Στις 6 Δεκεμβρίου 2008 ήμουνα στο Βόλο. Είχαμε πάει γιατί γιόρταζε ένας φίλος που μένει εκεί. Βγήκαμε , φάγαμε , χορέψαμε και δεν ανοίξαμε τηλεόραση όλο το Σαββατοκύριακο. Την Κυριακή φεύγοντας, στο αυτοκίνητο βάλαμε ραδιόφωνο "κλειστό το κέντρο, τώρα καίνε την Πατησίων, κατεβαίνουν την Αμαλίας" ήταν μερικά από αυτά που ακούγαμε από τον εκφωνητή με φωνή πολεμικού ανταποκριτή. Ποιοι κατεβαίνουν? Γιατί κατεβαίνουν? Τι έχει γίνει? Δεν είχαμε πάρει χαμπάρι. Δεν είχαμε μάθει ακόμα ότι την προηγούμενη μέρα εντελώς αναίτια ένα παιδάκι 15 χρονών είχε σκοτωθεί. Από σφαίρα. Στα Εξάρχεια. Λες και ήμασταν στην Τεχεράνη.
Τις επόμενες μέρες ακολούθησε πανικός. Όσοι δουλεύαμε κέντρο συνηθίσαμε τη μυρωδιά των δακρυγόνων και των καμένων κάδων. Δεξιότητα που αποδείχθηκε εξαιρετικά χρήσιμη για τα επόμενα χρόνια. Μετράγαμε σπασμένες τζαμαρίες και καμένες τράπεζες. Ένα νέο αντάρτικο είχε ξεκινήσει. Ήσουν με αυτούς ή με τους δολοφόνους. Η αστυνομία χεσμένη κρυβόταν σε στενά με μόνη εντολή να μην εξαγριώνουν τα πλήθη. Και τα πλήθη αλώνιζαν...
Η Σταδίου μετά τα "Δεκεμβριανά" δε μπόρεσε να σταθεί ποτέ ξανά στο πόδια της. Τα μαγαζιά για τους επόμενους μήνες έκλειναν το ένα μετά το άλλο. Μερικά δεν άνοιξαν ποτέ μετά το ολοκαύτωμα. Μετά ήρθε η κρίση, οι πορείες, τα επεισόδια ξανά, η Marfin, η Πλατεία Συντάγματος. Και μετά όλα ξεχάστηκαν....
Φέτος θα είχε και πάλι πορεία. Επετειακή. Από το παράθυρο μου βλέπω μαθητές να διαδηλώνουν γεμάτοι οργή. Στο πεζοδρόμιο κατά πόδας τους ακολουθούν τα ματ. Ξαφνικά κάποιος τους πετάει έναν καφέ, άλλος ένας πετάει ένα άδειο μπουκαλάκι νερό. Τα ματ στέκονται και καλύπτονται πίσω από τις ασπίδες τους. Οι μαθητές, οι οποίοι έχουν έρθει με καλυμμένα τα πρόσωπα, αρχίζουν να πλησιάζουν πετώντας νεράντζια. Τα ματ οπισθοχωρούν αρχικά. Μετά κάνουν ένα βήμα εμπρός, δέκα βήματα πίσω οι μαθητές. Τρία βήματα μπροστά οι μαθητές, ένα βήμα πίσω τα ματ. It takes two to tango...
Μετά από λίγο βλέπω μια φωτίτσα."Έλα ρε, πότε πρόλαβαν και την άναψαν;" αναρωτιέμαι και αμέσως παρατηρώ κάτι μεγάλους κύριους που δεν τους είχα δει εώς τότε να τρέχουν προς τη φωτιά. Βγάζουν τις φωτογραφικές και ξεκινάνε. Ελλείψει μεγάλων φωτιών καλή είναι και η φωτίτσα. Σε λίγο σβήνει. Τα ματ έχουν στρίψει διακριτικά στη γωνία, οι μαθητές έχουν οι περισσότεροι προχωρήσει εκτός από κάποιους που ψάχνουν για τελευταία νεράντζια. Και τότε ακούω "χωρίς εσένα γρανάζι δε γυρνά...". Βρε καλώς τα τα παιδιά τα 40sth! Ίδιες φάτσες , ίδια συνθήματα...Χρόνια τώρα.... Σαν τους οπαδούς του Παναθηναϊκού στον αγώνα με τη Ceseka που φώναζαν "πουτάνας γιοι ολυμπιακοί". Όλα κολλάνε παντού σε αυτή τη χώρα...
Περιγράφεις τα γεγονότα τόσο ζωντανά. Διάβασα το κείμενο με κομμένη την ανάσα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΘαρρώ πως η φετινή πορεία δεν ήταν μόνο για τον Αλέξη. Ήταν και για όλα τα δεινά που τραβάει ο ελληνικός λαός.
Ωστόσο το ζήτημα είναι να μην θρηνούμε θύματα.
Καλό απόγευμα!
Ακριβώς! Θεωρώ ότι για κανένα ιδανικό δεν αξίζει να πεθάνει κανείς!
