιές? Μου ζήτησε το τηλέφωνο σου. Να του το δώσω?" Το λοξό αυτάρεσκο γελάκι πλέον έχει γίνει πολύ μεγάλο λοξό αυτάρεσκο γελάκι. "Ξέρω εγώ? Δώστο." Απαντάω ξερά γιατί πρώτον έχουμε και ένα image να διαφυλάξουμε και δεύτερον έβαλες τρίτο πρόσωπο να ζητήσει το τηλέφωνο μου. Μα ήμαρτον...Δεν έχω χειρότερο από αυτό. Μαζί δεν ήμασταν χθες? Γιατί δεν το ζήτησες εκεί? 

Συμβουλή: Αγόρια σας παρακαλώ μην το κάνετε αυτό. Εκεί μπροστά στα ίσια. Χυλόπιτα? Χυλόπιτα. Αλλά...Παλικαρίσια.

Τελοσπάντων, κλείνουμε το τηλέφωνο. Πίνω άλλη μια γουλιά από τον καφέ μου και αρχίζω και συνειδητοποιώ ότι δεν είμαι τόσο femme fatale όσο το παίζω. Και ούτε είμαι και τόσο δύσκολη όσο το παίζω. Και μάλλον φάνηκα λίγο ξινή και ξενερωμένη στο τηλέφωνο. Και μήπως έπρεπε να είμαι λίγο περισσότερο ενθουσιασμένη; Και στην τελική. Εντάξει, κόλλησε να μου ζητήσει το τηλέφωνο μπροστά σε άλλους δέκα φίλους μου που μόλις τους είχε γνωρίσει. Τουτ, τουτ. "Έλα Μαρία. Εγώ είμαι πάλι . Να σου πω...Αλήθεια, μου άρεσε αυτός." Η Μαρία γέλασε και κανόνισε να συναντηθούμε το ίδιο κιόλας βράδυ. "Θα έρθουμε από το σπίτι σου αρχικά και μετά εάν είναι βγαίνουμε" μου λέει.

Το ίδιο απόγευμα ντύνομαι στολίζομαι, σουλουπώνω και λίγο το σπίτι και ενημερώνω τη συγκάτοικο μου ότι το βράδυ θα έρθουν ο Σταμάτης με τη Μαρία και δυο άλλοι φίλοι από το σπίτι. Για το γεγονός ότι θα έρθει και ένα παιδί που δεν το ξέρεις αλλά τον γνώρισα χθες και μου αρέσει και μάλλον του αρέσω και εγώ δεν είπα κουβέντα. Γιατί θα με ρωτήσετε και θα έχετε και δίκιο. Γιατί να μην πεις κάτι τέτοιο στην κολλητή σου? Γιατί εάν είσαι κολλημένο άτομο όπως εγώ σε πιάνουν οι ανασφάλειες. Και άμα δεν έρθει? Και άμα έρθει και τελικά δεν του αρέσεις? Γιατί εντάξει, νύχτα με είδε. Και άμα, και άμα.. Μην το ψάχνετε.. Θα έδινα το μισό μου βασίλειο για λίγη παραπάνω αυτοπεποίθηση.

Τελικά το βράδυ ήρθε και το κουδούνι χτύπησε. "Ανοίγω εγώ" μου λέει η συγκάτοικος και εγώ από την κουζίνα παίρνω βαθιές ανάσες. Την ακούω που ανοίγει την πόρτα (σημειωτέον η συγκάτοικος δεν ήταν το προηγούμενο βράδυ μαζί μας οπότε δε γνωρίζει τον Θ και επειδή κάποια είναι ηλίθια δε ξέρει καν ότι θα έρθει ένας άγνωστος σπίτι μας). Την ακούω λοιπόν να ανοίγει την πόρτα και αμέσως μετά την ακούω να λέει "Θ? Τι κάνεις εδώ?" 

ΓΝΩΡΙΖΟΤΑΝΕ.

