Στο Ναύπλιο αδερφές μου. Στο Ναύπλιο!

Ένα ταξίδι που το κανονίζαμε από τον Ιούνιο. Το αρχικό σχέδιο ήταν να πάμε Άνδρο αλλά λόγω συνεχόμενων αναβολών φτάσαμε τέλη Σεπτέμβρη οπότε είπαμε να πάμε σε πιο χερσαίο προορισμό. Άσχετο εάν ο καιρός παραμένει καλοκαιρινός. Έτσι επιλέχθηκε το Ναύπλιο που και κοντά είναι και πανέμορφο είναι. Έχω να πάω από το Λύκειο ,που μας είχαν πάει εκδρομή για ένα απόγευμα γυρνώντας από τριήμερη στη Πάτρα, οπότε δε θυμάμαι και πολλά. Αυτή τη φορά όμως θα μείνουμε τριήμερο οπότε θα το γυρίσουμε.

 Θα πάμε γυναικοπαρέα. Σπάνια το κάνουμε αυτό. Είναι που η παρέα μας είναι μικτή οπότε πάντα θα υπάρχει και κάποιος κρεμανταλάς ανάμεσσα μας. Αυτή τη φορά όμως είμασταν αδυσώπητες. Νο men!

Τους βαρεθήκαμε... Λίγο ποιοτικό χρόνο με φίλες χρειαζόμασταν νομίζω όλες. Να θυμηθούμε ξανά πως είναι να είσαι μόνος σου, να λες σάχλες με τις κολλητές σου. Να σαχλαμαρίζεις στα μπαρ κουσκουσεύοντας τις διπλανές παρέες. Το αρχικό σχέδιο ήταν να πάμε 5αδα. Αλλά μας τα χάλασαν οι δύο λόγω οικονομικών στενοτήτων. Η μία φτιάχνει σπίτι και η άλλη γκαρνταρόμπα...

Τέλοσπάντων καταλήξαμε οι τρεις μας. Ελπίζω να περάσουμε καλά και να γυρίσουμε σώες πίσω! Θυμάμαι την αδερφή μου πριν χρόνια που πήγε Σπέτσες με τις κολλητές της. Ο τότε γκόμενος της, νυν σύζυγος, την είχε πρήξει. Και τι θα κάνετε εκεί μόνες σας και να προσέχετε κλπ... Ε την γλωσσόφαγε.  Σαβουρώθηκε και έσπασε το δάχτυλό της. Ακόμα του λέμε ότι αυτός και η αρνητική του ενέργεια έφταιγαν που έπεσε!

Το πρωί που έφευγα από το σπίτι με το βαλιτσάκι μου ο Θ με κοίταζε με κάτι μάτια σαν κουτάβι. Τι θα κάνω εγώ μόνος μου το Σκ? Έτσι μου ήρθε να τον πάρω μαζί. Αλλά είπαμε. Αδυσώπητες. Εδώ η άλλη αφήνει άντρα και δυο παιδιά , και μια πεθερά που την στραβοκοιτάει, και θα κολώσω εγώ στον Θ? Να σου λείψουμε κύριε που μας απειλείς ότι θα φύγεις στα ξένα...

Αυτά λοιπόν . Νεότερα από Δευτέρα. Φωτογραφίες δε νομίζω να παίξουν γιατί ξέχασα τη φωτογραφική (βασικά δεν την έβρισκα  μέσα στο πρωινό χαμό, και η ώρα περνούσε, και εγώ έπρεπε να πάω για δουλειά, και τελικά άργησα).

Υ.Γ. Έχω την αίσθηση ότι κάτι πολύ σοβαρό έχω ξεχάσει... Ελπίζω μόνο να μην είναι τα παπούτσια μου.. Δε θυμάμαι να τα έβαλα στη βαλίτσα.

Τα νέα του ΣουΚου...

Ένα όμορφο Σαββατοκύριακο τελείωσε. Ας ευχηθούμε να έχουμε και μια όμορφη εβδομάδα. Ένα Σαββατοκύριακο που είχε απ'όλα. Πρωινούς καφέδες στη παραλία, συναντήσεις με παλιούς φίλους, γέλιο και φαγητό.