ΔιαγραφήΠάντως θα προτιμούσα η πορεία στη μνήμη του ΑΛέξη να παρέμενε μια πορεία για τη μνήμη του Αλέξη. Είναι ντροπή να χρωματίζεται πολιτικά μια τέτοια πορεία... Σημαίνει πολύ περισσότερα από "δεν έχουμε δουλειά, θέρμανση.."
Εγραψα κι εσβησα πολλα, δεν εχω τι να πω.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι εγώ στη θέση σου μάλλον το ίδιο θα είχα κάνει!
ΔιαγραφήΦιλιά
..........
ΑπάντησηΔιαγραφήΧΧΧΧΧ
ΔιαγραφήTούτοι οι μπάτσοι που ήρθαν τώρα, τούτοι οι βουλευτές που ήρθαν τωρα, τούτοι οι Ελληνες που κοιτάνε μόνο την πάρτη τους που ήρθαν τωρα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑστα Χριστίνα, τα ίδια και τα ίδια έχουμε μπει μέσα σε ένα κύκλο και γυρνάμε γύρω από την ουρά μας χρόνια τώρα!
Την καλησπέρα μου!
Ελενα Λ, οι μπατσοι ειναι ιδιοι απο τοτε που γεννηθηκαν, οι βουλευτες-πολιτικοι ειναι επισης οι ιδιοι, οικογενεια Μητσοτακη/Παπανδρεου/Παγκαλου/Καραμανλη..... ας μην συνεχισω θα ξημερωσουμε. Οι Ελληνες το μονο που κοιτανε ειναι την παρτη τους και τη βολη τους και ουτε αυτοι ηρθαν τωρα. Η φαρα μας δυστυχως δεν ειναι αυτη που πλασαρουμε στους εξω, για να το παιξουμε ιστοριες.
ΔιαγραφήΠολλές φορές σε συζητήσεις δικαιολογώ τους δημόσιους υπαλλήλους, τους αστυνομίκους, μερικές φορές και τους πολιτικούς, και εχω εξαγριώσει πολλούς με αυτή μου τη στάση. Νομίζω ότι είναι λογικό λίγο πολύ όλοι να κοιτάμε την πάρτη μας! Είναι πολύ δύσκολο να βάζεις το κοινό καλό πάνω από το προσωπικό σου όφελος. Θέλει χρόνια παιδεία που στην Ελλάδα δε διαθέτουμε. Ειδικά οι νεότεροι έχουμε μεγαλώσει με πολύ αριβιστικά πρότυπα...Ευχομαι μελλοντικά αυτό να αλλάξει. Θα αλλάξει βέβαια μόνο εάν αλλάξουμε εμείς. Ο καθένας μόνος του...
ΔιαγραφήΤέλος όποτε τύχαινε να μιλήσω με άτομο που είχε φτάσει στο επίπεδο να νοιάζεται περισσότερο για το κοινό καλό παρά για τον εαυτό του πάντα όλοι τον αντιμετώπιζαν σαν τον τρελό του χωριού...
Manolog3 συμφωνώ απόλυτα!!!!
ΔιαγραφήΧριστίνα έτσι ακριβώς είναι εχει καταντήσει να είναι τρέλα η βοήθεια προς τον συνάνθρωπο!!!
Η καταντια σε όλο της το μεγαλείο!!!
Ανταποκρίτρια κανονική !
ΑπάντησηΔιαγραφήΈδωσες το κλίμα .
ΥΓ: Τη ζωή μας ποιος θα τη δώσει πίσω;
Μόνοι μας θα την κερδίσουμε!! Ισως όχι με τους όρους που τη ξέραμε αλλά θα είναι η ζωή μας!
ΔιαγραφήΕπειδή και εγώ σαν τους παραπάνω δεν ξέρω τι να πω και όλο γράφω και σβήνω θα συμφωνήσω απόλυτα με την Αριστέα! Έδωσες το κλίμα αλλά όχι όπως μας το δίνουν οι τηλεοράσεις. Και το παρελθόν και το παρόν μέσα από τα μάτια κάποιου που έμαθε να ζει με δακρυγόνα και ματ...
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν είδα τι έπαιξε στην τηλεόραση αλλά φαντάζομαι θα έπαιξε σίγουρα ένα κοντινό στη φωτιά... Γενικα οι δημοσιογράφοι προσπαθούν να πουλήσουν δράμα ακόμα και εκεί που δεν υπάρχει.
Διαγραφή30% ανεργια(ετσι λενε αλλα πιστευω ειναι παραπανω)
ΑπάντησηΔιαγραφή1500+ αυτοκτονιες
μισθοι πεινας
3 φοιτητες νεκροι(αναθυμιασεις) απο μαγκαλι
1 κοριτσακι νεκρο (αναθυμιασεις)απο μαγκαλι
και αλλα πολλα που εγιναν μετα Αλεξη εποχη.
Ο Αλεξης ηταν η αρχη,ισως,και ομως συνεχιζουν ακαθεκτοι να σκοτωνουν καθημερινα κοσμο και εμεις ακομα τους αφηνουμε πρωτα με την ψηφο μας και μετα με την αποχαυνωση μας.
Ελπιζω καποια στιγμη να ξυπνησουμε ολοι.
Να ξυπνήσουμε και να κάνουμε τι???Να ψηφίσουμε άλλους???? Ποιους????????