Εάν ήμουν ο Παπακαλιάτης και για έξτρα σασπένς σε αυτό το στάδιο θα έπρεπε να σας πω ότι οι δυο τους είχαν περάσει μια βραδιά πάθους ένα βράδυ που το λεωφορείο του ΚΤΕΛ έμεινε από λάστιχο έξω από την Καβάλα. Αλλά... Δεν είμαι! Οι δυο τους σπουδάζανε στην ίδια σχολή και επιπλέον είχαν συναντηθεί πέρυσι στη γιορτή του Σταμάτη. Σε αυτή τη γιορτή εγώ δεν είχα πάει. Επίσης πριν κανένα εξάμηνο είχαν βρεθεί σε κοινή παρέα για καφέ. Σε εκείνο τον καφέ εγώ είχα πάει... Αλλά ούτε εγώ , ούτε ο Θ θυμόμαστε ο ένας τον άλλον. 

Σιγά σιγά ο ένας μετά τον άλλον αρχίσαμε να μαζευόμαστε στο μικρό μας δυαράκι. Παραγγείλαμε να φάμε, ήπιαμε ποτάκια και τελικά βαρεθήκαμε να βγούμε. Μετά από λίγο ήρθανε και άλλοι φίλοι και όλοι μαζί γίναμε μια ωραία ατμόσφαιρα. Ο Θ ακόμα μου λέει ότι εκείνο το βράδυ είχα φωνάξει κριτική επιτροπή για να τον τσεκάρει αλλά ειλικρινά εγώ το μόνο που ήθελα  ήταν να περάσουμε καλά. Και όσο περισσότεροι, τόσο καλύτερα...

Η ώρα πια είχε πάει 3 και οι πρώτοι άρχισαν να φεύγουν, μετά έφυγαν και οι δεύτεροι και μετά τελευταίος έφυγε και ο Θ. Λέγοντάς μου απλά καληνύχτα. Ούτε θέλω να σε ξαναδώ. Ούτε θα σε πάρω αύριο τηλέφωνο. Τίποτα. Απλά καληνύχτα....

Καληνύχτα λοιπόν και έπεσα για ύπνο. Βέβαια ο Θ καλοπέρασε εκείνο το βράδυ καθώς είχε παρκάρει σε ένα δρόμο μπροστά από την αστυνομία και μετά τις 12 τον κλείνουν τον δρόμο. Έτσι βρέθηκε 4:00 τα ξημερώματα να σπρώχνει κιγκλιδώματα και να απολογείται σε αστυνομικούς ότι "βρε παιδιά δε θέλω να σας βάλω βόμβα , να το αυτοκινητάκι μου θέλω να πάρω"... Γιατί η εκδίκηση είναι ένα πιάτο που σερβίρεται κρύο από την μοίρα...

Τέλος δεύτερου επεισοδίου.


34 σχόλια:

  1. εντάξει ...μετά την τελευταία εικόνα πώς να σχολιάσω σοβαρά;
    Αχ μου θύμισες τα καλά τα δικά μου! Μα πανομοιότυπα λέμε: μετά το πρώτο ραντεβουδάκι δεν μου είχε ζητήσει το τηλέφωνο μου και το ζήτησε μέσω τη κοινής φίλης που μας τα έφτιαξε!
    Κοίτα μαρή μη μου μοιάσεις όμως στα επόμενα ☺ αχαχαχα!
    Κατά τα άλλα μέχρι τον άλλον Δεκέμβρη θα τα έχουμε ολοκληρώσει τα επεισόδια φαντάζομαι.....☺☺☺
    Φιλούρες :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αχαχαχχαχχα


      Ταιριάζουμε!!! Βρε τώρα πήρα φωτιά... Θα το κάνω how i met your mother . Εφτα σεζον θα βγάλω..

