Η Ελλάδα στην εποχή της κρίσης είναι γεμάτη αντιθέσεις. Βουλιάζει, παρακμάζει και όλοι εμείς κάνουμε προσπάθειες να δείξουμε ότι όλα είναι φυσιολογικά. Σαν την ορχήστρα του Τιτανικού που συνέχιζε να παίζει καθώς το πλοίο βυθιζόταν. Προσπαθούμε να συνεχίσουμε τις ζωές μας κάνοντας πως δεν συμβαίνει τίποτα. Πως τα πάντα παραμένουν ίδια.
Την Πέμπτη βγήκα με δυο φίλες μου στην πλατεία Ειρήνης. Η μία μένει Β.Π, δουλεύει Β.Π. και κατεβαίνει σπάνια κέντρο. Με το που βγήκαμε από το μετρό στο Μοναστηράκι είδα τη φρίκη στα μάτια της. Έβλεπε σοκαρισμένη τους ανθρώπους κάτω από τις κουβέρτες στην άκρη του πεζοδρομίου. Εγώ μάλλον δυστυχώς έχω συνηθίσει την ασχήμια και την φτώχεια του κέντρου της Αθήνας και απλά προσπέρασα λέγοντας για το καινούριο μαγαζί που είχα δει ότι είχε ανοίξει. Μετά κατάλαβα ότι έχει φρικάρει και προσπάθησα να την καθυσηχάσω ότι τα πράγματα δεν είναι όπως τα λένε στις ειδήσεις. Οτι υπάρχει φτώχεια αλλά δε πρόκειται να μας σφάξουν στο παρακάτω στενό. Μετά από λίγο συναντήσαμε την τρίτη φίλη, που ήρθε περιχαρής με μια σακούλα με τις καινούριες της μπότες αξίας 200€. Αυτή ήταν πάντοτε μαρκάτη. Γούσταρε το ακριβό ντύσιμο. Τώρα τα βγάζει δύσκολα πέρα με ενοίκιο και μισθό 800€ αλλά μάλλον το αντίδοτο της στην κρίση είναι να ψωνίζει που και που ακριβά ρούχα. Ετσι νιώθει ότι η ζωή της δε καταστρέφεται. Έτσι νιώθει ότι όλα είναι όπως παλιά. Ποιος μπορεί να την κατηγορήσει για αυτό?? Εμένα μου φαίνεται χαζό το να δώσω το 1/3 του μισθού μου για ένα ρούχο αλλά εάν αυτό την ευχαριστεί? Πάντως έπιασα τον εαυτό μου να προσπαθεί να κρύψει την σακούλα έτσι ώστε να μην προκαλούμε με το λογότυπο. Την σακούλα που πριν δυο χρόνια θα την έβαζα πάνω στο τραπέζι για να την βλέπουν και αυτοί που περνάνε απ' έξω.
Την Παρασκευή πήγαμε σε ένα κρητικό μεζεδοπωλείο στα Εξάρχεια. Είχα πολύ καιρό να ανηφορίσω προς τα εκεί και η αλήθεια είναι πως μου είχαν λείψει. Η περιοχή παραμένει ζωντανή, γεμάτη νεολαία αλλά λίγο πιο σκοτεινή από ότι τη θυμάμαι. Σαν να τους κάηκαν οι λάμπες στο δρόμο. Ισως να ήταν και η ψυχολογία μου. Σε μια παρέα 7 ατόμων ήμουν η μοναδική που δούλευε και άρα η μοναδική που νύσταζε και παρακαλούσε να φύγουμε. Φεύγοντας περάσαμε από την πολύπαθη Ομόνοια και χάρηκα πολύ που την είδα στολισμένη. Σαν να ξορκίζει τα δικά της φαντάσματα.
