Εντό στο Πακιστάν όλα καλά..

Κάποιοι φίλοι μου έχουν ένα μικρό μαγαζάκι με μικροπράγματα από αυτά που έχουν τα πάντα το πολύ τρία ευρώ. Αποφάσισαν λοιπόν, για τις άγιες τούτες μέρες του Πάσχα να φτιάξουν λαμπάδες και να τις πουλάνε κοψοχρονιά. Και για να φτιάξεις φθηνές λαμπάδες δυο πράγματα χρειάζεσαι. Φθηνά υλικά και φτηνά εργατικά χέρια. Και όταν χρειάζεσαι φτηνά εργατικά χέρια δύο επιλογές έχεις. Ή πας στο Πακιστάν ή αγγαρεύεις τους φίλους σου. Tώρα ποιος φυσιολογικός έμπορος επιλέγει εμάς για να φτιάξουμε τις λαμπάδες που θα πουλάει στο μαγαζί του? Αυτό είναι ένα άλλο θέμα που χρήζει ψυχιατρικής παρακολούθησης.

Εγώ ως γνωστόν δεν το έχω πολύ με τα καλλιτεχνικά. Αλλά φαντάσου ότι σε αυτή την ομάδα εργασίας ήμουν η καλύτερη. Στους στραβούς βασιλεύει ο μονόφθαλμος συνήθιζε να λέει η μαμά μου. Βασικά δεν ήμουν τόσο η καλύτερη όσον αφορά την πρωτοτυπία και την καλλιτεχνία (δε ξέρω καν  να κάνω φιόγκους, καταλαβαίνετε επίπεδο) αλλά ήμουν γρήγορη. Και αυτό εντό στο Πακιστάν πολύ το εκτιμάει το αφεντικό!Έτσι λοιπόν εκεί που οι άλλοι είχαν φτιάξει μισή λαμπάδα και έψαχναν να βρουν τι χρώμα κορδέλα ταιριάζει στην πορτοκαλί πεταλούδα εγώ είχα φτιάξει ήδη πέντε λαμπάδες και προχωρούσα προς την έκτη. Και αυτό εντό στο Πακιστάν πολύ το εκτιμάει το αφεντικό! Οχι, όχι δε δούλευα κάτω από πίεση. Αφεντικό καλό, μου έντωσε λίγο νερό μετά από ντίο ώρες...

Η φίλη μου είχε φτιάξει ένα σωρό καλούδια και τα είχε αραδιάσει πάνω στο τραπέζι για να φάμε εμείς τα φτηνά, εργατικά, λιμασμένα χέρια. Παρόλα αυτά το αφεντικό δε με άφησε να φάω μπουκιά. Έπρεπε να βγει η παραγωγή και δεν προλάβαινα. Έβγαλα 60 λαμπάδες σε 3 ώρες. Αλλά παράπονο δεν έχω. Στο τέλος μου δώσανε να φάω μια φέτα τσουρέκι Τενκερλή. Γιατί άμα δε φας στις 12:00 τα μεσάνυχτα  τσουρέκι τίγκα στην σοκολάτα, πώς θα τα χάσεις τα τρία κιλά μου λες?

Τελοσπάντων το θετικό είναι ότι οι λαμπάδες μου κάνουν θραύση. Σκέφτομαι να το κάνω επάγγελμα. Ειδικά μετά από μια επίσκεψη που έκανα στο Attica και είδα να πουλάνε λαμπάδα όμοια με τη δική μου στα 19,95€, έτοιμη είμαι να αγοράσω πάγκο και τον στήσω Πανεπιστημίου και Βουκουρεστίου γωνία. Τώρα ειδικά που έφτιαξα για πρώτη φορά και τσουρέκια, θα τον εξελίξω τον πάγκο. Λαμπάδες και τσουρέκια μαζί!

Ελπίζω να καταλάβατε ότι όλη αυτή η ανάρτηση έγινε για να αυτοθαυμαστώ που έφτιαξα για πρώτη φορά τσουρέκια και μου πέτυχαν! Βγήκαν βέβαια λίγο μικρά (το 1/5 από ένα κανονικό τσουρέκι εμπορίου) αλλά τι θες κύριε? Κάνουμε δίαιτα για αυτό τα έκανα έτσι. Όχι επειδή νόμιζα ότι θα φουσκώσουν στο φούρνο 5 φορές πάνω... Ο Θ μόλις έφαγε από τα τσουρέκια μου αναφώνησε με την γλυκύτητα που τον χαρακτηρίζει σαν άνθρωπο: "Είναι υπέροχα... Μα φυσικά, έχεις καταπληκτική συνταγή για να μου τα κάνεις τσουρέκια. Έχεις προϋπηρεσία πια..."

Και αυτή ήταν η τελευταία μπουκιά που έφαγε. Γενικώς....