Παρασκευή 28 Μαρτίου 2014

Που πάει ο έρωτας όταν φεύγει?

Πόσο υποκειμενικός είναι ο έρωτας? Δεχόμαστε όλοι το ίδιο σαν έρωτα? Ή άλλο δέχομαι εγώ και κατά πάσα πιθανότητα άλλο εσείς. Πέρασε πολύ καιρός για να καταλάβω ότι πρέπει να σταματήσω να συγκρίνω τον εαυτό μου με τους άλλους. Άλλο θεωρώ εγώ υπέρτατο έρωτα και άλλο κάποια φίλη μου. Για παράδειγμα το μέγιστο που μπορώ να ερωτευτώ εγώ μπορεί να είναι το ελάχιστο κάποια άλλης. Στα λόγια τουλάχιστον. Γιατί στα συναισθήματα εγώ μπορεί να είμαι πιο ουσιαστική. Αλλά και πάλι, πόσο αντέχει ο άνθρωπος ερωτευμένος? Μπορεί να αντέξει ο έρωτας στον χρόνο ή απλά μετουσιώνεται σε αγάπη? 

Εγώ για παράδειγμα έχω συνδυάσει τον έρωτα με πόνο. Όταν είμαι υπερβολικά ερωτευμένη πονάω. Γιατί δεν αντέχω την ανασφάλεια του έρωτα. Γιατί δεν αντέχω τα συμπτώματα του έρωτα. Την αδυναμία συγκέντρωσης σε οτιδήποτε άλλο πέρα από αυτόν. Την ανυπομονησία πάνω από το τηλέφωνο για το πότε θα χτυπήσει.Το στομάχι μου που είναι κόμπος. Το γεγονός ότι όλα τα άλλα τριγύρω μου, μου μοιάζουν ασήμαντα.

Προχθές πήγα για καφέ με μια φίλη μου η οποία, μετά από πολύ καιρό που ήταν μόνη της, γνώρισε κάποιον και πλέον πλέει σε ροζ πελάγη ευτυχίας. Όση ώρα ήμασταν για καφέ το τηλέφωνο της  χτύπησε τρεις φορές. Όση ώρα ήμασταν για καφέ το τηλέφωνο μου χτύπησε μία. Τις φορές που χτύπησε το τηλέφωνο της ήταν ο κος Ζούζουνος που του έλειπε η Ζουζουνίτσα του. Την φορά που χτύπησε το τηλέφωνο μου ήταν ο Θ που του έλειπαν τα τσιγάρα του. Όταν φύγαμε από την καφετέρια η φίλη μου μου είπε "είναι το μωρό μου σπίτι και βιάζομαι, λέω να πάρω ταξί". Εγώ της είπα "είναι ο Θ σπίτι λέω να περπατήσω".

Περπατώντας συνειδητοποίησα ότι σχεδόν την ζήλευα. Για όλα αυτά που, ναι εγώ τα έχω κάνει, αλλά ζήλευα που δε θα τα ξανακάνω. Μου λείπουν όλα αυτά τα "η πρώτη φορά". Η πρώτη φορά που θα φιληθείτε, η πρώτη φορά που θα βγείτε ραντεβού. Η αμηχανία. Τα ντροπαλά αλλά και τα τόσο υποσχόμενα βλέμματα των πρώτων ημερών. Το άγχος για να είσαι τέλεια. Η αγωνία για το αν τελικά σε θέλει και η επιβεβαίωση αμέσως μετά. Τα συναισθήματα που είναι τόσο έντονα στις αρχές. Τα πρώτα Σαββατοκύριακα, που διαλέγεις προσεχτικά τα ρούχα που θα πάρεις μαζί.Τις πρώτες φωτογραφίες που θα βγάλετε μαζί. Τις πρώτες του ατάκες που σου δείχνουν ότι η σχέση σας θα έχει μέλλον.

Μου λείπει το παιχνίδι.

Και γίνεται να μένεις με κάποιον χωρίς να είσαι ερωτευμένος? Αρκεί να τον αγαπάς? Μήπως αυτό ήταν? Μήπως ξεφούσκωσε? Μήπως είστε μαζί από συνήθεια? Και ουπς, κάνεις πάλι το ίδιο λάθος. Σκέφτεσαι, οι άλλοι τι νιώθουν? Είναι ερωτευμένα όλα αυτά τα ζευγάρια που είναι χρόνια μαζί και απλά εμείς είμαστε η εξαίρεση? Και μετά ξαφνικά τσακώνεστε και για την υπόλοιπη μέρα είσαι χάλια. Αδυνατείς να συγκεντρωθείς  σε οτιδήποτε άλλο πέρα από αυτόν. Στέκεσαι ανυπόμονα πάνω από το τηλέφωνο και περιμένεις να χτυπήσει. Το στομάχι σου είναι κόμπος και όλα τα άλλα τριγύρω σου, σου μοιάζουν ασήμαντα.

