Τελικά δε βρήκα πιασάρικο τίτλο.

Θέλω να γράψω ανάρτηση και δε ξέρω για ποιο θέμα. Θέλω να γράψω την πτυχιακή μου, εκεί ξέρω για ποιο  θέμα,  αλλά βαριέμαι!!

Καταραμένες Δευτέρες!

Κάθε Κυριακή ξυπνάω τόσο αργά που το βράδυ δε με παίρνει με τίποτα ο ύπνος και μετά τη Δευτέρα δε μπορώ να ξυπνήσω. Σήμερα σηκώθηκα αφού πρώτα υποσχέθηκα στον εαυτό μου ότι θα κοιμηθώ το μεσημέρι. Υπόσχεση που ποτέ δε κρατάω!

Το Σαββατοκύριακο είχα επισκεφτεί τους γονείς μου. Ο μικρός αδερφός μου ορκίστηκε στο στρατό και πήγαμε σύσσωμη η οικογένεια στην ορκομωσία! Δε μπορούσα να τον φανταστώ φαντάρο! Για μένα θα είναι πάντα ο μικρός Τερτερίνος...

Μόλις φτάσαμε στο στρατόπεδο η drama queen mama έμπηξε το κλάματα!! Ωχ Χριστέ μου αυτοί οι γονείς... Ούτε στον πόλεμο να τον στέλναμε. 10 λεπτά περπάτημα από το σπίτι μας ήτανε! Αφού συνήλθε είδαμε και την ορκομωσία, γελάσαμε με τον κατακουρεμένο και ξυρισμένο αδερφό και βγάλαμε και τις απαιτούμενες φωτογραφίες -κάνε πως είσαι προσοχή- δώσε μου εμένα να φορέσω τον μπερέ.

Το καλό με τον μικρό μου αδερφό είναι ότι αντιμετωπίζει το όλο θέμα του στρατού πολύ κουλ και επίσης δε μας έπρηξε με ιστορίες από τον στρατό. Σε αντίθεση με τον μεγάλο μου αδερφό που όταν τον συνάντησα σε μια άδεια του από τον στρατό και ταξιδέψαμε μαζί, με ζάλισε. Επί τρεις ώρες μου μίλαγε μόνο για το στρατό. Έμαθα τα πάντα. Ποιος είναι ο ανώτερος , τι τρώνε για φαγητό, πως λέγονται τα αυτοκίνητα.. Δεν άνοιγαν και τα καταραμένα τα παράθυρα στο τρένο για να πηδήξω να σωθώ...

Τώρα περιμένουμε τη μετάθεση του μικρού για να μπορούμε να του τραγουδάμε πλέον το "Διδυμότειχο μπλουζ".

Επίσης αυτό το Σκ είχε και πολλά γενέθλια. Του μικρού φαντάρου (που είχαν περάσει εδώ και μισό μήνα αλλά η drama queen mama δε δεχόταν να μη τα γιορτάσουμε) και της ανηψιάς μου που γινόταν 3!! Για δώρο στην ανηψιά μου της πήρα ένα κουκλοθέτρο το οποίο μου δήλωσε ευθαρσώς ότι δε της άρεσε! Βοήθησα όμως να φτιαχτεί η Hello Kitty τούρτα της και εξιλεώθηκα .

Στο παιδικό πάρτυ που ακολούθησε ανακάλυψα τη δύναμη του ανεμοστρόβιλου και το πώς ένα σπίτι από κατοικήσιμο μετατρέπεται σε πεδίο μάχης... 10 πιτσιρίκια σε έξαλλη κατάσταση να τρέχουν γύρω-γύρω ενώ ταυτόχρονα να πετούν πράγματα στον αέρα. Εδώ πρέπει να αναφέρω ότι οι μανάδες πρέπει να κάνουν κάποιο είδος γιόγκα στο οποίο δε θέλουν να μας μυήσουν. Πιστεύω ότι μερικές το Σάββατο είχαν περιέλθει σε κατάσταση Νιρβάνας. Αλλιώς δεν εξηγείται τόση απάθεια και ηρεμία... Τέλος για να μην κατηγορώ τις υπόλοιπες μανάδες θεωρώ ότι ο Γκάντι αυτής της παρέας είναι η αδερφή μου. Συζήταγε ατάραχη ενώ ένα πιτσιρίκι της τραβούσε το παντελόνι ουρλιάζοντας και τα υπόλοιπα διέλυαν το σπίτι της!!

Υ.Γ. Τελικά χωρίς να έχω συγκεκριμένο θέμα έγραψα ένα κατεβατό!! Τώρα μένει να βρω και ένα πιασάρικο τίτλο...