Τη Παρασκευή βγήκαμε με συνεργάτες του Θ από το Πανεπιστήμιο για να γιορτάσουμε την επιτυχία του! Έχει πλάκα να βλέπεις ανθρώπους, που τους ξέρεις μόνο στο εργασιακό τους περιβάλλον , πως είναι όταν είναι χαλαροί. Τελικά η γραβάτα δεν είναι ένα ακόμα ρούχο. Είναι αυτό που σε κρατάει στην τυπικότητα. Με το που βγήκαν οι γραβάτες και ήπιαμε τα πρώτα τσίπουρα όλα έγιναν διαφορετικά ...Ποτέ δε πίστευα ότι με αυτούς τους ανθρώπους θα καθόμουν δίπλα δίπλα, θα πίναμε τσίπουρα και θα χαζομαρίζαμε! Τους περισσότερους τους είχα καθηγητές στο πανεπιστήμιο!!

Το Σάββατο το πρωί πήγαμε με δύο φίλες μου ποδηλατάδα στη μαρίνα Φλοίσβου. Γεγονός που συνδύαζε τρία από τα αγαπημένα μου πράγματα: βόλτα με ποδήλατο, άραγμα στη θάλασσα και κους-κους με τις φιλεναδίτσες μου! Καθήσαμε όμως στον ήλιο και εγώ σα γνήσια λευκή, κάηκα. Η μύτη μου και το κούτελο μου έγιναν πιο κόκκινα και από σημαία του Ολυμπιακού. Και το βράδυ είχαμε να πάμε και σε βαφτίσια..(ξανά)

Αφού προσπάθησα (χωρίς επιτυχία) να αποκτήσω ένα ομοιόμορφο χρώμα στο πρόσωπο πηγαμε στη βάφτιση. Η παλιά μου συμφοιτήτρια βάφτιζε τον άγγελο της! Εκεί συναντήσαμε πολλούς παλιούς γνωστούς και με έκανε να αναπολήσω τα περασμένα. Τότε που βγαίναμε και ο καθένας έφερνε και όποιον συναντούσε στο δρόμο. Τους περισσότερους από αυτούς δε τους έχω δει ποτέ μέρα. Μόνο νύχτα. 

Τότε που βγαίναμε ήταν και ένα παιδί , ο οποίος ήταν λίγο χοντρούλης. Τώρα που τον είδα είχε αδυνατίσει πάρα πολύ και είχε ομορφύνει και πάρα πολύ. Λοιπόν ο συγκεκριμένος όσο ήταν χοντρούλης ήταν και γαμώ τα παιδιά. Κουλ, άνετος με χαβαλέ. Ενας από τους αγαπημένους μου. Τώρα δε θα έλεγα το ίδιο. Πήγα να του μιλήσω και το έπαιζε βαρύ πεπόνι. Μάγκας, όμορφος και δε συμμαζεύεται... Με κόπο μου μιλούσε.  Τόσο που μου ήρθε να του πω κοίτα να παχύνεις γιατί έτσι δε παλεύεσαι...

Με ενοχλεί όταν άτομα που στο παρελθόν κάναμε παρέα ή τελοσπάντων είχαμε πιει και δυο ουίσκια μαζί, σου μιλούν τόσο ψυχρά όταν ξαναβρίσκεστε. Helloooo εγώ είμαι που εκείνο το βράδυ στον Μακρόπουλο μου τα χες ζαλίσει για τον γκομενάκο σου.. Το αποκορύφωμα ήταν ένα παιδί που τα 'χε η Χαρά παλιότερα ο οποίος έκανε πως δεν την έβλεπε. Κάτσε ρε φίλε. Οκ χωρίσατε αλλά πες ένα γεια ρε παπάρα. Στο σπίτι της είχες πάει. Το ξέχασες? Μου έχει τύχει και μενα να μη μου μιλήσει πρώην μου και το θεωρώ μεγάλη αηδία. Όπως και να το κάνεις ήταν ένας άνθρωπος με τον οποίο μοιράστηκες στιγμές από τη ζωή σου, σκέψεις σου, το κορμί σου το ίδιο..