ΔιαγραφήΑυτό με ανησυχεί περισσότερο. Οτι τα τελευταία χρόνια έχουν γίνει τα χίλια μύρια και παρόλα αυτά τίποτα καινούριο δεν έχει φανεί στον ορίζοντα. Ακόμα και τα συνθήματα στις πορείες είναι απαρχαιωμένα. Φαντάσου οι ιδέες!
Πόσους νεκρούς να περιμένουμε ακόμη μέχρι να τα πάρουμε στο κρανίο;; Στους πόσους νεκρούς θα επαναστατήσουμε όλοι μας και θα πούμε "δεν πάει άλλο"; Πόση ανοχή πια ακόμα; Γραφικός λαός καταντήσαμε.... Καλό βράδυ Χριστινάκι μου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο πείραμα με το βατραχάκι το ξέρεις????
Διαγραφή"Η γνωστή ιστορία του Olivier Clerc: Φανταστείτε μια κατσαρόλα γεμάτη κρύο νερό, μέσα στο οποίο κολυμπά ανέμελα ένα βατραχάκι. Κάτω από την κατσαρόλα, ανάβουν μια μικρή φωτιά και το νερό αρχίζει να ζεσταίνεται πολύ σιγά. Το νερό, σιγά σιγά γίνεται χλιαρό και το βατραχάκι, βρίσκοντάς το μάλλον ευχάριστο, συνεχίζει να κολυμπά χαρούμενο. Η θερμοκρασία του νερού συνεχίζει να ανεβαίνει. Τώρα το νερό είναι πιο ζεστό απ' ότι το βατραχάκι θα θεωρούσε ευχάριστο, αισθάνεται λίγο κουρασμένο αλλά παρ' όλα αυτά δεν αισθάνεται κανέναν φόβο. Τώρα το νερό είναι πραγματικά ζεστό και το βατραχάκι αρχίζει να αισθάνεται δυσάρεστα, αλλά είναι εξουθενωμένο. Για αυτόν τον λόγο υπομένει και δεν αντιδρά. Η θερμοκρασία συνεχίζει να ανεβαίνει έως ότου το βατραχάκι καταλήξει να βράσει και ως εκ τούτου, να πεθάνει. "
Simera poreies! Ayrio ti? TIPOTA!!Opws simera eixe poreies ayrio ola tha einai isixa. Autoi pou kaine, pou vandalizoun, pou petan petres stous batsous ayrio tha pinoun to kafedaki tous sto pio "in" kafe tis geitonias tous. Stimena pragmata! Etsi den prokeitai na pame pote brosta....
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίμαι σχεδόν βέβαιη πλέον πως αυτοί που κάνουν τις πορείες , που βανδαλίζουν , που πετάν πέτρες στους μπάτσους δεν έχουν καμία σχέση με ανέργους, με αγανα κτισμένους, με πολίτες που πεινάνε...
ΔιαγραφήΑρχίζω να πιστευω σε συνομωσίες! Οτι είναι μια μέθοδος αποσυμπίεσης της κοινωνίας. Να λέμε "κάναμε και σήμερα την επανάσταση μας "και να κοιμόμαστε ήρεμοι!
βασικα θα διαφωνισω. κ περισσοτερο σε 2 σημεια..
ΑπάντησηΔιαγραφή'Η Σταδίου μετά τα "Δεκεμβριανά" δε μπόρεσε να σταθεί ποτέ ξανά στο πόδια της'
κ ο Γρηγοροπουλος δεν θα ξανασταθει στα ποδια του ποτε, για πρακτικους λογους, τι ειναι πιο σημαντικο λοιπον? το 'εσεις μιλατε για βιτρινες, εμεις μιλαμε για ζωες' νομιζω τα ελεγε ολα..
'Και τότε ακούω "χωρίς εσένα γρανάζι δε γυρνά...". Βρε καλώς τα τα παιδιά τα 40sth! Ίδιες φάτσες , ίδια συνθήματα...Χρόνια τώρα.... Σαν τους οπαδούς του Παναθηναϊκού στον αγώνα με τη Ceseka που φώναζαν "πουτάνας γιοι ολυμπιακοί". Όλα κολλάνε παντού σε αυτή τη χώρα...'
αφου τα 20sth κ τα 30sth δεν πανε να φωναξουν για τις δουλειες που δεν εχουν κ δεν θα βρουν, κατεβαινουν οι 40sth.. κ το οτι ειναι οι ιδιες φατσες ειναι λυπηρο μονο ως προς το οτι ενας νεος ανθρωπος δεν βρεθηκε να παρει τη θεση τους. κατα τα αλλα μονο καλο μπορει να ειναι που στα 40κατι σου δεν βολευεσαι πισω απο τον μεσοαστισμο του 'εχω δουλιτσα, που να τρεχω' κλπ κλπ και φωναζεις ακομα για να μη χασουν τη δουλιτσα τους κι αυτοι που σε λενε γραφικο..
