Μετά από την τρομερή επιτυχία του πρώτου σκυταλοδρομικού μυθιστορήματος οι γνωστοί-άγνωστοι ξαναχτυπούν με μια ιστορία μυστηρίου. Ακολουθήστε τα παρακάτω links για να διαβάσετε ολόκληρη την ιστορία όπως έχει εξελιχθεί έως τώρα.
Με σειρά εμφάνισης έγραψαν οι:
- Μαρία Νι., Η αρχή του μυστηρίου
- Έλενα Λ., Μια ανάσα
- Marilise, Ισιδώρα
- Hengeo, Το γιασεμί
- Εκφράσου, Η λεγεώνα
- Des Tzav, Σαν σε όνειρο
- Αριστέα, Ελπίδα
- Funky Monkey, Παράλληλες κινήσεις
- Απάγκιο, "Φ"
- Levina, Διαφυγή
- Xris Kat, Μοιραία συνάντηση
- me (Maria), Η νύχτα των αποφάσεων
- Xristina @Dear e-diary, Μικρές ζωές
- Georgette B, Όλα αλλιώς
- Μαρία Ν.,
Μικρές ζωές
H Ισιδώρα πέρασε με δυσκολία μέσα από τον κόσμο που είχε συγκεντρωθεί γύρω από το καφενεδάκι του κυρ Μιχάλη. "Chicago γίναμε" άκουσε να λέει δίπλα της ένας ηλικιωμένος κουνώντας περίλυπα το κεφάλι του. Γύρισε και τον κοίταξε καθώς αυτός συνέχιζε το παραμιλητό του, "βέβαια τι περιμένεις αφού μαζεύτηκαν εδώ οι δώδεκα φυλές του Ισραήλ"? "Άκουσα ότι πρόκειται για ξεκαθάρισμα λογαριασμών. Χρωστούσε ο κυρ Μιχάλης. Είχε μπλέξει με τζόγο και τον φάγανε οι τοκογλύφοι" άκουσε να λέει συνωμοτικά μια κυρία στη διπλανή της. Η Ισιδώρα δεν άντεχε να τους ακούει. Σκουντώντας και σπρώχνοντας βρέθηκε μπροστά στην κορδέλα της αστυνομίας που είχε τοποθετηθεί γύρω από το μαγαζί του κυρ Μιχάλη. "Τι συνέβη?" ρώτησε έναν αστυνομικό. "Κάντε πιο πίσω κυρία μου. Είστε σε χώρο εγκλήματος" της απάντησε απότομα ο νεαρός αστυνομικός. "Τι συνέβη?" ξαναρώτησε η Ισιδώρα πιο απότομα αυτή τη φορά. "Είμαι φίλη του ιδιοκτήτη. Είναι καλά? Τι συνέβη? Απαντήστε μου". Ο απότομος νεαρός αστυνομικός μαλάκωσε ξαφνικά."Είστε φίλη του είπατε? Άγνωστοι τον πυροβόλησαν. Δε γνωρίζουμε ακόμα πολλά. Το θύμα έχει μεταφερθεί στο νοσοκομείο. Η ομάδα μας ερευνά τον χώρο και παίρνει καταθέσεις από αυτόπτες μάρτυρες. Ίσως θα μπορούσατε να μας βοηθήσετε και εσείς αφού γνωρίζατε το θύμα. Κάθε λεπτομέρεια είναι σημαντική σε τέτοιες περιπτώσεις. Καλύτερα όμως να μιλήσετε με τον επιθεωρητή που έχει αναλάβει την υπόθεση. Είναι ο αστυνόμος Γεωργίου." είπε ο νεαρός αστυνομικός δείχνοντας της έναν κύριο που στεκόταν δίπλα από την πόρτα του καφενείου και κοιτούσε με ενδιαφέρον το πάτωμα. Έκανε να προχωρήσει προς το μέρος του αλλά μετά πρόσεξε τι παρατηρούσε με τόση προσοχή. Μια λίμνη αίματος και δίπλα τρεις κάλυκες από σφαίρες. Σφαίρες που ίσως να στερούσαν τη ζωή του Μιχάλη. Του Μιχάλη που δεν είχε φταίξει σε τίποτα αλλά είχε πληρώσει για τα πάντα.