Το Σάββατο πήγα το πρωί και έβαψα το μαλλιά μου. Κόκκινα για όσους αναρωτιούντε. Και μου πάνε, τουλάχιστον έτσι μου λένε. Είναι που έχω το εκρού του νεκρού για χρώμα και μου ταιριάζει το κόκκινο. Τώρα μου μένει να βγάλω φακίδες. Μετά είχαμε σχεδιάσει να κάνουμε ένα πάρτυ έκπληξη σε μια κοπέλα που είχε γενέθλια αλλά χειρότερα δεν μπορούσε να πάει. Η κοπέλα που το διοργάνωνε σπίτι της , την πήραν τηλέφωνο ότι η γιαγιά της έπεσε και χτύπησε το πόδι της και την έβγαλε όλο το βράδυ στο νοσοκομείο. Ετσι εμείς κάναμε την έκπληξη σπίτι της αλλά χωρίς αυτήν. Επίσης η έκπληξη δεν ήταν έκπληξη γιατί η εορτάζουσα τα είχε καταλάβει όλα και ούτε καν μπήκε στον κόπο να κάνει πως ξαφνιάζεται για να μας κάνει να χαρούμε. Έκπληξη, λέμε εμείς. Τα ήξερα όλα, τα είχα καταλάβει από αυτό και αυτό και αυτό, μας απαντάει εκείνη και μας ξενέρωσε. Αλλά η έκπληξη της ήρθε λίγο αργότερα όταν της ανακοινώσαμε ότι θα πάμε μπουζούκια. Αυτή ήταν πραγματική έκπληξη για εκείνη, μιας και είναι μεγάλος σπιτόγατος και δε ξεκουνιέται ευκολα. Χοχοχο, η εκδίκηση είναι ένα πιάτο που τρώγεται κρύο!
Είχε έρθει ένας φίλος Αθήνα, παλιός μπουζουκόβιος, οπότε κανονίσαμε να πάμε μπουζούκια προς τιμήν του. Αυτός παλιά , όταν έμενε Αθήνα, κανόνιζε να βρίσκει άτομα για να γεμίζουν τα τραπέζια τις μέρες που δεν είχαν κόσμο. Εχω πάει άπειρες φορές μπουζούκια με τσάμπα μουκάλι απλά για να κάνουμε μπούγιο. Έτσι είχε πολλούς γνωστούς που θα μπορούσαν να μας κλείσουν φθηνότερο μπουκάλι και καλό τραπέζι. Μας πρότεινε λοιπόν ή να πάμε με 40€ το άτομο πρώτο τραπέζι ή με 20€ το άτομο στον εξώστη. Μαντέξτε τι διαλέξαμε... 20€ στον εξώστη. Ο φίλος όμως μας είπε τσίπηδες και γκρίνιαζε ότι ντρέπεται που είναι στον εξώστη. Λυπάμε αλλά το σλόγκαν 5 μέρες στη δουλειά για μια νύχτα γκλαμουριά δε με βρήκε ποτέ σύμφωνη.
Πήγαμε Γονίδη-Οικονομόπουλο- Στικούδη. Σχήμα που δεν προτείνω
εκτός και εάν έχετε χωρίσει πρόσφατα και θέλετε να κλαίτε στα σκοτεινά
χωρίς να σας πρήζουν ή είστε από αυτούς που δε χορεύετε και οι άλλοι
πάντα σας τραβολογάνε να σηκωθείτε στη πίστα. Οπότε μην αγχώνεστε, σε
αυτό το σχήμα αυτό δε θα σας συμβεί ποτέ καθώς όλοι θα παραμείνουν
παλουκωμένοι στις καρέκλες τους. Προσοχή!! Δε συνίσταται για
καταθλιπτικούς.Το μαγαζί όμως ήταν ασφυκτικά γεμάτο. Οι λουλουδούδες πήγαιναν και ερχότανε και ο Γονίδης έδινε πόνο. Α ρε Ελλάδα με τα ωραία σου. Η διασκέδαση και το φαγητό θα είναι τα τελευταία που θα πεθάνουν στην Ελλάδα. Μετά από εμάς.
Τα μπουζούκια είναι το αντικρισικό του Έλληνα τέλος!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠάντως και εγώ θεωρώ βλακεία(σε μια τέτοια εποχή)να δίνεις το 1/3 του μισθού σου για παπούτσια ή ρούχα ενώ μπορείς να τα επενδύσεις κάπου αλλού, αλλά ο καθένας κάνει ότι νομίζει.
