Τρίτη 4 Οκτωβρίου 2011

Κρήτη

Το φετινό καλοκαίρι θα το θυμάμαι για πάντα… Γιατί φέτος έκανα πολλές διακοπές και γιατί φέτος μου έκανε ο φίλος μου ΠΡΟΤΑΣΗ ΓΑΜΟΥ!!! Τον Ιούνιο είχαμε αποφασίσει να πάμε για ένα ταξίδι στη Κρήτη για μια εβδομάδα…
Κνωσσός
Πάντα μου την έδιναν οι κρητικοί γιατί είναι τόσο τοπικιστές…Στο Πανεπιστήμιο είχα μια συμφοιτήτρια η οποία αρνούταν να πάει οπουδήποτε αλλού διακοπές εκτός Κρήτης γιατί δεν έβρισκε κανένα νόημα καθώς στη Κρήτη είχαν τα πάντα και φυσικά ήταν και καλύτερα!

Έτσι και εγώ αρνούμουν πεισματικά να πάω στη Κρήτη. Επιπλέον θωρούσα ότι ένα τόσο μεγάλο νησί θα με κουράσει αντί να με ξεκουράσει…(Το οποίο βέβαια συνεχίζω να το πιστεύω)

Φέτος όμως πήγα στη Κρήτη…!!!Και πέρασα και τέλεια!
Ηράκλειο

Ο φίλος μου είχε ένα συνέδριο στη Χερσόνησο Κρήτης οπότε βρήκα ευκαιρία να τον ακολουθήσω, να κολλήσουμε και μερικές μέρες άδειας και να ξεκινήσουμε έτσι το καλοκαίρι μας..

Οι επαγγελματικές υποχρεώσεις του φίλου μου στη Χερσόνησο μας ανάγκασαν  να μείνουμε εκεί. Έχοντας σαν βάση τη Χερσόνησο λοιπόν αποφασίσαμε να γυρίσουμε μόνο την Ανατολική πλευρά. Νομίζω ότι αυτό είναι ότι καλύτερο μπορεί να κάνει κάποιος όταν επισκέπτεται την Κρήτη να τη χωρίσει σε κομμάτια και να την ξαναεπισκεφτεί… Πήγαμε Ιούνιο, την εποχή που εδώ στην Αθήνα ακόμα δεν έκανε ζέστη και εκεί κάτω ήταν σαν Αύγουστος.. Δε θέλω να φανταστώ το τι γίνετε όταν έχει καύσωνα εκεί..
Θα βράζει ο τόπος!

Λοιπόν η Χερσόνησος είναι τόσο χάλια όσο πιστεύουμε όλοι.. Πολύ τουριστικά και με τον άσχημο Αγγλικό τουρισμό.
Μάλια Κρήτης

Από εκεί λείπει ολοκληρωτικά το ελληνικό στοιχείο..Πόσο μάλλον το κρητικό… Εάν κάποιος έχει επισκεφτεί τη Χερσόνησο Κρήτης, το Λαγανά Ζακύνθου, τον Κάβο Κέρκυρας και το Φαληράκι Ρόδου θα παρατηρήσει ότι  δε διαφέρουν καθόλου. Είναι σαν να είσαι στο ίδιο μέρος!!!
"Γουστόζικο' μαγαζί στη Χερσόνησο

Για κάποιο μαζοχιστικό λόγο εγώ τα έχω επισκεφτεί και τα τέσσερα!! Αλλά τη Χερσόνησο (μιας και μέναμε και εκεί) την έζησα καλύτερα… Τρία πράγματα μου έκαναν εντύπωση:
1.Ότι οι σερβιτόροι μας μίλαγαν αγγλικά (οι  περισσότεροι δε ξέρανε καν ελληνικά). Έτσι βρεθήκαμε να κάνουμε practice τα αγγλικά μας στη Κρήτη.
2. Οι χαμηλές τιμές που δεν έχω συναντήσει πουθενά αλλού σε ολόκληρη την Ελλάδα, ειδικά σε τουριστικό μέρος. Μπύρες με 2€, παγωτό με 1€…Φαγητό δε ξέρω γιατί το αποφύγαμε να φάμε εκεί!
3. Δεν έχω ξαναδει περισσότερα μαγαζια με γούνες στη ζωή μου.. Ούτε στη Καστορια να ήμουνα.. Και το θερμόμετρο στου 38!!!