Και μήπως τελικά αυτά τα συμπτώματα μοιάζουν πολύ σε έρωτα?



54 σχόλια:

  1. Μάλλον τα ίδια σκεφτόμαστε όλοι. Και δε ξέρω αν υπάρχει απάντηση σ' αυτό. Ναι δεν είσαι ερωτευμένος πια όπως τον πρώτο καιρό, αλλά επίσης υπάρχει κάτι άλλο που σε κρατάει εκεί. Και μόλις φοβηθείς πως ίσως το χάσεις, τότε ξυπνάνε όλα τα συναισθήματα που νόμιζες πως δεν είχες... Το θέμα είναι αν μπορεί να γίνει κάτι και από τις 2 μεριές για να υπάρχει αυτό το παιχνίδι που λείπει σε όλους!
    Περιμένω να δω και τις άλλες απαντήσεις!
    Φιλάκιαα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ακριβως αυτό: "και μόλις φοβηθείς πως ίσως το χάσεις, τότε ξυπνάνε όλα τα συναισθήματα που νόμιζες πως δεν είχες"

      Διαγραφή
  2. Aι καλέ που θα βγάλουμε ερωτόμετρο για να δούμε αν είμαστε ερωτευμένοι και πόσο!
    Κάτι άγχη που έχεις και εσύ!
    Τους είδα και αυτούς σαν την φίλη σου πως καταλήγουν μετά.
    Σημασία έχει να περνάς καλά με τον άνθρωπό σου, να γελάτε, να θέλετε ο ένας τον άλλον και όταν είστε χώρια να μην χαίρεστε και να λέτε ώχου επιτέλους τον ξεφορτώθηκα!
    Τα τρελά τύπου, με παίρνεις τρεις φορές τηλέφωνο για να δεις αν είμαι καλά και η καρδιά μου χτυπάει σαν τρελή αν κοιτάξεις κάποια άλλη, δεν το είχα ποτέ,ούτε στην αρχή ούτε τώρα που είμαι 14 χρόνια με τον άντρα μου.
    Δεν είμαστε καλά!
    Ασε τους άλλους να κάνουν ότι θέλουνε και εσύ ότι αισθάνεσαι.
    Ερωτας είναι να θέλεις τον άλλον όχι να του γίνεσαι βραχνάς και κουραστικός!
    Αυτά ελπίζω να κατάλαβες!
    Χαχα!
    Πολλά φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Η αλήθεια είναι πως εγώ μερικές φορές χαίρομαι όταν τον ξεφορτώνομαι... Είμαι καλά γιατρέ μου????

      Πολύ σωστά τα λες... Απλά εμένα ώρες ώρες με πιάνει κάτι και αποζητώ την τρικυμία. Νομίζω ότι εάν έχουμε ηρεμία θα βαλτώσουμε...

      Διαγραφή
  3. ποιος το έγραψε αυτό στο χαρτί!
    κι εγω κάτι τέτοια λέω και θέλω να τα ξαναπώ ...μου λειπει ένα παιχνιδάκι !Βαρεθηκα να τα λεω στον Κωστα και να λιποθυμα πως τον αφήνω...δεν εχει πλάκα μετα απο 17 χρόνια!
    Και κανονίσου να δει την ανάρτηση ο Θ,να ανακαλύψεις από την καλή πού πάει ο έρωτας όταν φεύγει!
    Συμφωνω πως ισχύει η τελευταία παράγραφός σου!
    καλο ερωτικό ΣΚ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Α δεν τη ξέρω την κοπελίτσα που έγραψε αυτό το αριστούργημα. Είναι προϊόν ιντερνετ....

      Μπα αυτά του τα λέω και από κοντά, δε χρειάζεται να τα διαβάσει... Άσε που δυστυχώς πλέον ξέρει για το μπλοκ...Βέβαια έχουμε κάνει συμφωνία. Αυτός δε θα με διαβάζει (και καλά) και εγώ θα γράφω σαν να μην το ξέρει...