Την Κυριακή τη περάσαμε σπίτι με καλούς φίλους  που ήρθαν για φαγητό. Μετά φτιάξαμε και παζλ . Έκανα δώρο στον Θ ένα παζλ 1500 κομματιών το οποίο προβλέπω να το φτιάχνω μόνη μου. Ο Θ ξεκίνησε δυναμικά αλλά στη πορεία έφθινε... Τώρα εγώ έχω κολλήσει, περιμένω πως και πως να τελειώσω από τη δουλειά για να πάω σπίτι να συνεχίσω. Μου έχουν μείνει μόνο 1470 κομμάτια ακόμα!!!

Diary of bliss #3

Το ξέρω πως οι περισσότεροι ίσως έχετε βαρεθεί ή συνηθίσει σε βραβειάκια αλλά εγώ πραγματικά χάρηκα όταν είδα ότι η wild rose με είχε συμπεριλάβει στη λίστα με τα blog που στέλνει το βραβείο της χρυσής καρδιάς (μάλλον της είχε τελειώσει αυτό της ανοικτής παλάμης). Σε ευχαριστώ λοιπον πολύ και να ξέρεις ότι μου έφτιαξες τη διάθεση. Ε, το πρώτο μου βραβείο είναι αυτό αφηστε με να το γιορτάσω. Θέλω λοιπόν να ευχαριστήσω τη μαμά μου και τον μπαμπά μου που με κάναν τόσο όμορφη. Τον Θ που έχει αποτελέσει πραγματική έμπνευση για τόσα posts. Και όλους εσάς που με διαβάζετε. Με τη σειρά μου θέλω να δώσω το βραβειάκι στους:

1.  http://insidieuse.blogspot.gr/
2. http://bettyscuisine.blogspot.gr/
3. http://nasiasblog2012.blogspot.gr/
4. http://griniariko-marouli.blogspot.gr/
5. http://astakoulis.blogspot.gr/
6. http://profanws8adunatisw.blogspot.gr/
7. http://www.wardroberecycle.com/
8. http://beloved-ideas.blogspot.gr/
9. http://marileni2.blogspot.gr/
10. http://yinnyan.blogspot.gr/

Πώς να χάσεις 2 κιλά σε 3 μέρες!!

Εξαφανίστηκα για λίγο γιατί μια γαστρεντερήτιδα ή τροφική δηλητηρίαση, δεν έχει ξεκαθαριστεί ακόμη, με κράτησε σε καταστολή. Η προηγούμενη ανάρτηση μου ήταν για κουλουράκια βρώμης και εγώ αυτή τη στιγμή μισώ κάτι άλλα κουλουράκια με ζαχαρόπαστα. Δε ξέρω εαν έχετε πάθει ποτέ γαστρεντερήτιδα πάντως εγώ όποτε παθαίνω μου κολλάει στο μυαλό μια συγκεκριμένη τροφή που έφαγα και μετά αναγουλιάζω και μόνο που τη σκέφτομαι. Τη προηγούμενη φορά μισούσα μια πάστα φλώρα. Η οποία σίγουρα δεν ήταν υπεύθυνη για τη κατάσταση μου αλλά εγώ τη μισούσα.

Τη Κυριακή λοιπόν πήγαμε σε κάτι βαφτίσια που είχαν τα κλασικά μπισκοτάκια με τη ζαχαρόπαστα. . Μετά πήγαμε για φαγητό με τον Θ και εκεί μάλλον φάγαμε τη φονική τροφή που μας έστειλε αδιάβαστους. Μετά από δύο ώρες ο Θ ένιωθε σα να έχει καταπιεί πέτρες και εγώ σα να έχω έρθει από τη Ρόδο με το Δημητρούλα με 9 μποφόρ. Αφού κατασκήνωσα στη τουαλέτα ΟΛΟ το βράδυ το πρωί ξύπνησα με 39 πυρετό και τρομερή εξάντληση.. Το πρώτο πράγμα που έκανα με το που σηκώθηκα ήταν να πάω να πετάξω το ένα μπισκοτάκι από τη βάφτιση που είχε περισσέψει στη κουζίνα. Το σκεφτόμουν όσο ήμουν ξαπλωμένη και μου ερχόταν να πεθάνω. Έτσι μου είχε κάτσει.