Βασικά κανείς δε μίλαγε για βιτρίνες. Για ζωές μιλούσαμε όλοι. Για τη ζωή των 100(?) εργαζόμένων που δουλεύανε στο κέντρο. Για τη ζωή αυτών που απολύθηκαν επειδή έκλεισαν τα καταστήματα που δούλευαν. Για τη ζωή αυτών που κάηκαν τα μαγαζιά τους.
ΔιαγραφήΟ Αλεξης δεν ξαναπερπάτησε και δε θα ξαναπερπατήσει όσες βιτρίνες και να σπάσουμε! Οταν γίνεται ένα μεγάλο λάθος καλό θα ήταν να σταματάει εκεί. Να μην το ακολουθεί ένα ακόμα μεγαλύτερο...Σαν Ελληνες έχουμε αυτοκαταστροφικές τάσεις. Το Σύνδρομο του Αετου που πεθαίνει περήφανος στον αέρα..Εγώ όμως απέναντι σε έναν ένδοξο θάνατο προτιμώ μια αδιάφορη ζωή.
Πόσα χρόναι γίνονται πορείες στην Ελλάδα? Από τη μεταπολίτευση και μετά? Ε, έχει αλλάξει κάτι? Εκτός από το να παίζουμε κλέφτες και αστυνόμους στο Σύνταγμα, να φωνάζουμε ευηχα συνθήματα έχει γίνει κάτι? Άλλαξε ποτέ κάτι από τις πορείες? Πέσανε κυβερνήσεις θα μου πεις από τις πορείες. Ναι και? Γιατί? για να γίνουν κυβερνήσεις συνεργασίας των ίδιων ανθρώπων?
Τις δοκιμάσαμε τις πορείες. Δεν πέτυχε η συνταγή. Μήπως πρέπει να δοκιμάσουμε κάτι άλλο? Μήπως πρέπει να δοκιμάσουμε να συνεργαστούμε? Να αφήσουμε λίγο την οικονομία να δουλέψει? Να φτιάξουμε την εικόνα της Ελλάδας προς τα έξω και να ανεβάσουμε τον τουρισμό μας? Φωνάζοντας δε θα έρθει η λύση ουρονοκατέβατη. Πρέπει κάτι άλλο να γίνει. Και το να φωνάζουμε συνθήματα που δημιουργήθηκαν , τη περίοδο της Γαλλικής Επανάστασης, είναι τουλάχιστον αναχρονιστικό. Δεν είναι τραγικό που η κρίση δεν κατάφερε ούτε καν να γίνουμε πιο δημιουργικοί. Εστω στα συνθήματα...
οταν μιλαμε για τη δολοφονια ενος παιδιου απο αστυνομικο, ολα τα υπολοιπα θα επρεπε να ειναι δευτερευοντα. ενταξει ομως, ας δειξουμε ολοι την αγανακτηση μας με κερακια. τα ρεσω ειναι πολυ στη μοδα για τετοιες περιπτωσεις.
Διαγραφήγια τους αλλους που χανουν τις δουλειες τους καθημερινα απο τη κριση, δεν παραπονιεσαι ομως? σ' αυτους δεν αξιζει η αγανακτηση σου? πως την εκφραζεις? πως αντιδρας για τους συνανθρωπους σου που ειναι σε οικτρη κατασταση?
αν αυριο σε απολυσουν ποιον θα κατηγορεις? πως θα αντιδρασεις? μπορεις να αναψεις ενα κερακι στη μνημη της πρωην εργασιας σου..
εχουμε ενα σωρο ανεργους σ'αυτη τη χωρα, ενα σωρο που δουλευουν για μισθους της πλακας, ενα σωρο που αυριο μπορει να απολυθουν, ενα σωρο πτυχια που δεν θα εχουν αξια, ενα σωρο παιδια που ξεπαγιαζουν, ενα σωρο, ενα σωρο, ενα σωρο. να αναψουμε κ γι αυτους ενα κερακι?
αν ολοι τους κατεβαιναν κ διαδηλωναν τουλαχιστον για ολη αυτη τη κατασταση που ζουμε, μπορει να μην ειχαν τολμησει οι αλλοι να κανουν ουτε τα μισα. αλλα βασιζονται στα κερακια κ στον ωχαρεδφισμο μας. καπου ειμαστε αξιοι της μοιρας μας. η μαλλον αξιοι της μοιρας οσων βαριουνται να κουνησουν το πωπουδακι τους κ να δειξουν αν μη τι αλλο, την αγανακτηση τους. κ αντι να κρυβονται απο ντροπη που δεν κανουν τιποτα, λενε κ γραφικους αυτους που κανουν ο,τι θεωρουν οτι αρμοζει, ακομα κ στα 40sth. εγω προσωπικα οταν βλεπω απο τη τηλεοραση τον συνταξιουχο κ τον αναπηρο να κανει πορεια, ντρεπομαι που δεν ειμαι απο πισω τους.
ενταξει, ας συνεργαστουμε ομως οπως λες. μαλιστα προτεινω να δουλευουμε κ τζαμπα για να κινηθει η αγορα.