      Διαγραφή
  2. Α ωραία! Επειδή μετά από τόσο καιρό δεν θυμάμαι το πρώτο επεισόδιο, θα πάω να το διαβάσω να φρεσκάρω τη μνήμη μου και μετά θα έλθω να διαβάσω το σημερινό επεισόδιο. Ναι; Ναι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Μπορεί να λείπεις από τη μπλογκόσφαιρα, πολύ επίκαιρη είσαι, όμως, όταν επιστρέφεις (αυτό, περί της καρναβαλικής αναφοράς στο τέλος :-Ρ).
    Πάντως, όταν νωρίτερα διάβασα για το βραβείο που σου απένειμε η Αγγελική, αυτό που σκέφτηκα ήταν "Ωχ! Έχουμε ένα love story σε συνέχειες, που προχωρά με το πάσο του, θα παρεμβληθούν και αναρτήσεις με διαφορετικά θέματα; Καλό Δεκαπενταύγουστο θα φτάσουμε στο γάμο!". Και όχι τίποτε άλλο, είμαι ανυπόμονα (και επιστημονικώς, βεβαίως-βεβαίως) περίεργη για την εξέλιξη των ανθρωπίνων σχέσεων, καταλαβαίνεις! Οπότε χάρηκα που επανήλθες στον ... τραχανά που έχεις απλώσει, πολύ την εκτιμώ τη συνέπεια! ;-)
    Όσο για το τέλος του κειμένου, ένα έχω να πω (εντάξει,δύο): Για τις παθιασμένες γυναίκες, είναι προσβολή η χλιαρή αντιμετώπιση! Served him right που δοκίμασε της φυλακής τα σίδερα ο Θ! :-Ρ
    Για να σοβαρευτώ, θυμάμαι ακόμη, επί φοιτητικών χρόνων, τι ρίγος μού είχε προκαλέσει (υπήρχε ενδιαφέρον, βλέπεις) μια συγκεκριμένη συμπεριφορά: μια σταθερή κίνηση, σε ανύποπτο χρόνο, που γύρισε το χέρι μου στην παλάμη για να γράψει επάνω της έναν αριθμό τηλεφώνου. Συνοδευμένη από ένα επίσης σταθερό και με αυτοπεποίθηση βλέμμα και μισή προκλητική φράση: "πάρε με". Η σημασία τού να είναι κανείς τολμηρός ...
    Περιμένω τη συνέχεια, έχε κατά νου! :-)

    Υ.Γ. : Δε σου εμπνέει μια ασφάλεια, το γεγονός ότι κάποια πράγματα παραμένουν σταθερά; Σιγά που δε θα σχολίαζα πάλι με σεντόνι, χαχαχα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. χαχαχα Επίκαιρη??????? Εγώ θα έλεγα εκτός τοπου και χρόνου... Εκλογές, eurogroup, καρναβάλι αλλά εγω... love story!

      Αααα ωραίος ο τύπος με την παλάμη. Αποφασιστικός!!!

      Διαγραφή
  4. Και μετά,τι έγινε μετά;
    Γιατί μην διανοηθείς να μας αφήσεις με μια ξερή.....Καληνύχτα!
    Θα μπαίνω κάθε μέρα στο σπιτικό σου μέχρι να δω τι έγινε μετά!χα,χα,χα,χα
    Τις φιλούρες μου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Εσύ παιδάκι μου θα έπρεπε να γράφεις συνέχεια για εμάς, δες το ως κοινωνική προσφορά, μην μας αφήνεις στο έλεος της εξαφάνισης σου, είσαι εθιστική τέσπα, πως να στο πω! :)))) Καλά, η φωτό στο τέλος, τα σπάει! Αχαχαχα! Κοίτα μην μας αφήσεις σύξυλους για κάνα δίμηνο τώρα! Άντε, φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Χαχαχχαχαχαχαχχααχα!!! Ελα βρε ντελαπονγκο και οσο αγωνια ειχα για τη συνεχεια, μετα απο τοσο καιρο ουτε που το θυμομουν...
    Απαραδεκτη! Οχι εγω..εσυ!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. έλα ρε Χριστίνα, στο καλύτερο μας το κοψες!!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Ε τι εκεί θα αμς αφήσεις στο καλύτερο;;
    Θέλουμε και την συνέχεια μαντάμ.
    Κάνεις 10 χρόνια να εμφανιστείς και μας αφήνεις και έτσι;;
    Για μαζέψου λίγο γιατί έχεις ξεφύγει.
    Περιμένουμε την συνέχεια!
    Φιλί!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αχ ναι έχω ξεφύγει... Δε μαζεύομαι να γράψω... Γενικά όμως παρατηρώ μια χαλάρωση στη μπλοκόσφαιρα.. Η είναι η ι΄δεα μου. Πολλά ιστολόγια κλείνουν, άλλα είναι εντελώς ανενεργά.. Δε ξέρω σαν να μας πέρασε λίγο... Μπορεί να ειναι και η ιδέα μου,