Το ξενοδοχείο που μέναμε ήταν από τα περίφημα all inclusive που πλέον μπορώ να πω με σιγουριά ότι απεχθάνομαι… Οι υπάλληλοι του ξενοδοχείου αν μπορούσαν να δέσουν τους τουρίστες από το πόδι ώστε να μην βγουν καθόλου έξω από το ξενοδοχείο θα το έκαναν…

Ποια η λογική να πας διακοπές σε ξένο τόπο και να κάνεις μπάνιο στη πισίνα και να τρως κάθε μέρα στο ξενοδοχείο τα ίδια τυποποιημένα φαγητά… Με την ευκαιρία τι αηδίες δίνουμε στους τουρίστες να φάνε??? 

Άσχετα όμως με το συγκεκριμένο «χωριό» περάσαμε υπέροχα… Πήγαμε στο  φοινικόδασος του Βάι που είναι πανέμορφο!! 
Το φοινικόδασος του Βάι
Η παραλία στο φοινικόδασος
Κρίμα μόνο που ήταν τόσο μακριά… Κάναμε γύρω στη 1:30 ώρα με στροφές..Αλλά το αποτέλεσμα μας δικαίωσε..

Την ίδια μέρα επισκεφτήκαμε το νησί της Σπιναλόγκας και τον Αγ. Νικόλαο όπου και φάγαμε …
Το νησί της Σπιναλόγκα όπως φαίνεται από την Ελούντα

Μέσα στο φρούριο της Σπιναλόγκα
Τι ωραία που είναι η κρητική κουζίνα… Αν και το νοστιμότερο φαγητό το φάγαμε σε ένα χωριό στο Οροπέδιο Λασιθίου… Εκεί γευτήκαμε και την κρητική κουζίνα αλλά κυρίως την κρητική φιλοξενία!!!Ο παππούς που είχε τη ταβέρνα ήταν θεός…



Πήγαμε και στα Μάταλα με την ωραία παραλία. Μου είχαν πει ότι τα Μάταλα δεν έχουν ωραία παραλία!!Αλλά εμένα μου άρεσαν πάρα πολύ!!!
Μάταλα

Μάταλα- σπηλιές

Το ξέρατε ότι οι σπηλιες που έμεναν οι χίπις ήταν στην αρχαιότητα νεκροταφείο??Και κάθε σπηλιά είναι τάφος...Αγριεύεσαι λίγο όταν μπαίνεις μέσα και το σκέφτεσαι!!

Από τη Κρήτη φύγαμε με πολλές όμορφες αναμνήσεις και την υπόσχεση να ξαναπάμε. Άλλωστε μας έχει μείνει ακόμα το δυτικό κομμάτι…
Αα, εγώ εκτός από αναμνήσεις κέρδισα και αυτό στη Κρήτη….

Δευτέρα 25 Ιουλίου 2011

Μόνο η αγάπη φτάνει?


Για να συνεχίσουν δυο άνθρωποι να είναι μαζί τι χρειάζεται? «Αγάπη»θα απαντήσουμε όλοι…., «όλα τα άλλα βρίσκονται»! Κι όμως δε είμαι σίγουρη…

Κι αν αγαπιέστε αλλά υπάρχουν πράγματα που κάνει ο άλλος που σε στεναχωρούν? Που σε προσβάλουν ? Τότε τι? Αρκεί και τότε μόνο η αγάπη για να τα ξεχάσεις και να τα ξεπεράσεις όλα, μέχρι να ξανασυμβούν και να θυμηθείς ότι τίποτα δεν άλλαξε αλλά απλά ξεχάστηκε για λίγο!

Κάθε φορά που τσακωνόμαστε είναι σαν να σηκώνεται ένας ανεμοστρόβιλος και να γεμίζει το σπίτι μας με σκουπίδια…Μετά τελειώνει και εμείς μένουμε να σκουπίσουμε.. Αλλά τα σκουπίδια είναι πολλά, έχουν κρυφτεί πίσω από γωνίες, κάτω από τα χαλιά, έχουν μπει στα μάτια μας και μας έχουν προκαλέσει δάκρυα. Μετά για λίγο νομίζουμε ότι καθαρίσαμε, ότι αυτό ήταν τελείωσε. Τη βγάλαμε καθαρή και αυτή τη φορά.. Αλλά μετά ξαναφυσάει και τότε αποκαλύπτονται όλα.. Τα παλιά καλά κρυμμένα σκουπίδια έρχονται στο φώς και τώρα έρχονται να προστεθούν και τα καινούρια που ήρθαν απ’ έξω!