      Διαγραφή
  4. Εγώ προσωπικά θεωρώ πως όταν τελειώσει ο έρωτας τελειώνει και η σχέση, ή περνάει σε άλλο επίπεδο αν θέλεις. Βέβαια συνεχίζεις να τον αγαπάς τον άλλον και ναι θα σου λείψει, όμως το να έχεις κάποιον πλάι σου από συνήθεια και μόνο είναι άδικο και για τους δύο. Το συζητάς, λοιπόν, με τον σύντροφο και κάνετε μια προσπάθεια να αναζοπυρωθεί η σχέση. Πολλές φορές ο έρωτας δεν έχει τελειώσει, απλώς εμείς τον τοποθετούμε άθελά μας στο παρασκήνιο. Ξεχνάμε να δείξουμε στον άλλον πόσο ερωτευμένοι είμαστε μαζί του, γιατί το θεωρούμε πια δεδομένο, κι εκεί τη πατάμε. Επαναφέρεις τον έρωτα στο προσκήνιο, λοιπόν, κι αν δεν τον βρεις καν στα παρασκήνια, τότε αλλάζεις παράσταση!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αχ βρε Σόφη και εγώ αυτές τις απόψεις είχα μικρότερη (τότε που οι σχέσεις μου κρατούσαν έναν μήνα) για αυτό και τώρα προβληματίζομαι. Πάντως , εάν διάβασες και τα παρακάτω σχόλια, θα κατάλαβες ότι ο έρωτας δε μπορεί να κρατήσει για πάντα... Και δε γίνεται να χωρίζεις κατευθείαν γιατί υπάρχουν άλλα πράγματα που σας κρατούν μαζί!

      Διαγραφή
  5. Φυσικά και ο έρωτας τελειώνει! αν δεν τελείωνε δεν θα είχε μαγεία. Και ακόμα χειρότερα, αν δεν τελείωνε δεν θα ερχόταν η αγάπη, η ουσιαστική αγάπη που ξέρεις ότι ο άλλος είναι το άλλο σου μισό και θα έκανε τα πάντα για εσένα. Το θέμα είναι..έρχεται η αγάπη πάντα μετά από τον έρωτα? φυσικά και όχι! Κατά την γνώμη μου, ερωτευόμαστε πολλές φορές αλλά αγαπάμε ελάχιστες. Και αυτά στα λέει κάποια που δεν ερωτευόταν και εύκολα! Και όμως ήρθε και ο έρωτας, και έφυγε και ήρθε η αγάπη και δοκιμάστηκε στα πολύ δύσκολα και επέζησε και έφερε και δυο πανέμορφα παιδάκια! Πληρότητα, αυτό αν νιώσεις, έχεις μέγιστες πιθανότητες για πολλές στιγμές ευτυχίας!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Έχουμε το "είναι το μωρό μου σπίτι και βιάζομαι, λέω να πάρω ταξί" και το "είναι ο Θ σπίτι λέω να περπατήσω". Στην πρώτη περίπτωση διακρίνεται ένας ψυχαναγκασμός και ένα υπέρμετρο άγχος το οποίο μόνο σε καλό δεν θα βγει. Στην δεύτερη περίπτωση διαφαίνεται η ισορροπία της γυναίκας που μπόρεσε και απόλαυσε έναν καφέ με την φίλη της χωρίς το μυαλό της να είναι συνέχεια στον Ζουζουνομπουμπούκο και τώρα θα απολαύσει και τον περίπατό της, κάνοντας καλό και στην υγεία της, μέχρι να φτάσει στο σπίτι τους.
    Τι συμπέρασμα βγάζουμε; Ότι το "είναι ο Θ σπίτι λέω να περπατήσω" είναι πιο υγιές.

    Αλλά, βέβαια, όλα τα παραπάνω δεν ξέρω αν πρέπει να ληφθούν σοβαρά υπ' όψιν, καθώς είναι απόψεις μιας μεσήλικης, που είναι με τον καλό της εδώ και 31 χρόνια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κι εγώ που είμαι 24 το ίδιο ακριβώς πιστεύω! Αν μπορεί κάποιος να ισορροπήσει τις σχέσεις του, ανεξαρτήτου ηλικίας, τότε πιστεύω καταφέρνει να έχει υγιείς σχέσεις με τους ανθρώπους γύρω του... :)

      Διαγραφή
    2. "διαφαίνεται η ισορροπία της γυναίκας"

      χαχαχα να γελάσω δυνατά.... Από όλο το κείμενο μου (τώρα που το ξαναδιαβάζω) μόνο η ισορροπία μιας γυναίκας δεν διακρίνεται... Η σχιζοφρένεια μιας γυναίκας όμως αχνοφαίνεται...

      Διαγραφή
  7. Πάντα θα υπάρχει η πρώτη φορά για κάτι. Η απάντηση στο How I met your mother, season 1, episode 14, zip zip zip!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Μου άρεσε πολύ η σκέψη της Αθηνάς! Τη βρήκα εξαιρετική και με καλύπτει σε πολλά!
    Θ σου μιλήσω μέσα από την εμπειρία μου. Είχα μια σχέση επί 15 συναπτά έτη. Χωρίς καμία δέσμευση. Τα περισσότερα χρόνια ήταν χρόνια ερωτικά! ( Μετά παντρευτήκαμε και και τα κάναμε μπάχαλο!)
    Αυτό "τα περισσότερα χρόνια ήταν χρόνια έρωτα" απαιτούσε από μένα πολλές δυνάμεις οι οποίες στο τέλος εξανεμίστηκαν!