Φανή μου, ο θάνατος του Αλέξη δεν είχε καμία σχέση με την ανεργία. Ηταν πολύ μικρός για να είναι άνεργος και ο αστυνομικός δεν έπαιρνε τότε 600€ αλλά πληρωνόταν πολύ καλύτερα. Οποτε δε μπορούμε να πούμε ότι έφταιγε η κρίση... Το να φωνάζεις συνθήματα κατά της κρίσης σε μια πορεία που γίνεται στη μνημη ενός παιδιού που σκοτώθηκε προ κρίσης εμένα μου φαίνεται το ίδιο άσχετο με το να φωνάζω εγώ στην παρέλαση της 28ης συνθήματα γιατί το Hondos δεν έβαλε έκπτωση 65%. Τόσο άσχετο! Ή μάλλον τόσο αισχρό...
ΔιαγραφήΟ χρόνος έχει 365 μέρες. Γιατί πρέπει τη συγκεκριμένη μέρα να διαδηλώσουμε κατά της ανεργίας? Γιατί όχι αυριο?
Άκουγα και διάβαζα και εγώ τις ειδήσεις χτες για τις πορείες και τα συλλαλητήρια στη μνήμη του 15χρονου. Και θέλω να σημειώσω το εξής, για την ηλιθιότητά μας ως λαός: και τα "Δεκεμβριανά" του 2008 και οι πορείες μνήμης που γίνονται έκτοτε, δεν έχουν κανένα απολύτως νόημα. Κανένα αίτημα δεν υπήρξε ούτε υπάρχει, εκτός από την επιθυμία κάποιων να εκτονωθούν. Δε διεκδικείται τίποτα. Τα τότε "Δεκεμβριανά" δεν οδήγησαν σε καμία "κάθαρση", βελτίωση των πραγμάτων και αφύπνιση των πολιτων. Απλά για κάποιες μέρες η Αθήνα έγινε ... χαμαιτυπείο και μετά τίποτα. Οι πορείες κάθε χρόνο γίνονται στη μνήμη του Αλέξη Γρηγορόπουλου - ενός παιδιού που σκοτώθηκε τυχαία, λόγω του χείριστου τρόπου με τον οποίο επανδρώνεται και εκπαιδεύεται το προσωπικό της Αστυνομίας (με αποτέλεσμα, πολλοί κάφροι, φασίστες και ανισόρροποι άνθρωποι να κρατούν όπλα και να έχουν "εξουσία"). Και εμείς, αντί να κάνουμε πορείες στην επέτειο αυτού του θανάτου κατά της αυθαιρεσίας του ίδιου του Κράτους, εν τέλει - ώστε να δίνεται ένα μήνυμα, να υπάρχει ένα σύνθημα, κάποιο νόημα - παρακολουθούμε τους μαθητές που έχουν βρει ευκαιρία να χάσουν μάθημα να κάνουν πορείες και να πετούν νεράντζια στα ΜΑΤ! Πολύ αμφιβάλλω ότι αν πάει κανείς και τους ρωτήσει γιατί συμμετέχουν, θα βρεθούν κάποιοι να πουν κάτι διαφορετικό από το "τιμούμε τον Αλέξη Γρηγορόπουλο". Για ποιόν λόγο τον "τιμούν", τι ακριβώς έκανε και αξίζει να τον τιμούν και ποιά η ουσία αυτού που κάνουν, δε θα μπορούσαν να απαντήσουν. Γιατί τα παιδιά μας, όπως και εμείς, αντιμετωπίζουν τα πάντα σαν ευκαιρία για χαβαλέ ή/και εκτόνωση. Οπότε και γεγονότα σαν τα νέα Δεκεμβριανά και οι σχετικές πορείες είναι events - με την έννοια της διασκέδασης -, όχι αφορμές για σοβαρή σκέψη και, στη συνέχεια, αποφάσεις και δράση. Με άλλα λόγια, είμαστε πρόβατα και μας αξίζει η πολιτική ηγεσία που έχουμε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠαρεμπιπτόντως, μου περνάει μερικές φορές από το μυαλό η ιδέα, αν μας απαγόρευαν να καταδικάζουμε τις αυθαιρεσίες του Κράτους και να μοιραζόμαστε ελεύθερα τις μεμψιμοιρίες μας για την ποιότητά μας ως πολίτες... αν μας απαγόρευαν να εκφραζόμαστε γενικά, μήπως τότε θα καταλαβαίναμε σε τι καθεστώς ζούμε και θα ξεσηκωνόμασταν; Γιατί τίποτα άλλο δε φαίνεται να μας βάζει μυαλό!
Εάν για οποιοδήποτε λόγο οι πορείες μου φαίνονται ανούσιες, τότε η πορεία για τον Αλέξη, με τη μορφή που γίνεται μου φαίνεται αισχρή. Εάν ήταν γιος μου μου, αδερφός μου , φίλος μου, θα νευρίαζα πάρα πολύ εάν κάθε χρόνο τον "τιμούσαν" με αυτόν τον τρόπο. Αυτή τη μέρα θα έπρεπε όλοι να περνάμε να αφήνουμε ένα λουλούδι στο μέρος που σκοτώθηκε χωρίς λόγο ένα παιδί και να ευχόμαστε να σταματήσει εδώ η παράνοια...