Στους πόσους τσακωμούς άραγε καίγεσαι? Πειράζει που ότι και αν γίνεται μετά δε μπορώ να κρατήσω μούτρα? Που δε μπορώ να τον βλέπω στεναχωρημένο? Θα ήθελα να μην υπάρχουν αυτές οι μέρες τσακωμού.. Ή έστω όταν περνούν να μην αφήνουν πίσω τους αυτή τη γεύση της απογοήτευσης.

Eίναι πιεσμένος από τη δουλειά του.. Είναι αυτό όμως πανάκεια για να έχεις νεύρα και να συμπεριφέρεσαι άσχημα σε κάποιον που απλά τυχαίνει να σου δίνει εκείνη την ώρα μια μικρή αφορμή! Πως είναι φυσιολογικό να αντιδράς και πως όχι  όταν έχεις νεύρα? Είναι επιτρεπτό να βρίζεις και μετά να ζητάς συγνώμη?

Όταν εγώ όμως ξέρω ότι το συγνώμη δεν έχει νόημα γιατί η ίδια κατάσταση θα επαναληφθεί και σε συγχωρώ, τότε μήπως φταίω και εγώ? Που σου επιτρέπω να τη γλιτώνεις πάντα με μια μικρή επίπληξη? Που σου επιτρέπω να φέρεσαι έτσι?

Δευτέρα 4 Ιουλίου 2011

Λίγο κρασί ,λίγη θάλασσα και τους φίλους μου!!


Σκηνές κάτω από τα αστέρια, ένα τραπέζι με πολλές-πολλές καρέκλες γύρω-γύρω, δυο-τρία φαναράκια να δίνουν ένα αχνό φως, άρωμα citronella στην ατμόσφαιρα και πολλά –πολλά γέλια!

Έτσι φαντάζομαι το επόμενο σαββατοκύριακο μου.. Έχουμε κανονίσει να πάμε για κάμπινγκ στον Αι-Γιάννη Πηλίου! Το κάμπινγκ μπορεί να είναι οργανωμένο αλλά ο καλός «καμπινιστής» πρέπει να έχει οργανωθεί από πριν..

Και επειδή εγώ είμαι ξεχασιάρα…Μη ξεχάσω:.

  1. Το κυριότερο: σκηνή
  2. Φουσκωτό στρώμα (είπαμε κάμπινγκ αλλά …με τις ανέσεις μας)
  3. Τρόμπα που να συνδέεται με το αυτοκίνητο (στα οργανωμένα κάμπινγκ δίνεται ρεύμα αλλά θεωρώ ότι είναι πιο χρήσιμη η τρόμπα αυτοκινήτου αφού τη χρησιμοποιείς και όπου αλλού θέλεις)
  4. Σκαμπό, καρέκλες…(μη τη βγάλουμε πάλι κατάχαμα)
  5. Φαναράκια και κεριά
  6. Ηλιακά φαναράκια (για ατμόσφαιρα)
  7. Υπνόσακο (κάνει κρύο όταν κοιμάσαι κάτω από τα αστέρια)
  8. Φακό
  9. Σχοινί-μανταλάκια
  10. Τράπουλα (πώς θα περνάμε τα βράδια μας)
  11. Αντικουνουπικό κερί
  12. Σφυρί
  13. Ρακέτες!!!
  14. Άπειρη καλή διάθεση....


Είμαι σίγουρη ότι στο τέλος κάτι πολύ σημαντικό θα το  έχω ξεχάσει αλλά για αυτό είναι οι γείτονες....και στα κάμπινγκ οι γείτονες είναι ΠΑΝΤΑ πρόθυμοι...


Diapercake


 Αγαπητό ημερολόγιο,

Σε μια περίπου βδομάδα γεννάει η αδερφή μου και η κουμπάρα μου…Και οι δύο έχουν αγοράκια! Σκεφτόμουν λοιπόν τι δώρο να τους κάνω… Της αδερφής μου, μιας και είναι δεύτερο παιδί, δεν της λείπει σχεδόν τίποτα από τη παιδική προίκα! Έχει και σεντόνια και φορμάκια και παιχνίδια που φτάνουν για άλλα δέκα παιδιά!