Την υπόλοιπη μέρα τη πέρασα στο κρεβάτι αποφεύγοντας κάθε είδους μαγειρική εκπομπή. Βέβαια από όλη αυτή την ιστορία εγώ βγήκα 2 κιλά μείον. Τα οποία γνωρίζω ότι θα ξαναπάρω μέσα στις επόμενες 2 μέρες που θα ξαναρχίσω να τρώω κανονικά.

Μέσα σε όλη αυτή τη γενική κατάσταση-κατάντια ο Θ έπρεπε να ετοιμάσει τη παρουσίαση του διδακτορικού του!!! Ω ρε γλέντια...ΩΠΑ!ΩΠΑ!ΩΠΑ! Που θα έλεγε και ο καραγκιόζης. Ευτυχώς  ο Θ όλο αυτό το θέμα της γαστρεντερήτιδας το πέρασε πιο light από εμένα. Έτσι και τη παρουσίαση έκανε χθες, και έσχισε και το διδακτορικό το πήραμε. 

Πήγα και εγώ στη παρουσίαση και δεχόμουν τα συγχαρητήρια για τον αρραβωνιάρη που είναι δύο μέτρα παλικάρι! Μετά τη παρουσίαση είχε και μπουφέ τον οποίο αρκέστηκα στο να μυρίσω και αργότερα να πληρώσω!

Όση ώρα διαρκούσε η παρουσίαση εγώ τραγουδούσα  από μέσα μου ως μια άλλη (άφωνη) Μποφίλιου "Ερχονται οι μέρες του φωτός... Μια εποχή αλλάζει...τραλαλα τραλαλα". Και όντως ελπίζω να αλλάξει. Τέρμα πια τα Σαββατοκύριακα μπροστά στο υπολογιστή. ΖΗΤΩΩΩ!! Τέρμα πια τα deadlines. ΖΗΤΩΩΩ! Τέρμα πια τα "έχω πολύ δουλειά δε θα έρθω". Τρία ΖΗΤΩΩΩΩ!!!

Τώρα βέβαια μπαίνουμε σε άλλο λούκι , χοντρότερο. Σε αυτό της αναζήτησης εργασίας στην Ελλάδα. μπουχαχαχα!! 

Χθες ο Θ με ρώτησε " και τώρα από αυριο τι θα κάνω? Θα βαριέμαι."

" 'Εχω σίδερο , εάν ενδιαφέρεσαι " του απάντησα.

Cookies με quaker

Τον τελευταίο καιρό έχω πει να τρώω υγιεινά. Αυτό το λέω κάθε Σεπτέμβρη και με το που το λέω μετά λυσσάω να φάω ότι πιο παχυντικό υπάρχει. Σε μια κρίση δίαιτας φέτος αποφάσισα να αγοράσω κουάκερ για να τρώω με το γάλα μου το πρωί. Αλλά η βρώμη είναι απαίσια (για τα δικά μου γούστα) και έτσι ξαναγύρισα στα αγαπημένα Fitness. Και αυτά μια χαρά διαιτητικά είναι! Το πρόβλημα είναι ότι είχα αγοράσει τη μεγάλη τη σακούλα βρώμης -τρομάρα μου! Εντάξει λέω θα πανάρω κοτόπουλα με αυτό, αλλά πόσα κοτόπουλα να πανάρεις πια? Έτσι σκέφτηκα να κάνω cookies με βρώμη και επειδή εγώ συνταγές από το μυαλό μου δε μπορώ να βγάζω κατέφυγα στις αγαπημένες συνταγές της παρέας.

Η παρακάτω συνταγή είναι απίστευτη.Τα κουλουράκια δε φαίνονται ότι έχουν μέσα βρώμη. Αυτό δε το λέω μόνο έγω αλλά και 12 πειραματόζωα που τα τσάκισαν στη κυριολεξία. Αύριο θα τα πάω στην ανηψιά μου. Αν τα φάει και αυτή τότε περνάνε και το τεστ του δύσκολου παιδιού με επιτυχία. Τη συνταγή την έχει ανεβάσει μία κοπέλα με το κωδικό όνομα sitronella και σας προτρέπω να δοκιμάσετε να κάνετε συνταγές της . Ό,τι και αν έχω φτιάξει είναι πετυχημένο.

