Καϊμακτσαλάν

Στα σύνορα της Ελλάδας πήγαμε αυτό το Σαβατοκύριακο..Ξεκινήσαμε μια τρελή παρέα 6 ατόμων από Αθήνα για να πάμε για Σαββατοκύριακο στο Καιμακτσαλάν.Νοικιάσαμε λοιπόν ένα φορτηγάκι, ώστε να μας χωράει και του έξι και φύγαμε...
Παρασκευή 18:00 η ώρα φύγαμε από Αθήνα..και στις 02:00 το πρωί φτάσαμε!!Το καλό με το να έχεις καλή παρέα είναι ότι δε καταλαβαίνεις τη διαδρομή..Όπως και το ότι δε σε νοιάζει που θα κάνεις 8 ώρες δρόμο για να μείνεις ένα Σάββατο και τσουπ να γυρίσεις πίσω..Γιατί πολλές φορές η διαδρομή μετράει περισσότερο και από τον προορισμό.
Ξεκινήσαμε με χαρά από Αθήνα στις  15:00 οι τρεις μας και αρχίσαμε να μαζεύουμε από τριγύρω περιοχές της Αθήνας τους άλλους τρεις.Στις 18:00 καταφέραμε να φύγουμε..Με πολύ τρέλα, μουσική, γέλια και πολλές στάσεις (με είχε πιάσει μια αδικαιολόγητη συχνοουρία )καταφέραμε και φτάσαμε στην Έδεσσα.Στην οποία κανονικά ήταν να περάσουμε από έξω αλλά τους ανάγκασα να μπούμε μέσα από την πόλη για τι άλλο..για να πάω τουαλέτα! Τρέχοντας λοιπόν κατέβηκα από το αυτοκίνητο και μπήκα στο πρώτο μπαρ της πόλης που βρήκα μπροστά μου..Οι τύποι που ήταν στο μαγαζί έπαθαν σοκ βλέποντας μια τρελή με φόρμες να μπαινει στο μαγαζί και να πηγαινει καρφί στη τουαλέτα..Καλά οι υπόλοιπες κυρίες του μαγαζιού στην πένα!!
Αφού βγήκα από το μπαράκι ΚΥΡΙΑ και αφού φάγαμε από ένα Εδεσσαικό σάντουιτς αποφασίσαμε πως είναι ώρα να την κάνουμε.. Και τότε τσουπ στη στροφή δυο περίεργοι τύποι μας σταματάνε. "Ασφάλεια ταυτότητες" λένε....Εμένα και τις άλλες δύο κοπελιες μας είχε πιάσει ένα απίστευτο σπαστικό γέλιο..Αφου τελικά δείξαμε όλοι τις ταυτότητες μας και τους πείσαμε ότι εμεις είμαστε καλά παιδια και δεν είμαστε μαστουρωμένοι αλλά απλά χαρούμενοι και μας την έχει βαρέσει μέσα στο αυτοκίνητο τόσες ώρες καταφέραμε να φύγουμε!!
Στο δρόμο μέχρι το ξενοδοχείο να έχει  ομίχλη και ο δρόμος να είναι κάτι μεταξύ από σκηνικό του Χίτσκοκ και του Αγγελόπουλου..Στο τέλος φτάσαμε και στο ξενοδοχείο.. που μεταξύ μας εμένα μου θύμισε πολύ το ξενοδοχείο από την Λάμψη του Χιτσκοκ. Αλλά εμένα όλα τα ορεινά ξενοδοχείο αυτο μου θυμίζουν οπότε δε μετράει και πολύ η γνώμη μου..


Την άλλη μέρα ανεβήκαμε στο βουνό...Τι όμορφα που είναι στα χιονισμένα μας βουνά..Φέτος δεν είχα πάει καθόλου σε κάποιο χιονοδρομικό και μου είχαν λείψει αφάνταστα τα χιόνια.. Ναι ξέρω ότι φέτος χιόνισε σχεδόν παντού αλλά στη Καλλιθέα δε χιονίζει ποτε..Δεν είμαι καμια δεινή σκιερ για την ακρίβεια πρώτη φορά έκανα.. Αλλά όποτε βλέπω χιόνι μου φτιάχνει η διάθεση.. Νιώθω σαν παιδάκι!

Στο δρόμο για το χιονοδρομικό είχε απίστευτο χιόνι.. Ευτυχώς ο δρόμος ήταν πεντακάθαρος και έτσι δε χρειάστηκε να βάλουμε αλυσίδες. Μετά από μια διαδρομή μέσα στα έλατα και στα χιόνια φτάσαμε και στο χιονοδρομικό.

Το χιονοδρομικό είναι μεγάλο και χωρίς αρκετό κόσμο, με αποτέλεσμα να μας κάνουν πολύ καλές τιμές και στην ενοικίαση του εξοπλισμού και στην τιμή του μαθήματος.. Γιατί όπως είπαμε ήταν η πρώτη μας απόπειρα να κάνουμε σκι και τα καταφέραμε..(στο περίπου)!!Συνολικά το μάθημα μαζί με τον εξοπλισμό μας στοίχισε 20 ευρώ και εγώ το θεωρώ φθηνό εαν σκεφτείς πως τόσα χρειάζεσαι στην Αράχωβα για να μπεις στο χιονοδρομικό!!Πάντως η ομίχλη μας ακολούθηκε και εκεί και έτσι δε καταφέραμε να ανέβουμεστο εκκλήσάκι του Προφήτη Ηλία που βρίσκεται στην κορυφή, πράγμα που εγώ μετάνιωσα γιατί ποιος ξέρει πότε θα ξαναβρεθώ στο Καϊμακτσαλάν..

Το εκκλησάκι αυτό χτίστηκε μετά τον πρώτο παγκόσμιο πόλεμο από υλικά που είχαν περισέψει από αυτόν και βρίσκεται στην ουδέτερη ζώνη μεταξύ Ελλάδας και Σκοπίων. Από τη κορυφή του μας είπαν πώς όταν είναι καθαρός ο καιρός βλέπεις όλη τη Βόρεια Ελλάδα ,μέρος των Σκοπίων και τον Όλυμπο.. Βέβαια αν ανεβαίναμε εμείς με δυσκολία θα βλέπαμε τη μύτη μας..
H σκεπή του στην αρχή είχε τρούλο αλλά για να αντέχει στο πολύ χιόνι έφτιαξαν αργότερα αυτή τη τριγωνική οροφή.Σε επόμενη ανάρτηση θα σας πω για το πιο όμρφο χωριο της Ελλάδας .. Τον Παλαιό Αγιο Αθανάσιο..