Έτσι λοιπόν κάνοντας μια σχετική έρευνα στο ιντερνέτ πήρα την ιδέα να φτιάξω από ένα diapercake στη καθεμία.. Μην έχοντας ξαναφτιάξει και επειδή δε πιάνουν και πολύ τα χέρια μου το φοβόμουν λίγο το όλο εγχείρημα αλλά βρήκα πολύ αναλυτικές οδηγίες στο http://blog.eimaimama.gr/2010/05/diaper-cake.html.
Να σαι καλά!

Χρειαζόμαστε  :
  • πάνες (40-50 κομμάτια) - αγοράστε δύο συσκευασίες αλλιώς θα τρέχετε σαν εμένα ξανά στο supermarket, γιατί όπως επανειλημμένα φροντίζει να μου θυμίζει η μαμά μου «όποιος δεν έχει μυαλό τι έχει? Ποδάρια!»
  • ένα μπιμπερό –φροντίστε να είναι αρκετά ψηλό.
  • λαστιχάκια
  • ένα στρογγυλό χαρτόνι για βάση ή μια πιατέλα(στέκεται και χωρίς αυτό αλλά δε μεταφέρεται εύκολα μετά)
  • Διαφορα τζάτζαλα-μάτζαλα (καλτσάκια, γαντάκια, παιχνιδάκια, σαλιάρες κτλ)
                    

Η κατασκευή είναι πιο εύκολη από ότι φαίνεται.

1.Αρχικά τυλίγουμε τις πάνες ρολό και τις δένουμε με ένα λαστιχάκι


















    2. Μετά βάζουμε το μπουκάλι στη μέση και περνάμε ένα λαστιχάκι. Και βάζουμε μέσα από το λαστιχάκι τις πάνες και σιγά-σιγά φτιάχνουμε τον πρώτο όροφο της τούρτας. Τον κάνουμε όσο μεγάλο θέλουμε και ελέγχουμε απλά το σχήμα να είναι όσο γίνεται στρόγγυλο 

      3.Πάμε τώρα για τον δεύτερο όροφο. Ξαναβάζουμε ένα λαστιχάκι στο μπουκάλι και ξαναπερνάμε πάνες με τον ίδιο τρόπο που κάναμε και πριν μόνο που τώρα θα βάλουμε λιγότερες για να φτιάξουμε πιο μικρό τον πάνω όροφο.

    4.Για να μην φαίνονται τα λαστιχάκια τυλίγουμε με μια κορδέλα και κάνουμε φιόγκο και στους δύο ορόφους. Τι δώρο θα ήταν αλλιώς?


    5.Μετά…..η φαντασία στη εξουσία….Μπορούμε να βάλουμε ότι θέλουμε πάνω, μέσα, έξω! Εγώ έβαλα δύο σαλιάρες, ένα baby oil ,δυο ζευγάρια καλτσάκια, μία κορνίζα , χτενούλες, μία κουδουνίστρα και στη κορφή ένα αρκούδι!



    Νομίζω ότι είναι super για δώρο…Είναι πρωτότυπο, όμορφο, πρακτικό και το κυριότερο είναι κάτι που παιδεύτηκες για να το κάνεις (έστω και αυτό το λίγο) που σημαίνει ότι σε νοιάζει πραγματικά!



       








    ΥΓ. Τις τελευταίες μέρες έχω  καθυστέρηση. Όταν λοιπόν είδε ο φίλος μου τις πάνες και τα μπιμπερό στο σαλόνι τα ‘παιξε για τα καλά!!




    Πέμπτη 16 Ιουνίου 2011

    Ή Αλλάζουμε ή Βουλιάξαμε!

    Αγαπητό ημερολόγιο,

    Τον τελευταίο καιρό τα πάντα στη Ελλάδα πάνε από το κακό στο χειρότερο! Χθες με είχε πιάσει ένα σφίξιμο στο στομάχι! Το μόνο που σκεφτόμουν ήταν τι γίνεται από εδώ και περά…Ο Παπανδρέου στις αρχές είχε πει πως «ή αλλάζουμε ή βουλιάζουμε…»και δυστυχώς όλα δείχνουν πως βουλιάζουμε!