Εδώ είναι η ορίτζιναλ συνταγή  και το βιντεάκι. Παρακάτω δίνω τη συνταγή όπως την έκανα εγώ.

ΥΛΙΚΑ

• 200 γρ. βιτάμ
• 1 1/2 φλ. ζάχαρη  
• 2 αβγά
• 1 κ.σ. γάλα
• 1 βανίλια
• 1 3/4 φλ. αλεύρι
• 2 κ.γ. μπέικιν
• 1/2 κ.γ. αλάτι
• 2 1/2 φλ. νιφάδες βρώμης
• 2 φλ. κομμάτια σοκολάτας ή διάφορες σοκολάτες σε κομματάκια (γάλακτος ,λευκή, υγείας)

ΕΚΤΕΛΕΣΗ

1. Αφήνουμε το βιτάμ να έρθει σε θερμοκρασία δωματίου και το χτυπάμε στο μίξερ με τη ζάχαρη.
2. Προσθέτουμε τα αβγά, το γάλα και τη βανίλια και ανακατεύουμε καλά.
3. Προσθέτουμε το αλεύρι στο οποίο έχουμε προσθέσει το μπέικιν . Ανακατεύουμε και προσθέτουμε τις νιφάδες βρώμης και τα κομμάτια σοκολάτας. Ανακατεύουμε πάλι καλά.
4. Σε λαδόκολλα τοποθετούμε ακανόνιστες κουταλιές από το μείγμα. Περίπου ένα κουτάλι σούπας για κάθε μπισκότο. 
5. Ψήνουμε για 9' σε προθερμασμένο φούρνο, στους 180.
6. Τα φυλάμε σε βάζο που κλείνει αεροστεγώς.

Προσπαθούμε να μη τα φάμε όλα! Γιατί βρώμη -βρώμη αλλά και το λευκό τους το αλεύρι το έχουνε και τη ζαχαρίτσα τους την έχουνε και τη σοκολατίτσα τους την έχουνε!

Αλλά είναι τόσο νόστιμα.....

Ιστορίες του ΗΣΑΠ

Μετακινούμαι πολύ με τα ΜΜΜ στη πόλη. Αυτοκίνητο δεν έχω (ακόμα!) αλλά και να είχα πάλι τον ηλεκτρικό θα έπαιρνα καθώς κινούμαι πολύ στο κέντρο. Οπότε τι το θες το αυτοκίνητο? Να μην έχεις που να το αφήσεις?

Επειδή ποτέ δεν έχω μαζί μου ούτε i-pod ούτε κανένα βιβλίο για να περάσει η ώρα μου συνήθως παρατηρώ τους τριγύρω μου και ίσως , λέμε ίσως, τους κρυφακούω! Προχθές λοιπόν άκουσα μια συζήτηση μεταξύ μιας αγοροπαρέας που όσο και αν ήθελα να το παίξω αδιάφορη δε μπορούσα γιατί στο τέλος χαχάνιζα μαζί τους.

Περιέγραφε ο ένας πως γνώρισε μια κοπελιά σε ένα παραλιακό κλαμπ. Ε τραγούδι στο τραγούδι, χορό στο χορό ήρθαν πιο κοντά τα παιδιά. Οι φίλοι του όμως θέλανε να φύγουνε. Γράφει λοιπόν και αυτός το τηλέφωνο του σε ένα χαρτάκι και πάει να χαιρετήσει τη κοπέλα. "Χάρηκα πολύ που σε γνώρισα" της λέει με ερωτική φωνή και ταυτόχρονα της περνάει κρυφά στο χέρι το χαρτάκι με το τηλέφωνο.

Για να φύγουνε πήρανε ταξί με ένα φίλο του. Πάει λοιπόν να δώσει στο φίλο του τα 5€ για το ταξί και βγάζει από τη τσέπη του το χαρτάκι με το τηλέφωνο. Είχε δώσει στη κοπελιά το πεντάευρο...

Ε δε μπόρεσα να κρατηθώ πέθανα στο γέλιο. Περισσότερο σκεφτόμουνα την αντίδραση της κοπέλας όταν είδε το πεντάευρο. Τι να σκέφτηκε άραγε ???? 