ΔιαγραφήΣυμφωνώ απόλυτα με το παραπάνω! Δεν βρίσκω κανένα νόημα σε όλο αυτό που γίνεται με τον Γρηγορόπουλο. Το βρίσκω φτηνό και ευτελιστικό ως προς πολλές απόψεις. . . ακόμα και εμένα που κάθομαι απλά και το συζητάω. Τι κερδίζω; Τίποτα... (true story)
ΔιαγραφήΌσοι τολμούν να βγαίνουν στο δρόμο αυτομάτως αναφέρονται ως γραφικοί και ότι δεν ξέρουν γιατί το κάνουν (!)....οι υπόλοιποι αναρωτιούνται γιατί δεν ξεσηκώνεται ο κόσμος...άκρη δεν βγάζω...τι να πω πια!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑς πω πως το κείμενό σου ήταν ολοζώντανο...ενώ ο Αλέξης όχι....
προσυπογραφω..
ΔιαγραφήΣτις πορείες βλέπει όλων τα είδη των ανθρώπων. Βλέπεις αυτούς που κατέβηκαν πρώτη φορά σε πορεία γιατί τους έπνιξε η αδικία και βλέπεις και αυτούς που το έχουν κάνει επάγγελμα. Οι δεύτεροι συνήθως είναι γραφικοί. Φωνάζουν τα ίδια συνθήματα και η βαριεστημάρα στο ύφος τους είναι ολοφάνερη. Τύπου έλα να τελείωνουμε, να πάμε για καφέ. Με αυτους τους δεύτερους τα 'χω...
ΔιαγραφήAllo to na vgaineis sto dromo k na diekdikeis ta dikaiwmata sou k allo na ekmetaleuesai katastaseis k na vandalizeis tin geitonia sou, tin poli sou, ti xwra sou...
ΑπάντησηΔιαγραφήΕχω αρχίσει να υποψιάζομαι ότι όλα είναι κατευθυνόμενα...Απλοί άνθρωποι γεμάτοι οργή δε βγήκαν ποτέ με μολότοφ στο δρόμο. Απλοί άνθρωποι αγανακτισμένοι δε βγήκαν ποτέ με λοστάρια στα χέρια να σπάσουν μάρμαρα...
ΔιαγραφήΕπειδή, από ό,τι κατάλαβα, το σχόλιο της Μαρίας - me (maria) - παραπάνω αναφέρεται με κάπως επικριτική διάθεση (και) στα όσα έγραψα εγώ, επανέρχομαι για να εξηγήσω κάτι (δοκίμασα να απαντήσω κατευθείαν κάτω από το σχόλιο αυτό, απλά η σελίδα δε με αφήνει).
ΑπάντησηΔιαγραφήΌντως, έγραψα πως οι περισσότεροι συμμετέχοντες στις πορείες μνήμης του Δεκέμβρη δεν ξέρουν ποιό είναι το νόημα αυτού που κάνουν. Σαφώς και τάσσομαι υπέρ του να σηκώνονται οι πολίτες από τους καναπέδες και να διεκδικούν, αλλά από μόνο του το να πηγαίνουν σε πορείες, να φωνάζουν συνθήματα, να ξεθυμαίνουν και να συνεχίζουν μετά εκτονωμένοι τη ζωή τους όπως πρώτα, δεν αλλάζει τα πράγματα. Ναι, λοιπόν, σε πορείες και συλλαλητήρια και δίκαιες διεκδικήσεις, αλλά συνειδητοποιημένα. Γιατί αυτό είναι που εγγυάται μια σοβαρή, συστηματική, σταθερή διεκδίκηση, που μπορεί να αποδώσει καρπούς.
Δεν είμαι από τα άτομα που καταδικάζουν τα πάντα, όμως, για να έχει σημασία μια πράξη, μια στάση, ένα γεγονός, θα πρέπει να γίνεται σωστά. Και στις σοβαρές εκδηλώσεις η χώρα δεν έχει ακριβώς παράδοση. Ως λαός πιστεύω πως εκδηλωνόμαστε συναισθηματικά και με έξαρση, σαν πυροτεχνήματα - αλλά, όπως αυτά, "σβήνουμε" και γρήγορα. Ούτε η μνήμη μας διαρκεί, ούτε η αντίδρασή μας.
Αν, λοιπόν, με ρωτούσε κάποιος τι από τα δύο θα προτιμούσα, το να μένουμε σπίτια μας ή να πηγαίνουμε σε πορείες χωρίς να έχουμε εμπεδώσει τι κάνουμε, θα απαντούσα: τίποτα από τα δύο. Άλλωστε, και μετά τα Δεκεμβριανά του 2008, ήρθε ο ΓΑΠ και τα Μνημόνια. Οπότε, τι νόημα είχε όλη εκείνη η καταστροφή; Ποιό ήταν το μήνυμα; Ότι ένας όχλος είναι καταστροφικός; Αυτό τα γνωρίζαμε, νομίζω, και χωρίς τα επεισόδια. Δεν ήταν εκδήλωση του "κυρίαρχου" λαού εκείνη.
