Μόνο η αγάπη φτάνει?

Για να συνεχίσουν δυο άνθρωποι να είναι μαζί τι χρειάζεται? «Αγάπη»θα απαντήσουμε όλοι…., «όλα τα άλλα βρίσκονται»! Κι όμως δε είμαι σίγουρη…

Κι αν αγαπιέστε αλλά υπάρχουν πράγματα που κάνει ο άλλος που σε στεναχωρούν? Που σε προσβάλουν ? Τότε τι? Αρκεί και τότε μόνο η αγάπη για να τα ξεχάσεις και να τα ξεπεράσεις όλα, μέχρι να ξανασυμβούν και να θυμηθείς ότι τίποτα δεν άλλαξε αλλά απλά ξεχάστηκε για λίγο!

Κάθε φορά που τσακωνόμαστε είναι σαν να σηκώνεται ένας ανεμοστρόβιλος και να γεμίζει το σπίτι μας με σκουπίδια…Μετά τελειώνει και εμείς μένουμε να σκουπίσουμε.. Αλλά τα σκουπίδια είναι πολλά, έχουν κρυφτεί πίσω από γωνίες, κάτω από τα χαλιά, έχουν μπει στα μάτια μας και μας έχουν προκαλέσει δάκρυα. Μετά για λίγο νομίζουμε ότι καθαρίσαμε, ότι αυτό ήταν τελείωσε. Τη βγάλαμε καθαρή και αυτή τη φορά.. Αλλά μετά ξαναφυσάει και τότε αποκαλύπτονται όλα.. Τα παλιά καλά κρυμμένα σκουπίδια έρχονται στο φώς και τώρα έρχονται να προστεθούν και τα καινούρια που ήρθαν απ’ έξω!

Στους πόσους τσακωμούς άραγε καίγεσαι? Πειράζει που ότι και αν γίνεται μετά δε μπορώ να κρατήσω μούτρα? Που δε μπορώ να τον βλέπω στεναχωρημένο? Θα ήθελα να μην υπάρχουν αυτές οι μέρες τσακωμού.. Ή έστω όταν περνούν να μην αφήνουν πίσω τους αυτή τη γεύση της απογοήτευσης.

Eίναι πιεσμένος από τη δουλειά του.. Είναι αυτό όμως πανάκεια για να έχεις νεύρα και να συμπεριφέρεσαι άσχημα σε κάποιον που απλά τυχαίνει να σου δίνει εκείνη την ώρα μια μικρή αφορμή! Πως είναι φυσιολογικό να αντιδράς και πως όχι  όταν έχεις νεύρα? Είναι επιτρεπτό να βρίζεις και μετά να ζητάς συγνώμη?

Όταν εγώ όμως ξέρω ότι το συγνώμη δεν έχει νόημα γιατί η ίδια κατάσταση θα επαναληφθεί και σε συγχωρώ, τότε μήπως φταίω και εγώ? Που σου επιτρέπω να τη γλιτώνεις πάντα με μια μικρή επίπληξη? Που σου επιτρέπω να φέρεσαι έτσι?

Λίγο κρασί ,λίγη θάλασσα και τους φίλους μου!!

Σκηνές κάτω από τα αστέρια, ένα τραπέζι με πολλές-πολλές καρέκλες γύρω-γύρω, δυο-τρία φαναράκια να δίνουν ένα αχνό φως, άρωμα citronella στην ατμόσφαιρα και πολλά –πολλά γέλια!

Έτσι φαντάζομαι το επόμενο σαββατοκύριακο μου.. Έχουμε κανονίσει να πάμε για κάμπινγκ στον Αι-Γιάννη Πηλίου! Το κάμπινγκ μπορεί να είναι οργανωμένο αλλά ο καλός «καμπινιστής» πρέπει να έχει οργανωθεί από πριν..

Και επειδή εγώ είμαι ξεχασιάρα…Μη ξεχάσω:.

1. Το κυριότερο: σκηνή
2. Φουσκωτό στρώμα (είπαμε κάμπινγκ αλλά …με τις ανέσεις μας)
3. Τρόμπα που να συνδέεται με το αυτοκίνητο (στα οργανωμένα κάμπινγκ δίνεται ρεύμα αλλά θεωρώ ότι είναι πιο χρήσιμη η τρόμπα αυτοκινήτου αφού τη χρησιμοποιείς και όπου αλλού θέλεις)
4. Σκαμπό, καρέκλες…(μη τη βγάλουμε πάλι κατάχαμα)
5. Φαναράκια και κεριά
6. Ηλιακά φαναράκια (για ατμόσφαιρα)
7. Υπνόσακο (κάνει κρύο όταν κοιμάσαι κάτω από τα αστέρια)
8. Φακό
9. Σχοινί-μανταλάκια
10. Τράπουλα (πώς θα περνάμε τα βράδια μας)
11. Αντικουνουπικό κερί
12. Σφυρί
13. Ρακέτες!!!
14. Άπειρη καλή διάθεση....