Ακόμα γελάω όταν το σκέφτομαι...

Καλή σταδιοδρομία σου είπα??? Δε σου είπα!!

 Η φίλη μου η Χαρά είναι ζευγάρι με τον Γιάννη. Ο Γιάννης έχει τελειώσει ΤΕΦΑΑ αλλά επειδή από τις ομάδες που δούλευε σαν προπονητής δε πληρωνόταν ποτέ, αποφάσισε και αυτός να ανοίξει ένα μαγαζί 1€ shop. Η Χαρά  μετά τη πρωινή δουλειά της (σε λογιστήριο μεγάλης εταιρείας) πηγαίνει να τον βοηθήσει στο μαγαζί. Μου περιέγραψε λοιπόν η Χαρά ένα σκηνικό που έγινε στο μαγαζί και πέθανα στο γέλιο.

Πάει να ψωνίσει μια μαμά με τη 18χρονη κόρη της στο μαγαζί και πιάσανε κουβέντα με τη Χαρά.   "Που πέρασες?" τη ρώτησε η Χαρά. "Πέρασα Οικονομικής Επιστήμης στην ΑΣΟΕΕ" λέει γεμάτη περηφάνεια η κόρη. "Έλα ρε.. Και εγώ Οικονομικής Επιστήμης στο ΠαΠεί έχω τελειώσει." Αχ έπρεπε να δείτε το κοριτσάκι. Πάνιασε.."Έχεις τελειώσει το οικονομικό και δουλεύεις εδώ?" Να ένας ωραίος τρόπος να γαμήσεις τη ψυχολογία του άλλου μέσα σε 2 δευτερόλεπτα..."Όχι όχι έχω και πρωινή δουλειά, κανονική".

Δε ξέρω γιατί μου φάνηκε τόσο αστείο. Ίσως επειδή θυμάμαι τον εαυτό μου όταν είχα πρωτοπεράσει που πίστευα ότι είχα πιάσει τον Πάπα από τα .....!! Πόσο ανώμαλα προσγειώνεσαι έπειτα? Θυμάμαι όταν ήμουνα εγώ φοιτήτρια είχε έρθει έντρομη η μαμά μου από το σουπερ μάρκετ γιατί είχε μάθει πως ο χασάπης είχε τελειώσει και αυτός οικονομικό!!

Τελος πάντων καλή σταδιοδρομία σε όσους περάσανε. Και να μη ξεχνάνε πως όσο κορεσμένο και εάν είναι ένα επάγγελμα άμα το αγαπάς γίνεσαι ο καλύτερος και έχεις πάντα δουλεια!

Diary of Bliss #2

Ακουλουθεί συζήτηση που άκουσα τον ηλεκτρικό σήμερα καθώς ερχόμουνα για δουλειά μεταξύ μιας κόρης 20 χρονών και της μαμάς της:

Κόρη:                    Καλή κοπέλα είναι αλλά τρώει κόλλημα.
Μάνα (έντρομη):   Τρώει κόλλυβα????????

Αγαπητέ Mr. Zuckemberg,

Χθες είχε γενέθλια η κουμπάρα μου και μαζευτήκαμε σπίτι της . Τα παιδιά που ήτανε εκεί, παρόλο που δεν είναι φίλοι μου, είναι όλοι διαλεγμένοι ένας και ένας. Κάναμε καινούριο συκώτι από τα γέλια. Η μαλακία πήγαινε σύννεφο. Αποφασίσαμε και σκεφτόμαστε να στείλουμε επίσημη πρόταση στον Zuckemberg (Facebook) να βάλει ένα επιπλέον κουμπί στο fb δίπλα από το like. Το κουμπί ¨Στα @#!$@# μου" .Για σκεφτείτε το. Να γράφει η Μαριγούλα status " Το αγόρι μου μου ετοίμασε πρωινό... Τον λατρεύω" και από κάτω να βλέπεις ότι έχει 13 Like και 25 'Στα @#!$@# μου'.Εεε???