    Χθες ο Παπανδρέου είπε πως θα κάνει ανασχηματισμό! Αυτόματα μου ήρθε η παροιμία «άλλαξε ο Μανωλιός και έβαλε τα ρούχα του αλλιώς»!!Λες και τώρα τις αποφάσεις τις έπαιρναν αυτοί.. Αφού τα πάντα είναι αποφάσεις της Τρόικας πια.. Το ποιος θα μας τις ανακοινώνει είναι το όλο θέμα?
    Ακούω συνεχώς τριγύρω μου να λένε «να πάμε σε εκλογές.»Χάνω κάτι? Πώς στο καλό θα μας βοηθήσει αυτό? Χάνοντας εκατομμύρια στην εκλογική διαδικασία? Και άντε και κάναμε εκλογές εγώ σου λέω…ποιον θα ψηφίζαμε? Έχει βγει κανένα νέο κόμμα, με φρέσκες ιδέες? Έχει βγει κανένας νέος πολιτικός με πρόγραμμα? Όταν κάνω αυτή την ερώτηση στου γνωστούς μου όλοι απαντούν ότι αν γινόταν τώρα εκλογές δε θα ψήφιζαν κανέναν…Τι περίεργος λαός που είμαστε? Ζητάμε διακαώς εκλογές γιατί θέλουμε να ρίξουμε άκυρο και λευκό...

    Εμένα πάλι από τη μεριά μου με τρομάζει η σκέψη των πρόωρων εκλογών…Σε αυτή τη φάση η ακυβερνησία νομίζω ότι θα ήταν η μεγαλύτερη πληγή! Και όμως προς τα εκεί οδηγούμαστε! Θυμάμαι όταν ήμουν στο σχολείο και διάβαζα στην ιστορία για τις εκλογές ,τότε επί Βενιζέλου, σκεφτόμουν μα καλά δε μπορούσαν να τα βρουν μεταξύ τους ? Δε καταλάβαιναν πόσο κακό κάνουν στη χώρα? Κι όμως ακόμα και σήμερα πάλι δε καταλαβαίνουν και ας έχουμε πίσω μας πληθώρα παραδειγμάτων ασυνεννοησίας που μας οδήγησαν στην καταστροφή..

    Τελικά η ιστορία όντως επαναλαμβάνεται…και οι Έλληνες δε μάθανε τίποτα από τη προηγούμενη φορά!

    Καλορίζικο!

    Αγαπητό ημερολόγιο,

    Αυτή είναι η πρώτη μου ανάρτηση στο πρώτο μου blog...
    Μην έχοντας ξεκαθαρίσει ακόμα to τι θα γράφω εδώ μέσα (και θέλοντας να δοκιμάσω πώς θα είναι οι αναρτήσεις μου στο blog μου)λέω να γράψω για το τι με έκανε να φτιάξω ένα !!
    Από μικρή έγραφα ημερολόγιο, με βοηθούσε να συγκεντρώνω τη σκέψη μου. Όταν τα πράγματα περιπλέκονταν πολύ, τα έγραφα και τότε ως δια μαγείας έβρισκα πάντα τη λύση σε όλα τα προβλήματα μου.. Η σκέψη μου ξεκαθάριζε!! Από εκεί πήρε το όνομα του και το blog μου...
    Αυτό που με ενθουσιάζει στα blog είναι η αίσθηση του να μοιράζεσαι ιδέες, συναισθήματα και ανησυχίες με άγνωστους ανθρώπους που καλοπροαίρετα (ελπίζω!!) θέλουν να σε βοηθήσουν. Νομίζω όμως πως το κυριότερο είναι η ανάγκη μου να ακούω γνώμες άλλων.. Τρελαίνομαι ειδικά για τα σχόλια….Τα λατρεύω!! Σε όλα τα blog που παρακολουθώ διαβάζω όλα τα σχόλια.. Εάν λοιπόν με διαβάζει κανείς…αφήστε μου τα σχόλια σας(θετικά και αρνητικά, με κάνουν καλύτερη!)
    Το blog μου θα είναι το μικρό μου ημερολόγιο…Εδώ θα γράφω ό,τι με απασχολεί κατά καιρούς! Θέματα που με απασχολούν κυρίως είναι η διακόσμηση, τα ταξίδια, το φαγητό κ.α.. Σας ενημερώνω ότι  είμαι φουλ από ιδέες.. που όμως για κάποιο λόγο μένουν πάντα ανολοκλήρωτες…έτσι τώρα ίσως αναγκαστώ να τις πραγματοποιήσω για να σας τις δείξω.. Αλλιώς απλώς θα σας τις πω για να τις πραγματοποιήσετε εσείς…Μη πάνε και χαμένες!!