    Έχω κι εγώ τους ίδιους προβληματισμούς μαζί σου!
    Είναι υπέροχος ο έρωτας ( εμένα δεν με πονάει - με κάνει ακόμα πιο τρελή)
    αλλά σαν Αριστέα θα προτιμήσω την Ερωτική αγάπη!

    Μια αγάπη που σε κρατάει σε εγρήγορση χωρίς να σε τρελαίνει - δεν θα άντεχα με τίποτα τα τρία τηλεφωνηματα! Ευτυχώς που έζησα τον δικό στην εποχή ΠΚ ( προ κινητού)
    Βοήθησα;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ξέρεις τι νομίζω ότι συμβαίνει? Συγκρίνουμε (για να μην πω συγκρίνω και μου πέσει βαρυ) έρωτες και αυτό είναι άδικο. γιατί αλλιώς ερωτεύεσαι στα 20 και αλλιώς στα 30,40 κτλ...

      Ερωτική αγάπη... Ωραίο αυτό!

      Διαγραφή
  9. Νομίζω πως για τον καθένα ο έρωτας σημαίνει κάτι διαφορετικό. Κάποια συμπτώματα είναι ίδια, κάποια άλλα όχι. Ο κάθε άνθρωπος έχει τον δικό του μοναδικό τρόπο να νιώθει και να διοχετεύει τα συναισθήματα του.

    Επιστημονικά, υποτίθεται ότι ο έρωτας κρατάει μόνο 4 χρόνια, το μέγιστο. Μετά μετουσιώνεται σε αγάπη, συνήθεια ή οτιδήποτε άλλο.

    Πιστεύω ότι ο έρωτας είναι ένας ενθουσιασμός, δυνατός, ο οποίος έρχεται, φεύγει κ ξανάρχεται... Στο χέρι μας είναι να ξαναζωντανέψουμε πράγματα που μας λείπουν. Σίγουρα δεν είναι το ίδιο όπως οι "πρώτες φορές" αλλά όταν αγαπάς κάποιον και δεν μένεις απλά στην συνήθεια κ στην καθημερινότητα μπορείς κάθε μέρα με διάφορους τρόπους να αναζωογονείς το συναίσθημα του έρωτα. Φυσικά πρέπει και οι δύο να προσπαθούν πάντα και να μην εφησυχάζονται στο "σ'αγαπώ-μ'αγαπάς"...

    Ο έρωτας είναι, για μένα, κάτι σαν την φωτιά. Αν συνεχίζεις να ρίχνεις που και που ξυλαράκια θα συνεχίσει να είναι αναμμένη και δυνατή. Αν σταματήσεις, κάποια στιγμή θα σβήσει κ θα μείνουν μόνο τα κάρβουνα και στο τέλος οι στάχτες. Τα κάρβουνα έχουν την σπίθα για να ξανά ανάψουν την φωτιά, η στάχτη όμως όχι.

    Όλοι μας περνάμε φάσεις που αναρωτιόμαστε για τον έρωτα και τα συναισθήματα που μπορούμε να νιώσουμε. Η αλήθεια είναι πως πολλές φορές είναι επίπονος, αλλά όταν δεν είναι... είναι απερίγραπτα υπέροχος.

    Καλό βράδυ,
    Κατερίνα :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. "κάθε μέρα με διάφορους τρόπους να αναζωογονείς το συναίσθημα του έρωτα. "

      για έλα πές μου πώς γίνεται αυτό? Και όχι αυτά τα ραντεβού τύπου συναντηθείτε έξω σαν να είναι το πρώτο σας ραντεβού των περιοδικών δεν παίζουν στην καμία... Γιατί εντάξει θα βγειτε και καλά πρώτο ραντεβού αλλά το ξέρεις και το ξέρω ότι δεν είναι πρώτο γιατί ξέρω πριν παραγγείλεις τι θα παραγγείλεις...

      Διαγραφή
  10. Μεγάλο κεφάλαιο άνοιξες. Για μένα ο έρωτας δεν πεθαίνει αλλά εξελίσσεται σε κάτι άλλο, αρκεί να βρεθεί ο κατάλληλος άνθρωπος που να θέλει να το δουλέψει μαζί σου! Ιδανικές καταστάσεις δεν υπάρχουν και όσο πιο γρήγορα το καταλάβουμε τόσο καλύτερα θα μπορούμε να ανταποκριθούμε στην πραγματική ζωή μας και όχι στη σαπουνόπερα που ονειρευόμαστε. Πάντως είναι ένα συναίσθημα απερίγραπτο και πρέπει να το ζήσουν όλοι οι άνθρωποι έστω για μια φορά στη ζωή τους.
    Φιλιά πολλά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. "στη σαπουνόπερα που ονειρευόμαστε.'