Χθες λοιπόν για άλλη μια φορά ξεκοιλιαστήκαμε στο φαϊ. Έφαγα και μια τέλεια lemon pie..  Είμαι προς αναζήτηση της τέλειας συνταγής για lemon pie. Μία που έφτιαξα ήταν χάλια. Πολύ χάλια. Εμετικά χάλια. Οι καημένοι οι φίλοι μου τη τρώγανε για να μη με κακοκαρδίσουν. Όταν δοκίμασα εγώ όμως απόρρησα με την αντοχή τους. Δε τρωγότανε λέμε. "Ε εντάξει, άμα τη βάλεις στο ψυγείο θα είναι καλύτερη" μου λέγανε. Αντ' αυτού εγώ την έβαλα στα σκουπίδια! Τώρα έχω σταμπάρει άλλη μία και ψάχνω κατάλληλη περίσταση για να τη φτιάξω. Γιατί ναι μεν το λογικό είναι να μη πειραματίζεσαι όταν έχεις καλεσμένους αλλά και να τη φτιάξω να τη φάω μόνη μου ποιος ο λόγος? Άλλωστε για αυτό είναι οι φίλοι. Για να είμαστε μαζί και στα καλά και στα δύσκολα.

Η κουμπάρα μου είχε φτιάξει κάτι υπέροχες κις λορέν. Δοκιμάστε τες. Μπορεί να έχουν 2000 θερμίδες το κομμάτι αλλά ήταν πολύ νόστιμες!

Και τώρα η κρίσιμη ερώτηση. Γιατί κάθε φορά που λέω να προσέξω λίγο τη διατροφή μου, πηδιέται ο Δίας και τρώω σα ζώο?? Εγώ κανονικά χθες έπρεπε να έχω κάψει στη Zumba 700 θερμίδες. Αντ' αυτού πήρα 1300!!Έχασα και τον Μαραβέγια στο Γκάζι.. Αλλά δε πειράζει! Η κουμπαρούλα είχε γενέθλια!!! Έγινε 23! Αντε και του χρόνου κοριτσάκι να κλείσουμε τα 22...

Diary of Bliss

Η Κατερίνα από το http://positive-thinking-greece.blogspot.gr/ είχε μια πολύ ωραία ιδέα!! Το Diary of Bliss. Ένα εβδομαδιαίο ημερολόγιο από στιγμές που μας έκαναν να αισθανθούμε όμορφα. Που μας έκαναν να γελάσουμε. Στιγμές που εάν δε καταγράψουμε σίγουρα θα ξεχάσουμε. Γιατί ο ανθρώπινος νους έχει το ελλάτωμα να θυμάται με το πέρασμα των χρόνων περισσότερο τις αρνητικές στιγμές παρά τις απλές και όμορφες.

Κανονικά οι αναρτήσεις για το Diary of Bliss θα έπρεπε να είναι εβδομαδιαίες αλλά οι κανόνες είναι για να τους σπάμε! Εγώ θα πρωτοτυπήσω θα προσπαθήσω σε κάθε ανάρτηση μου να βάζω στο τέλος και κάτι για το Diary of Bliss .Από σήμερα και μπρος λοιπόν θα προσπαθώ μέσα σε κάθε ανάρτηση μου να αναρτώ και κάτι που με έκανε να χαμογελάσω. Κάτι χαζό αλλά και τόσο σημαντικό εκείνη τη στιγμή. Κάτι που είδα στο δρόμο, κάτι που μου είπε κάποιος, κάτι που μου έκανε κάποιος...

Diary of Bliss #1

Χθες το βράδυ μια παρέα στη δίπλα πολυκατοικία είχαν μαζευτεί στη βεράντα τους με κιθάρες και τραγουδούσαν. Ο τύπος με τη κιθάρα είχε θεϊκή φωνή. Εγώ εκείνη την ώρα έβλεπα τηλεόραση αλλά με το που τους άκουσα την έκλεισα και βγήκα και εγώ στο μπαλκόνι για τον ακούω καλύτερα. Πώς κρατήθηκα και δε τους χτύπησα το κουδούνι για να μπω και εγώ στη παρέα τους!! Τελικά αυτό είναι η χαρά της ζωής. Μια παρέα, μια κιθάρα και μπόλικα γέλια...Άντε και στα δικά μας γιατί πολύ σοβαρέψαμε σαν παρέα και δε μου αρέσει...