Καλή εβδομάδα να έχεις! :)
Εγώ πάντα το θεωρούσα βλακεία το να δίνεις το 1/3 του μισθου σου σε ένα ρούχο! Τα βαριέμαι και ευκολα, οπότε δε λέει...
ΔιαγραφήΝομίζω η διασκέδαση γενικότερα είναι το αντικρισικό. Δεν είναι τυχαίο που όλα τα μεζεδοπωλεια πλέον είναι γεμάτα!
Συμφωνώ σε ότι έγραψες και ειδικά σε αυτό με το ακριβό ντύσιμο...μιά γυναίκα όταν θέλει μπορεί να είναι σικάτη ακόμα και με ένα ρούχο που δεν κοστίζει πολύ...
ΑπάντησηΔιαγραφήΌσο για τα μπουζούκια,χμ...χμ...χμ...έχω πάει ρε παιδάκι μου,αλλά δεν το χω για να λέμε την αλήθεια...ή σε μουσικές σκηνές θα με πετύχεις,ή σε κουτουκάκια και ρεμπετάδικα...
Καλησπέρα Χριστινάκι :)))
Εγώ πάλι πάω παντου! Αρκεί να έχει μουσική, χορό και καλή παρέα! Από εκεί και πέρα δε με νοιάζει. Ακούω τα πάντα.
ΔιαγραφήΚαλημέρα!
Όλα καλά και όλα ωραία αρκεί να το αντέχει η τσέπη σου. Και στην τελική αν δεν το αντέχει να μην γκρινιάζεις μετά. Είναι πολλοί που προτιμάνε να ξοδεύσουν σε υλικά αγαθά και σε μπουζούκια απλά και μόνο για να νιώθουν καλά και ας μην έχουν να φάνε την επόμενη μέρα και ας κυκλοφορούν με τρύπιο σώβρακο μέσα απο το αρμάνι. Εγώ προσωπικά την βρίσκω με την παρέα οπουδήποτε χαλαρά και χωρίς να μου πιάνουν τον κώλο εδώ και πάρα πολλά χρόνια. Το ίδιο και στις διακοπές. Δεν μπορώ τα πολλά πολλά, θέλω λίγα και καλά. Ε μία στο τόσο, ρίχνω και κανα ξενύχτι σε μπουζούκια ή κλαμπάκια έτσι για να αλλάζω παραστάσεις. Και όταν λέω μια στο τόσο, εννοώ μία στο πολύυυυ τόσοοο. Φιλάκια πολλά!
ΑπάντησηΔιαγραφήΔυστυχώς αυτό ίσχυε τα χρόνια πριν κρίσης. Εβγαινες, πέταγες λουλούδια , το παιζες μουρη και μετά δεν είχες να φας. Αλλά τότε σε λέγανε μάγκα. Τώρα εαν το κάνεις αυτό σε λένε απλά μαλάκα! Ένα από τα καλά της κρίσης είναι το απενοχοποιηθήκαμε απέναντι στη ψευτογκλαμουριά. Πλέον λες δεν έχω λεφτά και δεν αισθάνεσαι σαν τον φτωχό συγγενή.
Διαγραφήπολύ χαλαρωτικό όπως πάντα το ρεπορτάζ των ημερών σου...λατρεύω αυτό το απλό και τόσο αληθινό ρεπορτάζ καθημερινής ζωής...λείπει τόσο από τα μπλογκς και το κάνεις τέλεια γι' αυτο και επέλεξα να σε παρακολουθώ...δεν μπορώ την πολύ διανοουμενιά πια...πήξαμε στους μαλακοφιλόσοφους...
ΑπάντησηΔιαγραφήμέσα από ρεπορτάζ αληθινής ζωής, όπως τα δικά σου, βλέπεις πολλά...
είσαι και εσύ, από ό,τι κατάλαβα ένας human observer και μου αρέσει πολύ αυτό, όχι επειδή είναι και δικό μου αγαπημένο σπορ, απλά γιατί είναι τρομερά ουσιαστικό...
στα του ποστ τώρα: πλήρη ταύτιση με παλιοκόριτσο με τοποθετώ...θεωρώ τραγικό επίσης να δίνεις για ακριβά πράγματα όταν παίρνεις 3και60 στο όνομα της δήθεν "ευχαρίστησης"...