      Αγγιξες πολύ ευαισθητη χορδή μου... Αυτό είναι το πρόβλημα μου... Συγκρίνω την πραγματικότητα με την ονειρική μου φαντασία... Και μάντεψε ποιος κερδίζει σχεδόν πάντα... Προσπαθώ να το καταπολεμήσω αλλά είμαι ονειροπαρμένη!

      Διαγραφή
    2. Νομίζω πως όλες οι γυναίκες έτσι ξεκινάνε...μετά επανέρχονται άγαρμπα στη πραγματικότητα και καταλαβαίνουν τη διαφορά. Είναι γλυκό να είσαι ρομαντική και ονειροπαρμένη...σου εύχομαι να είναι η ζωή σου πάντα "ζάχαρη"....:)

      Διαγραφή
  11. Άμα θέλουμε να νιώθουμε το ίδιο καρδιοχτύπι, θα πρέπει να κάνουμε κάθε τρεις και λίγο μια νέα σχέση, αλλά μη νομίζεις, δεν κάνει η νέα γνωριμία το πάθος, αλλά η χημεία μας με κάποιον, κι αυτό δεν συμβαίνει συχνά. Άσχετο (μάλλον) αλλά εμείς οι γυναίκες λέμε και κανα ψεματάκι μεταξύ μας, αφενός, αφετέρου, βαφτίζουμε την ανασφάλεια καρδιοχτύπι, ενίοτε (πςςς τι είπα τώρα... γράψτο! χαχα!) Φιλιά πολλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Εμένα η νέα γνωριμία μου προκαλέι σχεδό πάντα πάθος.. απλά μου κρατάει λίγο...Οταν τρελαίνομαι αυτό σκέφτομαι... Οτι ενώ με τους άλλους στον 1 μήνα ήμουν ήδη αλλού, με τον Θ έκανα 5 χρόνια για να σκεφτώ "ρε μπας και ξενερώσατε?"

      Διαγραφή
  12. ρε συ φιλενάδα, ΤΙ έγραψες πάλι?????
    ή μάλλον, ΕΓΡΑΨΕΣ απλά...
    δε θέλω να κουράσω μέ άλλες περιττές μπούρδες δικιές μου, γιατί πολύ απλά με κάλυψες πλήρως...
    αυτό που διάβασα είναι από τα ωραιότερα μικρά πονήματα "περί Έρωτος", προσωπικά, το ωραιότερο που έχω διαβάσει (για ένα τόσο πολυγραμμένο θέμα)...
    ένα που μονο ΕΣΥ μπορείς να γράψεις έτσι απλά, ζεστά και ουσιαστικά...
    κάποιες φράσεις σου με σημάδεψαν, εννοείται με κλόνισαν, με πήγαν και μένα πίσω, πολύ πίσω...
    - "Όταν είμαι υπερβολικά ερωτευμένη πονάω..." θεέ μου πόσο αληθινό....
    - "Την αδυναμία συγκέντρωσης σε οτιδήποτε άλλο πέρα από αυτόν."
    - "Το γεγονός ότι όλα τα άλλα τριγύρω μου, μου μοιάζουν ασήμαντα."
    το νοκ άουτ ήταν το:
    "Μου λείπουν όλα αυτά τα "η πρώτη φορά". Η πρώτη φορά που θα φιληθείτε, η πρώτη φορά που θα βγείτε ραντεβού. Η αμηχανία. Τα ντροπαλά αλλά και τα τόσο υποσχόμενα βλέμματα των πρώτων ημερών."
    ....................
    (σιγή)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μικρές ενέσεις αυτοπεποίθησης είναι το κάθε σχόλιο σου Γιάννη μου...

      Διαγραφή
  13. Για μένα ο έρωτας είναι κάτι με το οποίο ή γεννιέσαι, ή δεν γεννιέσαι. Δηλαδή ένας άνθρωπος που γενικά ξέρει να ερωτεύεται τα πράγματα γύρω του και να νιώθει και να καρδιοχτυπά ασχέτως από το εάν χτυπάει το κινητό του ή όχι, δεν πρόκειται να τον χάσει τον έρωτα, ο,τι και να γίνει. Θα τον βρίσκει πάντα και παντού. Και πιστεύω επίσης ότι υπάρχουν τέτοιοι άνθρωποι και άλλοι άνθρωποι. Και ότι δεν είμαστε όλοι το ίδιο. Ο έρωτας δεν πάει πουθενά γιατί ο έρωτας δεν φεύγει. Προσωπική μου άποψη πάντα..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σωστό είναι αυτό που λες... Υπάρχουν άνθρωποι που ερωτεύονται εύκολα και ανθρωποι που ερωτεύονται πολύ δύσκολα. Ισως γιατί έχουν υπερβολικά τετράγωνη λογική. Δυστυχώς ανηκω στους δευτερους!