      Διαγραφή
  9. Και μετά, και μετά; Όντως στο καλύτερο μας το έκοψες!
    Περιμένω τη συνέχεια. Φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Εμείς αι τέσσεραι πρέπει να γνωριστούμε!!! αχαχαχαχαχαχαχαχαχα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. αχαχαχαχαχαχαχαχα σε χάζεψε ο γάμος αφού!!! χαχαχαχαχαχα

      (θα κανονιστώμεν εν καιρώ :) )

      Διαγραφή
  11. Γεια σου βρε κοπελιά, επιτέλους μία νιόπαντρη που λέει τα πράγματα όπως πρέπει! Δεν αλλάζει ο γάμος τον άνθρωπο! Και το εννοώ για καλό ;)
    Άντε, γράφε! :))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Οχι δυστυχώς δεν τον αλλάζει... Ειδικά εμεις δεν είδαμε καμια διαφορά... Μα καμία όμως!

      Διαγραφή
  12. Μα φαντάζεσαι μετά την απομάκρυνση (από την εκκλησία), ο Θ να μεταμορφωνόταν σε κάναν βάρβαρο (λέω πχ, δεν ξέρω!) ή εσύ σε καμια στριγγλίτσα; (χαχα). Καλό είναι που είστε οι ίδιοι, σου λέω! ;)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Εντάξει... έκλαψα!!!! (απο τα γέλια παντα :P) με το κλείσιμο της ιστορίας!! Αλλα και με την ατάκα για την κριτική επιτροπή. Ρε τον κακομοίρη τον Θ. :P

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Ποιος τις χ3ζ31 μάνα μ' τις ερωταπαντήσεις του μπλογκοπαίχνιδου ;;; Την συνέχεια του τραχανά περιμέναμε όλοι και είπα άμα δεις βραβείο μπας και φιλοτιμηθείς και γράψεις ! Οπότε ... αποστολή εξετελέσθη και μάλιστα επιτυχώς :-)

    Τώρα ξέρω: αν το επεισόδιο 3 αργήσει ... θα σου δώσω κι άλλο βραβείο ;-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Περιμένω το δεύτερο βραβείο για να συνεχίσω να γράφω...

      Καλόμαθε η γρια στα σύκα!

      Διαγραφή
  15. xaxaxa. To καλό πράγμα αργεί να γίνει.
    Τι καλά που γράφεις πάλι. Να ζήσετε κιόλας καλέ. Υποθέτω τον Θ. παντρεύτηκες.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σε ευχαριστώ πολύ!!! Τον Θ παντρεύτηκα! Αυτόν ξέρω, αυτόν εμπιστεύομαι!

      Διαγραφή
  16. Καλησπέρα και να ζήσετε. Αυτο θα ρωτούσα κι εγω, τον Θ παντρεύτηκες;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ναι βρε... Φαντάζεσαι να έλεγα για άλλους? Θα ήμουν καραφλή τώρα!

      Διαγραφή
  17. Did you hear there's a 12 word phrase you can speak to your partner... that will trigger deep emotions of love and instinctual attractiveness for you deep within his heart?

    That's because deep inside these 12 words is a "secret signal" that fuels a man's impulse to love, please and guard you with all his heart...

    12 Words That Fuel A Man's Desire Response

    This impulse is so hardwired into a man's brain that it will make him try better than before to make your relationship as strong as it can be.

    In fact, fueling this all-powerful impulse is so binding to having the best ever relationship with your man that as soon as you send your man one of these "Secret Signals"...

    ...You'll immediately find him expose his mind and soul to you in a way he never experienced before and he will recognize you as the one and only woman in the galaxy who has ever truly appealed to him.

    ΑπάντησηΔιαγραφή