αυτό με την ανεργία που τυρβάζει το βλέπω καθημερινά...είναι τραγικό...
άσχετο: η στικούδη τραγουδάει σε μπουζούκια???? και αλήθεια δεν πίστευα ότι έχουν κόσμο ακόμη...
και εγώ περισσότερο κουτουκίζω και ρεπμπετίζω παρά μπουζουκίζω...
την καλησπέρα μου!
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
ΔιαγραφήJohn G σε ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια για άλλη μια φορά.
ΔιαγραφήΝαι η Στικούδη τραγουδάει σε μπουζούκια. Και ντρέπομαι που το ομολογώ αλλά είναι και καλή!! Έχει κάτι ποδάρες... Η τύπισσα δεν παίζεται. Και η φωνή της καλή είναι!
Τώρα όσον αφορά τα ακριβά πράγματα εγώ ποτέ δεν ήμουν οπαδός. Είμαι λατρης της ποσότητας οπότε θα είχα πρόβλημα εαν ψώνιζα και ποιότητα...
Εγώ πάλι κουτουκίζω, ρεμπετίζω, μπουζουκίζω, καφετίζω, μπαρίζω, ταβερνίζω κτλ... Γενικά έξω να 'μαι και όπου να 'ναι!
Για την κοπέλα με το ακριβό γούστο, την καταλαβαίνω, διότι αυτή θα είναι η δική της διέξοδος. Καταλαβαίνω κι εσένα που υποσυνείδητα ήθελες να κρύψεις την τσάντα, διότι η απελπισία έχει ξεπεράσει τα λογικά όρια. Αυτό που δεν καταλαβαίνω είναι... τα μπουζούκια, βρε παιδί μου. Δε μου άρεσαν, δε μου άρεσουν και δε θα μου αρέσουν στον αιώνα τον άπαντα! LOL!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑαα, κι επίσης, ολ΄γον τι απαράδεκτη η κοπελιά που δεν προσποιήθηκε έστω μία τόση δα έκπληξη για το πάρτυ.
Διαγραφήαπόλυτα σωστό, ξέχασα να το αναφέρω και εγώ...να χαλάς και να ξενερώνεις έκπληξη είναι βαθύ αμάρτημα και απωθημένο μιζέριας...
ΔιαγραφήΈλα μου ντε... Εντωμεταξύ το παρτυ το κάναμε γιατί η ίδια παραπονιόταν πάντα ότι δεν της έχει κάνει ποτέ κανείς πάρτυ έκπληξη! Μάλλον για αυτό δεν της έχει κάνει κανείς εως τώρα...
ΔιαγραφήΜα ούτε καν ένα ουοου...
Μα καλά ούτε ένας μπουζουκόβιος δεν ανήκει στους αναγνώστες μου??? Πολύ ποιοτικό κοινό έχω...Μπράβο μου!χαχαχα
Χαχαχαχαχαχαχαχα!
ΔιαγραφήΤο χειροτερο για μενα ειναι ειναι αυτοι που κλαιγονται και κλαιγονται για ανουσια πραγματα και ζηλευουν να παρουν ανουσια πραγματα οπως πχ iphone,λογο κρισης παντα!Οπως και δεν μπορω να καταλαβω να εξαγνιζεις την κριση με αγορες για την δικη σου ευτυχια,οταν διπλα σου βλεπεις τον πονο.Οχι δεν κατηγορω και εγω παλια αγοραζα ακριβα ρουχα κλπ τωρα ομως προσπαθω να καλυψω βασικες αναγκες και μονο και παροτι ειναι δυσκολα ξερω πως υπαρχουν χειροτερα και κανω υπομονη αλλα αν μου περισευαν δεν θα αγοραζα μποτες για την δικη μου ευτυχια αλλα θα κοιταγα το συνανθρωπο μου ή φιλο μου που ισως με εχει αναγκη.Μπορω μονο να μπω στη θεση σου στη στιγμη που ενιωσες ντροπη για τη φιρματη τσαντα γιατι εχεις επιγνωση του τι γινεται εκει εξω.