      Διαγραφή
  14. Θα αντάλλασσες όλα τα "τωρινά" σου με τα "πρώτα", που γράφεις ότι τα ζηλεύεις;
    Καλό ξημέρωμα! :-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Πιστευω πως ο καθε ανθρωπος εχει διαφορετικη ενοια για τον ερωτα.
    Εγω παντως εχω ολα τα πιο πανω συμπτωματα που αναφερεις.
    Σιγουρα σου αλλαζει την διαθεση, σιγουρα σε κανει αλλο ανθρωπο.
    Και καποιες φορες ειναι πολυ βασανιστικο ειδικα οταν δεν εχεις και την επιθυμητη ανταποκριση απο τον αλλο.Εκει διερωτασαι αν θα σταματησεις να ερωτευεσαι για να μην πληγωνεσαι,.
    Σιγουρα μια σχεση πολυετης δεν θα εχει το ιδιο ''ζουμι'' οπως στην αρχη, αλλα η εκτιμηση ο σεβασμος η αγαπη προς τον αλλο πιστευω δεν φευγει τοσο ευκολα ειδικα αν εχεις ζησει και αρκετο καιρο μαζι του.
    Νομιζω ειναι στο χερι μας ομως να κρατησουμε ζωντανο αυτο που συμβαινει αναμεσα μας βρισκοντας διαφορους τροπους που θα κερδιζουν και τους 2..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. απλά όταν είσαι με τον άλλον συνέχεις και σε έχει δεί (και τον έχεις δει) στα πολύ άσχημα σου. Είναι λίγο δύσκολο να κρατήσεις την σπίθα αναμένη... Τρεμοσβήνει όλη την ώρα η άτιμη...

      Διαγραφή
  16. Νομιζω η Αριστεα και η Κατε με καλυψαν πληρως. Ειναι αδυνατον να εισαι συνεχως στο κοκκινο! Θα καψεις φλανζα! Μπορεις ομως να το τροφοδοτεις, να φουντωνει και να καταλλαγιαζει. Οταν ο ερωτας μετουσιωνεται σε αγαπη, χωρις ομως να γινει απαθης ρουτινα και τυπικη διαδικασια, ειναι κατι μαγικο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μ΄ αρέσουν οι απαντήσεις σας!!! Μου δίνουν δύναμη και το σήμα ότι κινούμε στο σωστό τον δρόμο!

      Διαγραφή
  17. Πολλές φορές είχα κάνει τις ίδιες σκέψεις με έσενα. Μου έλειπε και εμένα το παιχνίδι. Αλλά τι νόημα έχει? Και το επόμενο παιχνίδι μοιραιά κάποια στιγμή θα τελειώσει, θα πρέπει να ψάχνω κάθε φορά για άλλο. Δε πιστεύω πως μπορώ να ζώ μια ζωή μέσα στο άγχος που τελικά φέρνει το παιχνίδι, στο φόβο της απόρριψης, στη στεναχώρια και στο πόνο.
    Μετά από πολλά χρόνια με τον ίδιο άνθρωπο έχω ξανά χρόνο για εμένα ασχολούμαι με πράγματα που με ευχαριστούν το ίδιο και εκείνος, αποκτήσαμε χόμπυ και νιώθουμε και οι δύο ισσοροπημένοι. Δεν αισθάνόμαστε άσκημα που αυτές τις ώρες είμαστε μακριά ο ένας από τον άλλον. Τα πρώτα χρόνια δε θέλαμε να μένουμε χώρια λεπτό (πνίγαμε ο ένας τον άλλον). Αυτό που έχουμε τώρα είναι πιο δυνατό από τον έρωτα και ας μοιάζει με ρουτίνα, δε μπορώ να φανταστώ τη ζωή μου χωρίς εκείνον και πολλές φορές φοβάμαι μη πάθει τίποτα. :) Καλό Βράδυ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Απολύτο δίκιο... Σε ότι γράφεις! Αισθανόμαστε ακριβώς τα ίδια!

