Η μέρα της μαρμότας

O Σεπτέμβρης ποτέ δε μου πήγαινε. Τρώω κάτι καταθλιψάρες που δεν έχουν προηγούμενο. Ο φετινός Σεπτέμβρης δεν αποτέλεσε εξαίρεση αν και ευτυχώς τον πέρασα σχετικά πιο ανώδυνα. Απλά με μπόλικη βαρεμάρα. Και πάνω που τελειώσε ο Σεπτέμβρης και εγώ ήμουν γεμάτη χαρά, πήγα και αρρώστησα. Πέρασα τρεις μέρες στο κρεβάτι, με πυρετό και να βήχω σαν γαϊδούρι σαν βραχνιασμένη γατούλα . Ο καιρός είχε αρχίσει να φτιάχνει ξανά και εγώ κατέβαζα το ένα τσάι μετά το άλλο. Βαρέθηκα τη ζωή μου κλεισμένη μέσα και έτσι αποφάσισα να κάνω την ηρωική έξοδο και να πεταχτώ ως τα  ΕΛΤΑ για να παραλάβω ένα δεματάκι από το ebay (τελευταία μου μεγάλη αγάπη: να αγοράζω άχρηστα φθηνοπράγματα από το ebay). Φόρεσα το μπουφάν μου, από κάτω άφησα τις πυζάμες μου (μη χρειαστεί και πάω στο νοσοκομείο να είμαι έτοιμη, τοοοόσο άρρωστη) και έσυρα το κουφάρι μου ως τα ΕΛΤΑ. Γυρίζοντας σπίτι πανευτυχής για την καινούρια τεράστια μαλακία που αγόρασα πέτυχα στο ασανσέρ τον παππού του τετάρτου.

Δεν πρόλαβα να τον ρωτήσω τι κάνει και άρχισε να μου λέει ότι τον ληστέψανε, ότι τον χτυπήσανε , ότι δεν είναι καλά κτλ.."Δεν άκουσα κάτι, το ξέρουν οι άλλοι στην πολυκατοικία? Ήρθε η αστυνομία?" τον ρώτησα για να πάρω την απάντηση ότι η αστυνομία δεν ήρθε γιατί κυνηγούσε τη Χρυσή Αυγή. Έχω αρχίσει να ψιλιάζομαι ότι ο παππούς το έχει χάσει και πάω να αλλάξω την κουβέντα ρωτώντας τον που είναι τα σκυλάκια του."Μου τα κλέψανε και αυτά. Έλα πάνω να δεις. Έλα." μου λέει και αρχίζει να με τραβάει για να ανέβω στον τέταρτο. Με βαριά καρδιά και φόβο μη βρω τα σκυλάκια μούμιες ανέβηκα. Με το που άνοιξε η πόρτα βρέθηκα στον κλασικό χώρο γιουσουρούμ παζάρ που είχα ξαναβρεθεί και παλιότερα. Πράγματα πεταμένα παντού, αντίκες ανακατεμένες με σκουπίδια. Γενικά χαμός. Άλλα ο κλασικός χαμός που επικρατούσε πάντα στο σπίτι του. "Να βλέπεις πώς μου τα ανακατέψαν όλα" με ρωτάει. "Ναι, πω πω τι πάθατε" έλεγα ψέματα εγώ χαζεύοντας τις αντίκες και προσπαθώντας να φύγω όσο πιο γρήγορα γίνεται από εκεί μέσα. "Τίποτα δε βλέπεις, έλα πιο μέσα να δεις. Έλα, έλα" μου λέει και αρχίζει να προχωράει προς ένα σκοτεινό διάδρομο. Η κατάσταση έχει αρχίσει να μετατρέπεται σε θρίλερ... Εκείνη την ώρα σκέφτηκα ότι ίσως ο παππούς να έχει πονηρούς σκοπούς , να θέλει να με δέσει και να με μετατρέψει στην ερωτική του σκλάβα για τα υπόλοιπα χρόνια της ζωής του. Αυτή η σκέψη με έκανε να γελάσω και τότε αλλά και τώρα που τη γράφω γιατί ο παππούς πραγματικά φου να τον έκανα θα τον εξαφάνιζα. Παρόλα αυτά δεν είχα διάθεση ούτε να τον ακολουθήσω στα άδυτα της αποθήκης του αλλά ούτε και άντεχα, καθώς παρόλο που ήμουνα συναχωμένη η μυρωδιά του σπιτιού δεν αντεχόταν! Ένα ήταν το σίγουρο. Ο παππούς δεν είναι καλά και είναι κρίμα που είναι μόνος του! Την επόμενη μέρα τον ξαναπέτυχα στο ασανσέρ και μου είπε ακριβώς τα ίδια με την ίδια ακριβώς σειρά. Η μέρα της μαρμότας!

Γενικά πάντως ήρεμα είμαστε. Είδαμε αρκετές ταινίες, μέσα σε αυτές και το το Breakfast at Tiffany's για το οποίο τόσα έχω ακούσει!! Προσοχή ακολουθεί δήλωση που καθόλου δε θα σας αρέσει. Δε μου άρεσε καθόλου! Η Όντρεϊ φοβερή αλλά η ταινία δε με ξετρέλανε. Άσε που έβαλα και τον Θ να τη δει και τώρα για να εξιλεωθώ πρέπει να δω και τα έξι Fast and Furious.Η κριτική του Θ για την ταινία ήταν : "πάλι καλά που αυτή είναι γκομενάρα". Είδαμε βέβαια και άλλες ταινίες, όπως το 3096 days το οποίο αποτελεί εξαιρετικό φάρμακο εναντίον της αυπνίας αλλά και το Now you see me το οποίο μου άρεσε πολύ!!