ΑπάντησηΔιαγραφήσυγνωμη για το μεγαλο σχολιο
καλο βραδυ να εχεις
Και εγώ το ίδιο σκέφτομαι, ότι άλλοι δεν έχουν να φάνει και εσύ θέλεις να ψωνίζεις?? Αλλά μετά σκέφτομαι εάν εμείς που ακόμα έχουμε χρήματα (αυτά τα λίγα που έχουμε) δεν καταναλώνουμε τότε και άλλα μαγαζιά θα κλείσουν και άλλοι άνθρωποι θα πρέπει μείνουν άνεργοι.Γιατί το χρήμα πρέπει να κινείται....
Διαγραφή(ωραία δικαιολογία δεν έχω βρει ως άλλοθι για τις σπατάλες μου???)
Τώρα εαν πραγματικά κάποιος διαθέσει το ποσό που θα αγόραζε κάτι σε μια φιλανθρωπία τότε πραγματικά του βγάζω το καπέλο!
Εμένα το δικό μου σχόλιο χάθηκε.. :( τέλοσπάντων, με λίγα λόγια, συμφωνώ με όσα είπες. Φιλάκια πολλάαααα!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίχε πάει στα ανεπιθύμητα! Αλλά σε βρήκα και σε έκανα ξανά επιθυμητή...
ΔιαγραφήΚρίση ξε-κρίση αλλά ο Έλληνας δεν αλλάζει κάποια βασικά πράγματα (και ας μην έχει να βάλει πετρέλαιο)!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚοίτα στην πολυκατοικία μου δεν ανάβουν καλοριφέρ, οπότε θέλοντας και μη πρέπει να βγαίνω περισσότερο έξω (σε μέρη με θέρμανση) για να μην κρυσταλλώσω...
ΔιαγραφήΓια μένα και προ κρίσης μου φαινόταν ανόητο να ψωνίζεις ακριβά!
ΑπάντησηΔιαγραφήΧρειάζεται να ξεδίνεις που και που μη σε πάρει κι από κάτω αλλά με Γονίδη δεν νομίζω να ανέβεις και πολύ!
Ο Γονίδης αντέχεται μόνο εαν παίρνεις ό,τι παίρνει...
ΔιαγραφήΚαλημέρα!
Μια χαρούλα περνάς εσύ.Και μετά λένε για μένα που τώρα που δεν έχω διαγωνίσματα και έτσι βγαίνω συνέχεια(τα Σ/Κ κυρίως)!Πάντα καλά να περνάς γιατί μια ζωή την έχουμε!!Εγώ πρέπει αν τα ακούω εγώ!!Τα λέμε φιλιά πολλά!! :):)
ΑπάντησηΔιαγραφήΜα τι γκρινιάρης είσαι εσύ!!! Εσύ έχεις διαβάσματα...Οπότε, τα κεφάλια μέσα!
ΔιαγραφήΠώς και δεν σε είχα προσέξει τόσο καιρό; Τα σέβη μου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίναι που είμαι σεμνή...
ΔιαγραφήΚαλημέρα και καλως ήρθες στην παρέα μας!
γεια σου κοκκινομάλλα!!! χι χι.. το'πες και το'κανες τελικά!! :) με γεια!! δεν θα σχολιάσω για τα κουμάντα ορισμένων (παπούτσι 200€ με μισθό 800€), ότι γουστάρει ο καθένας και ανάλογα με τα κόμπλεξ του και το μυαλό που διαθέτει.. Sorry κιόλας γιατί είναι και φίλη σου.. :) η κοπελίτσα που της κάνατε έκπληξη είναι ασυγχώρητη.. εντάξει, κι εγώ δεν μπορώ να προσποιηθώ σε κάτι τέτοια, αλλά μια έκπληξη τη δείχνεις, ας είναι και ψεύτικη.. εκείνη την ώρα σκέφτεσαι και τους φίλους σου που έκαναν τόσα πράγματα για σένα!! τα μπουζουκάκια ωραία είναι! κάποτε πήγαινα, προ σχέσεων και γινόμουν ένα με τα κομμάτια!!! χα χα χα.. ο Γονίδης πολύ καλός, αρκεί να τον πετύχεις στις καλές του, να μην έχει πιει πολύ, κατάλαβες τι εννοώ! :) λογικό που στο μαγαζί δεν έπεφτε καρφίτσα! με τόση κατάθλιψη, μόνο κάτι ψυχοπονιάρικα σχήματα θα έχουν κόσμο!! :)
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ Γονίδης παραδόξως ήτανε καλά.. Μίλαγε, τραγουδούσε , περπατούσε. Εκτελούσε όλες τις βασικές ανάγκες! Απλά πολύ κλάμα...