      Διαγραφή
  18. Σοφή ερώτηση έκανε η "To love life for what it is"...
    Ε, για πες μας Χριστινάκι!...αλλά μάλλον απάντησες εκεί προς το τέλος...χαχα!
    Κι ο έρωτας δεν πάει πουθενά, απλά ηρεμούμε κιόλας λίγο...πόσο θα αντέχαμε να ζούμε συνέχεια στην τσίτα?...δε γίνεται καρδιά μου!!
    Καλό ξημέρωμα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κάπου είχα διαβάσει ότι εάν ο άνθρωπος βίωνε τα συναισθήματα που βιώνει όταν είναι ερωτευμένος για πάνω από έναν χρόνο (???? δεν είμαι πολύ σίγουρη για το χρονικό διαστημα) θα πεθαινε. Δε θα το άντεχε η καρδιά του.

      Διαγραφή
  19. Χριστίνα μου ο έρωτας φεύγει κάποια στιγμή.....έρχεται η αγάπη (όχι οπάντα βέβαια) αλλά αν έρθει κάποιες φορές είναι τόσο δυνατή και ουσιαστική που σε κάνει και εκείνη να πετάς σε ροζ συννεφάκια....!Για' μενα προσωπικά το θέμα είναι να ζεις! Μετά από 11 χρόνια μαζί με τον άντρα μου ο έρωτας έφυγε αλλά ήρθε η αγάπη!Μία αγάπη δυνατή που μας έκανε να δημιουργίσουμε ακόμα έναν άνθρωπο τον γιο μας...Και η αγάπη από τότε έγινε ακόμα ποιό δυνατή και ξανά ερωτευτήκαμε φτου κι απ'την αρχή το παιδί μας!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. ο έρωτας μάλλον πάει περίπατο? κάποια στιγμή πιστεύω χάνεται, γεννιέται κάτι πιο δυνατό, πιο ουσιαστικό.. η αγάπη... καλό είναι να ερωτεύεσαι ξανά και ξανά μέσα σε μια σχέση.. τώρα το πως το καταφέρνεις αυτό ακριβώς, δεν ξέρω να σου πω!! :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ελα μου ντε???? Ολοι λένε να κρατάς την σπίθα αναμμένη. Πες μου πως να το κάνω... Εκπληξούλες κτλ δεν πιάνουν γιατί έτσι κρατάς την σπίθα του άλλου αναμμένη. Τη δική σου όμως ποιος θα την ανάψει?

      Διαγραφή
  21. Βάσανο ο έρωτας, συμφωνώ απόλυτα. Ούτε εμένα μου αρέσει, γιατί 1 φορά πετάω στα σύννεφα αλλά 10 με λούζει κρύος ιδρώτας από φόβο μήπως και φάω απογοήτευση. Αποφάσισα ότι απλά θέλω την ηρεμία μου (κι έναν άνθρωπο που θα χαίρομαι δίπλα του, θα περνάμε καλά και δε θα φτάνω στα όρια του εγκεφαλικού όποτε με αγγίζει).

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μωρέ ώραίο είναι όμως και το εγκεφαλικό!!! Αυτό μου λείπει...

      Διαγραφή
  22. φυσικά και φεύγει ο έρωτας.. για 'υτό καλό είναι να ερωτευόμαστε κάποιον ενώ πρώτα τον έχουμε αγαπήσει. στο τέλος μένει η αγάπη και αυτή θεωρώ πως είναι σημαντικότερη!

    πάνω απ' όλα υγιής καταστάσεις και όλα τα άλλα.. έρχονται!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Είχα πολλές αρρωστημένες καταστάσεις στο παρελθόν μου και τρομάζω που το λέω αλλά μου έχουν λείψει λίγο...

      Διαγραφή
  23. Γεια σου Χριστινιώ!
    Ο έρωτας φεύγει όταν τον αφήσουμε εμείς.
    Έχω σοβαρή σχέση 5 χρόνια και ακόμα είμαστε τρελοί ο ένας με τον άλλον, παρά τα ζόρια που έχουμε περάσει σε θέματα υγείας-επαγγελματικά-οικονομικά. Βρίσκουμε πάντα την ισορροπία και κρατάμε την φλόγα αναμμένη, ακόμα υπάρχει το παιχνίδι και το πάθος και όλα.. Είναι στο χέρι μας όσο περίεργο κι αν ακούγεται. Φυσικά και δεν θα είναι συνέχεια έτσι, αλλά ανά περιόδους. Στα δύσκολα όμως δεν πρέπει να ξεχνάμε τον λόγο που είμαστε μαζί, όσα νιώσαμε και νιώθουμε.. Ο έρωτας ο αληθινός δεν φεύγει, παίρνει άλλες διαστάσεις..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Έγώ πάλι έχω σοβαρή σχέση 7 χρόνια, εκ των οποίων τα πρώτα τρία ήμουν παλαβή. τον τεταρτο ήμουν οκ. τον πέμπττο ήθελα να τον σκοτώσω και τώρα είμαι καλα...