Κάτι τελευταίο: το βρίσκω λίγο ενοχλητικό να οικειοποιούμαστε τα πάντα. Απόδειξη της συναισθηματικότητας που ανέφερα πιο πάνω. Ο έφηβος που σκοτώθηκε το 2008, ήταν ο Αλέξης Γρηγορόπουλος. Όχι ο "Αλέξης". Δεν ήταν γιός, ανηψιός, φίλος, μαθητής, γνωστός μας ή κάτι τέτοιο. Επειδή λέμε ότι ήταν "δικό μας παιδί", όπως συνηθίζεται σε τέτοιες περιστάσεις; Μα δεν ήταν δικό μας παιδί - αν ήταν, μόνο στην επέτειο του θανάτου του θα τον θυμόμασταν; Παίρνουμε ένα όνομα και το κάνουμε σύνθημα, στη θέση των συνθημάτων που θα έπρεπε να υπάρχουν. Μια μεγάλη αλλαγή της ζωής μας προς το καλύτερο χρειάζεται και λογική, όχι μόνο συναίσθημα.
Συγνώμη για το σεντόνι (παλι). :-)
Όχι, δεν είχα επικριτική διάθεση απέναντι σε σένα...απλά κατέθεσα αυτό που εισπράττω...
ΔιαγραφήΌσο για το "Αλέξη" δεν έγραψα το επώνυμο για συντομία μια και γι΄αυτόν μιλούσαμε...καμιά σχέση με όσα λες...
Και η μνήμη μου μια χαρά λειτουργεί...όλα τα θυμάμαι...και θέλω να πιστεύω πως έχω και λογική και συναίσθημα.....
Ξέχασα να γράψω και παραπάνω πως λουκέτα μπαίνουν παντού σε όλη την Ελλάδα...δεν λέω βέβαια πως καλά κάνουν και καίνε όσοι καίνε και καταστρέφουν(καμιά σχέση), αλλά μήπως πρέπει να μας περάσει από το μυαλό πως η κρίση φταίει για τα λουκέτα?
ΔιαγραφήΜ' αρέσει που πιάσατε τη συζήτηση...
ΔιαγραφήΤον τελευταίο καιρό εάν μου πούνε Αλέξης αυτόματα θα σκεφτω τον Τσίπρα... Μετά αυτόν που έρχεται πίσω από τις λέξεις και μετά τον Γρηγορόπουλο! Οπως και η Μαρία έτσι και εγώ χάριν συντομίας έγραψα Αλέξης.
Ένας όχλος είναι καταστροφικός μόνο εάν υπάρχει στην κορυφή του μια καταστροφική ομάδα για να ακολουθήσουν οι υπόλοιποι. Το 2008 η κρίση καλά καλά δεν είχε ξεκινήσει. Δεν υπήρχε τόσος έντονος κοινωνικός αναβρασμός. Και όμως μέσα σε 2 ώρες από τη δολοφονία του, η Αθήνα έγινε στάχτη. Δε γίνεται να πιστέψω πωςήταν άνθρωποι φιλήσυχοι που εξαγριώθηκαν...Ηταν κατευθυνόμενο και κόβω και το κεφάλι μου. Θέλανε να αποσταθεροποιήσουν την κατάσταση...
Μετά τον Αλέξη έγιναν άλλοι 6 φόνοι με "πολιτικά" κίνητρα (3 στη Μαρφιν, Φύσσας, 2 Χρυσαυγίτες) και όμως αυτός ο χαμός δε ξανάγινε.
Πάντως ― γαι την Ιστορία― η Σταδίου δεν έχασε τη αίγλη της λόγω των μαθητών. Το έχω από σίγουρη πηγή, το πρωτοάκουσα από μεγαλοεπιχειρηματία ότι το κέντρο επρόκειτο να εγκαταληφθεί και να μαραζώσει κι επρόκειτο να πέσουν οι τιμές και να απαξιωθεί η ιδιοκτησία.
ΑπάντησηΔιαγραφήΉταν 2006, κουβεντιάζαμε γιατί μετέφερε το πολυόροφό του κατάστημα εκτός κέντρου κι οι απαντήσεις του έμοιαζαν τρελές. Ωστόσο οι προβλέψεις του (πληροφορίες είναι οι σωστή λέξη) αποδείχθηκαν ακριβεστατες κι ο νοών νοήτο.
Για όσους δε με ξέρουν δηλώνω ότι δεν είμαι της συνομωσιολογίας
και σ' εσένα Χριστίνα μου
εύχομαι Καλό βράδυ!
Ούτε εγώ είμαι της συνομωσιολογίας αλλά αυτό το πιστευω. Ειδικά όταν κάηκε το κτίριο της Marfin και τον επόμενο χρόνο κάηκε ο κινηματογράφος Αττικόν και τα Κόστα Μπόντα ,που εντελως τυχαία είναι στο ίδιο τετράγωνο και είναι τα μονα κτίρια που κάηκαν σε ολόκληρη τη Σταδίου εκείνη τη φορά. Επίσης όσοι ήταν κέντρο εκείνη τη μέρα θα θυμούνται ότι καμία σχέση δεν είχαν τα επεισόδια , ο συγκεντρωμένος κόσμος με τη Σταδίου. Η φωτιά εκεί μπηκε ξαφνικά , χωρίς προφανη λόγο...