Είμαι σίγουρη ότι στο τέλος κάτι πολύ σημαντικό θα το  έχω ξεχάσει αλλά για αυτό είναι οι γείτονες....και στα κάμπινγκ οι γείτονες είναι ΠΑΝΤΑ πρόθυμοι...

Diapercake

 Αγαπητό ημερολόγιο,

Σε μια περίπου βδομάδα γεννάει η αδερφή μου και η κουμπάρα μου…Και οι δύο έχουν αγοράκια! Σκεφτόμουν λοιπόν τι δώρο να τους κάνω… Της αδερφής μου, μιας και είναι δεύτερο παιδί, δεν της λείπει σχεδόν τίποτα από τη παιδική προίκα! Έχει και σεντόνια και φορμάκια και παιχνίδια που φτάνουν για άλλα δέκα παιδιά!

Έτσι λοιπόν κάνοντας μια σχετική έρευνα στο ιντερνέτ πήρα την ιδέα να φτιάξω από ένα diapercake στη καθεμία.. Μην έχοντας ξαναφτιάξει και επειδή δε πιάνουν και πολύ τα χέρια μου το φοβόμουν λίγο το όλο εγχείρημα αλλά βρήκα πολύ αναλυτικές οδηγίες στο http://blog.eimaimama.gr/2010/05/diaper-cake.html.

Να σαι καλά!

Χρειαζόμαστε  :

• πάνες (40-50 κομμάτια) - αγοράστε δύο συσκευασίες αλλιώς θα τρέχετε σαν εμένα ξανά στο supermarket, γιατί όπως επανειλημμένα φροντίζει να μου θυμίζει η μαμά μου «όποιος δεν έχει μυαλό τι έχει? Ποδάρια!»

• ένα μπιμπερό –φροντίστε να είναι αρκετά ψηλό.
• λαστιχάκια
• ένα στρογγυλό χαρτόνι για βάση ή μια πιατέλα(στέκεται και χωρίς αυτό αλλά δε μεταφέρεται εύκολα μετά)
• Διαφορα τζάτζαλα-μάτζαλα (καλτσάκια, γαντάκια, παιχνιδάκια, σαλιάρες κτλ)

                    

Η κατασκευή είναι πιο εύκολη από ότι φαίνεται.

1.Αρχικά τυλίγουμε τις πάνες ρολό και τις δένουμε με ένα λαστιχάκι

2. Μετά βάζουμε το μπουκάλι στη μέση και περνάμε ένα λαστιχάκι. Και βάζουμε μέσα από το λαστιχάκι τις πάνες και σιγά-σιγά φτιάχνουμε τον πρώτο όροφο της τούρτας. Τον κάνουμε όσο μεγάλο θέλουμε και ελέγχουμε απλά το σχήμα να είναι όσο γίνεται στρόγγυλο 

3.Πάμε τώρα για τον δεύτερο όροφο. Ξαναβάζουμε ένα λαστιχάκι στο μπουκάλι και ξαναπερνάμε πάνες με τον ίδιο τρόπο που κάναμε και πριν μόνο που τώρα θα βάλουμε λιγότερες για να φτιάξουμε πιο μικρό τον πάνω όροφο.

4.Για να μην φαίνονται τα λαστιχάκια τυλίγουμε με μια κορδέλα και κάνουμε φιόγκο και στους δύο ορόφους. Τι δώρο θα ήταν αλλιώς?

5.Μετά…..η φαντασία στη εξουσία….Μπορούμε να βάλουμε ότι θέλουμε πάνω, μέσα, έξω! Εγώ έβαλα δύο σαλιάρες, ένα baby oil ,δυο ζευγάρια καλτσάκια, μία κορνίζα , χτενούλες, μία κουδουνίστρα και στη κορφή ένα αρκούδι!

Νομίζω ότι είναι super για δώρο…Είναι πρωτότυπο, όμορφο, πρακτικό και το κυριότερο είναι κάτι που παιδεύτηκες για να το κάνεις (έστω και αυτό το λίγο) που σημαίνει ότι σε νοιάζει πραγματικά!

   

ΥΓ. Τις τελευταίες μέρες έχω  καθυστέρηση. Όταν λοιπόν είδε ο φίλος μου τις πάνες και τα μπιμπερό στο σαλόνι τα ‘παιξε για τα καλά!!