      Πάθος , έρωτας κτλ... Δε γίνεται να διατηρηθεί 24/7.... Είνα πολλά αυτά που μπείνουν στη μέση. Απλυτα πιάτα, χαλασμένες παντόφλες... Ο πρίγκιπας μεταμορφώνεται άνετα σε βάτραχο!

      Διαγραφή
  24. Έθιξες μεγάλο θέμα Χριστινάκι. Θα μπορούσα να το αναλύσω για ώρες. Άλλο πράγμα ο έρωτας, άλλο η αγάπη. Έχει το καθένα τη χάρη του αλλά είναι τόσο μα τόσο διαφορετικά...

    [Δεν έχω χρόνο να γράψω πολλά. Η μικρή κλαίει και οδύρεται. It's time for milk :) ]

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αχ μανούλα μου γλυκιά!!!! Δώσε από ένα μεγάλο ρουφηχτό φιλί στις δυο σου κούκλες!

      Διαγραφή
  25. ΚΟΨΤΕ ΤΑ ΝΑΡΚΩΤΙΚΑ ΡΕ ΔΕΝ ΦΤΑΝΟΥΝ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ/ΕΣ ΔΙΑΝΙΟΥΜΕ ΚΑΙ ΠΕΡΙΟΔΟ ΚΡΙΣΗΣ Ο ΕΡΩΣ ΕΤΣΙ ΚΑΙ ΑΛΛΙΩΣ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΨΕΥΔΕΣΘΗΣΗ ΠΟΥ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΑ ΣΥΜΑΙΝΕΙ-ΜΟΝΟ ΕΝΑ ΠΡΑΓΜΑ ΣΕΞ ΟΙΚΑΝΟΠΟΙΗΣΗ ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΔΥΟ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΤΟΜΕΙΣ ΚΑΤΑΝΟΗΣΗ Κ.Λ.Π ΔΛΔ ΕΝΑ ΕΙΔΟΣ ΨΕΥΤΟ ΡΟΜΑΝΤΙΣΜΟΥ ΤΟΥ 19 0Υ ΑΙΩΝΑ ΦΤΑΣΑΜΕ ΣΤΟΝ 21 ΑΙΩΝΑ ΚΑΙ ΠΑΜΕ ΓΙΑ ΤΟΝ 22 Ο ΕΡΩΣ ΕΙΝΑΙ ΠΛΕΩΝ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΑΔΥΝΑΜΟΥΣ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΠΡΙΓΚΙΠΕΣ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ο έρως μπορεί να είναι για τους αδύναμους και τους πρίγκιπες αλλά η ορθογραφία είναι για όλους!
      Μπορεί το σεξ να είναι μια ψευδαίσθηση αλλά το ότι το διανύουμε γράφεται με υ και η ικανοποίηση με ι είναι γεγονός.

      Φτάσαμε στον 21ο αιώνα και ακόμα αγράμματοι μείναμε! Δυστυχώς!

      Διαγραφή
  26. Είχα δώδεκα χρόνια να ερωτευτώ. Είχα σχεδόν ξεχάσει πως ήταν. Για ένα διάστημα νόμιζα ότι ήταν απλά από την ένταση του πρώτο καιρού και της αβεβαιότητας με την τότε γιατρίνα που τα είχα μπλέξει. Τα ενδιάμεσα χρόνια με άλλες κοπέλες δεν το ξαναένιωσα τόσο έντονα να με πιάνει με καμία τους. Και σχεδόν δε πίστευα ότι θα μου ξαναερχόταν πάλι αυτή η εκρηκτική χημική διαδικασία που σε τσακίζει κυριολεκτικά.

    Όταν όμως το ένιωσα πάλι, αυτό το κόμπο στο στομάχι, την αϋπνία τα βράδια που έχεις κι ενώ είσαι αγκαλιά με την επίσημη, σκέφτεσαι την άλλη που σου έχει πάρει το μυαλό, τα νεύρα όταν την είδα να φεύγει αγκαζέ με έναν άλλο από το γραφείο, ο θυμός και το αίμα να βράζει όταν κατά λάθος τους άκουσα να φιλιούνται σε ένα βοηθητικό χώρο με πάθος ήχο που κάνουν τα γλωσσόφιλα), όταν συνειδητοποίησα ότι δε μπορώ να συγκεντρωθώ σε τίποτα άλλο πέρα από εκείνη κατάλαβα ότι έχω ερωτευτεί...

    το χειρότερο;
    Το να είσαι ερωτευμένος με μια ερωτευμένη με άλλον....

    ΑπάντησηΔιαγραφή