ΔιαγραφήΠόσο διαφορετικά τα ζει ΟΛΑ η Αθήνα σε σχέση με τις υπόλοιπες πόλεις της χώρας μας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚακό που συγκρίνω αλλά ισχύει παιδιά. Όλα στην Αθήνα βιώνονται σε ακραίους βαθμούς, από την πολλή ανάπτυξη, στην πολλή παρακμή, όπως θεωρούσε τον εαυτό της κέντρο της χώρας με πλήρως απαξιωτική ματιά στην επαρχία, τώρα παίζει να έγινε χειρότερη από αυτήν (true story).
Θυμάμαι εκείνη τη μέρα που είχαμε βγει στους δρόμους, κάναμε την πορεία μας και έληξαν τα πράγματα ειρηνικά. Λίγες μέρες αργότερα κατέβηκα στην Αθήνα και ακόμα το γεγονός ανάβλυζε το θυμό του. Φυσικά, μετά, είχε ξεσπάσει ένας τεραααστιος πόλεμος στα κανάλια με το κλασσικό μπαλάκι ευθυνών και ακουγόταν στις παρέες τις επαρχίας "μα ποιον ενδιαφέρουν όλα αυτά που λένε τα μεγάλα κανάλια;"... Ήταν βαρύ που σκοτώθηκε ένα μικρό παιδί αλλά πραγματικά, αν γινόταν αυτό (που σίγουρα θα έχει γίνει) σε κάποια επαρχιακή πόλη αμφιβάλω πολύ αν θα έπαιρνε τόση μεγάλη έκταση το θέμα.
Δεν ξέρω....πραγματικά δεν ξέρω...ξεκινάω να πιστεύω ότι όλα είναι στημένα και καταλήγω να μην πιστεύω τίποτα...
Ίσως φταίει το γεγονός ότι έχω μοιράσει τη ζωή μου σε τέσσερις πόλεις και κάθε πόλη έχει τη δική της σκοπιά, ίσως πάλι να φταίει κάτι άλλο.
Άλλες φορές αναρωτιέμαι "ένα φόνο χρειαζόταν ο κόσμος για να αντιδράσει και να εναντιωθεί σε όλα αυτά που τον "σκοτώνουν";
Πάντα η Αθήνα αντιδρά πιο έντονα σε όλα... Και πάντα σε καιρούς κρίσης η πρωτεύουσες πλήττονται περισσότερο. Ισως γιατί περισσότερα πράγματα εδώ είναι τεράστιες φούσκες. Εχοντας ζήσει και στην επαρχία και στην αθήνα πλέον έχω εντοπίσει τις διαφορές. Στην Αθήνα για να εναντιωθούμε στη φτώχεια θα κάνουμε μια πορεία και μετά θα πάμε σπίτι μας. Στην επαρχία δε θα κάνει κανείς πορεία αλλά θα δώσει μια κουβέρτα στη διπλανη οικογένεια που κρυώνει.
Διαγραφήακόμα σκέφτομαι αν πρέπει κάτι να πω.
ΑπάντησηΔιαγραφήτα είπες όλα νομίζω.
καλημέρα..
Καλημέρα!
ΔιαγραφήOk λοιπον, διαβαζω σοβαρα σοβαρα, με πιανει μια λυπη, μια απελπισια... κι ερχεσαι στο τελος με τη φωτο και το λογοπαιγνιο με το Χατζηγιαννη και με κανεις να χτυπιεμαι απο τα γελια!!!! Ελεος, ουτε να μελαγχολησει δεν μπορει κανεις σε αυτο το μπλογκ;;;
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλησπερα!
Εχω λιώσει με αυτή τη φωτογραφία.... Οταν την είδα έκλαιγα από τα γέλια...
ΔιαγραφήΆμα είσαι στο άλλο ημισφαίριο όταν συμβαίνουν όλα αυτά και προσπαθείς να καταλάβεις τα γεγονότα, να κατατάξεις την σκέψη σου, να συνδυάσεις, δεν μπορείς να φανταστείς πόσο διαφορετικό είναι! Ήμουν στην Ν Αφρική τότε που σκοτώθηκε ο Αλέξης Γρηγορόπουλος. Μάθαινα τι έγινε και δεν μπορούσα ούτε να το πιστέψω, ούτε να το καταλάβω... Έχω καταλήξει ότι η κατανόηση του εύθραυστου της ευμάρειας που ζήσαμε (προφανώς πριν την κρίση) και ο φόβος για την ανυπαρξία μέλλοντος οδήγησε νέους σε ακραίες συμπεριφορές. Όσο για τις επετειακές εκδηλώσεις ακόμα πιο δύσκολο να τις καταλάβω. Όπως δεν καταλαβαίνω (όπως ακριβώς το λες και εσύ) γιατί, μέσα στην κρίση κατά την διάρκεια της οποίας έχουν γίνει τα χίλια μύρια, τίποτα καινούριο δεν έχει φανεί στον ορίζοντα. Βγήκαν οι 58 να πουν "κάτι" και ήταν 70 χρόνων νεολαίοι...
ΑπάντησηΔιαγραφήΦταίει η απόσταση που δεν καταλαβαίνω? Είναι ο βάτραχος στην κατσαρόλα που λες?