ΔιαγραφήΠάντως εγώ όταν δεν είμαι καλά θέλω να βγω έξω και να ακούσω ότι σαχλοτράγουδο κυκλοφορεί απλά για να ανέβω λίγο. Εαν ακούσω κλάμα γίνομαι χάλια...
Ρακουμέλ πήγες;!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜαυρη γάτα είσαι μεγάλο γατόνι....
ΔιαγραφήΝαι, ρακουμέλ πήγαμε!
Έχω φάει εκεί μέσα...
ΔιαγραφήΦοβερό μαγαζί!
Αυτό με τα μπουζούκια πραγματικά με κάνει και απορώ. Δεν βγαίνω πλέον γιατί τα έχω βαρεθεί αλλά μου τα μεταφέρουν φίλοι και γνωστοί ότι είναι γεμάτα! Βέβαια πλέον λειτουργούν 2-3 φορές τη βδομάδα. Και πάλι όμως, πως γίνεται σε μια Ελλάδα που πεινάει, κάποιοι να γλεντάνε? Έτσι είναι όμως ο Έλληνας, την καλόπεραση και την διασκέδαση του, δεν την παρατάει εύκολα. Ελλάδα, χώρα του γλεντιού!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο μαλλάκι σούπερ το κοκκινάκι θα είναι.
Όσο για τη φίλη με τις ακριβές μπότες, συμφωνώ. Δεν έχω δώσει ποτέ πολλά λεφτά για κάτι και το θεωρώ άσκοπο όταν μπορώ να βρω παρόμοιο φθηνότερο. Είμαι όμως εναντίον των μαϊμούδων. αν δεν μπορώ να πάρω κάτι, ας μην το πάρω από το να φοράω ψεύτικο.
Γειά σου Χριστινάκι τσαχπίνικο!
Τα μπουζούκια είναι γεμάτα! Ούτε εγώ το περίμενα. Η αλήθεια είναι ότι έχω αρχίσει να τα βαριέμαι και δεν πολυπηγαίνω εκτός εξαιρετικών περιπτώσεων. Πάντως περισσότερο είχε νεολαία. Φοιτητές!
ΔιαγραφήΤο μαλλάκι μου αρέσει πολύ...
Και εγώ δεν μπορώ τις μαϊμούδες. Νομίζω ότι φαίνεται εάν φοράς κάτι που είναι μαιμού. Δε μπορεί να είσαι ντυμένη από τα Ζαρα και να κρατάς τσάντα Λουι! Κάνει μπαμ! Ασε που υπάρχουν σε κάτι μαγαζάκια κάτι τσαντούλες, παπουτσάκια κτλ που είναι τέλεια!! Εγώ λατρεύω να ξετρυπώνω θησαυρούς σε χωμένα μαγαζιά... Νιώθω λίγo Ιντιανα Τζοουνς στην αναζήτηση της φθηνότερης καλύτερης τσάντας!
πω τι έθιξες τώρα,μένω επαρχία και το φαινόμενο ειναι πολύ πιο έντονο.το Φαίνεσθαι σε πρώτη μούρη κυριολεκτικά!κλαίγονται ενώ ήδη τα έχουν σκάσει σε τσάντες λουί και σανέλ!καλές γιορτές!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίμαι από επαρχία και ξέρω ακριβώς τι εννοείς... Το πρόβλημε εκεί είναι μεγαλύτερο γιατί ο ένας γνωρίζεται με τον άλλον και το κουτσομπολιό πάει σύννεφο!
ΔιαγραφήΕίμαι από αυτούς που λατρεύουν την ανωνυμία των μεγαλουπόλεων...