Πλησίασε αποφασισμένη τον επιθεωρητή και με δυνατή φωνή που τον ξάφνιασε είπε "Γνώριζα το θύμα και θέλω να καταθέσω". Ο επιθεωρητής γύρισε και την κοίταξε απορημένος. Ναι δεν είχε αμφιβολία πώς μπορεί να γνώριζε το θύμα αλλά δεν καταλάβαινε πώς θα μπορούσε μια ηλικιωμένη γυναίκα να τον βοηθήσει. Η υπόθεση ήταν πολύ περίεργη και αυτός δεν είχε καθόλου χρόνο για να τον σπαταλήσει σε γέρικες ανοησίες και μοιρολόγια. Παρόλα αυτά κάτι του έλεγε πώς έπρεπε να ακούσει αυτή την ηλικιωμένη με τα όμορφα υγρά μάτια. "Περιμένετε μισό λεπτό" της είπε και προχώρησε στο εσωτερικό του καφενείου για να συνομιλήσει με τους άλλους αστυνομικούς που ερευνούσαν τον χώρο. Η Ισιδώρα που είχε έρθει αποφασισμένη να τα ομολογήσει όλα ξαφνικά δείλιασε και άρχισε να κάνει βήματα προς τα πίσω. Τι θα έλεγε? Ότι ένα κύκλωμα εμπορίας παιδιών αποπειράθηκε να σκοτώσει τον Μιχάλη? Ότι ένα κύκλωμα τους εκβιάζει? Ένα κύκλωμα στο οποία είναι μπλεγμένη και αυτή? Και η Ελπίδα? Και ο Φώτης και η Νάντια και τόσοι άλλοι? Ένα κύκλωμα που θα τους σκοτώσει εάν τους προδώσει. Ξαφνικά σκέφτηκε ότι αυτή τη στιγμή σίγουρα την παρακολουθούσαν. Μια κάννη όπλου ήταν σίγουρα στραμμένη πάνω της περιμένοντας τη στιγμή που θα πάει να ανοίξει το στόμα της. Δεν τους φοβόταν, ούτε για τη ζωή της νοιαζόταν πια αλλά μια αρχέγονη δύναμη αυτοσυντήρησης την έκανε να το βάλει στα πόδια. Μπλέχτηκε μέσα στο πλήθος που είχε μαζευτεί από περιέργεια και άρχισε να τρέχει με πρωτοφανή για την ηλικία της δύναμη.
Αγάπης 33. Καθώς παρκάρανε το αυτοκίνητο η Ελπίδα δε μπόρεσε να μη σκεφτεί το πόσο ειρωνικό ήταν που το σπίτι που ίσως να γινόταν ο τάφος της ήταν στην οδό Αγάπης. Δε το είχε σκεφτεί ποτέ αλλά πλέον ήταν σίγουρη ότι ο Φώτης είχε επιλέξει το συγκεκριμένο σπίτι λόγω της ονομασίας του δρόμου. Ο γλυκός, ρομαντικός της Φώτης. Στη θύμηση του δάκρυα ανέβηκαν στα μάτια της. "Οχι" σκέφτηκε "δε μπορείς να λυγίσεις τώρα". Κατέβηκε από το αυτοκίνητο και κατευθύνθηκε στην πυλωτή της πολυκατοικίας. Σήκωσε το τρίτο πλακάκι αριστερά του τοίχου με τα ρολόγια μέτρησης της ΔΕΗ και από κάτω βρήκε το κλειδί του διαμερίσματος. Όταν έπιασε το κλειδί στο χέρι της ήταν σαν να επικοινώνησε ξανά με τον Φώτη "Θεέ μου κάνε να είναι ζωντανός" ευχήθηκε καθώς τοποθετούσε το πλακάκι πίσω στη θέση του με προσοχή. Ο Ανέστης την κοιτούσε απορημένος. "Έλα πάμε πάνω" του είπε ζεστά. Θα στα εξηγήσω όλα".
Ανεβήκανε στο τρίτο όροφο και ανοίξανε την πόρτα του διαμερίσματος. Το διαμέρισμα δεν ήταν αυτό που περίμενε ο Ανέστης. Περίμενε να αντικρίσει μια γιάφκα, έναν άδειο χώρο σαν αποθήκη και αντ' αυτού βρήκε έναν χώρο έτοιμο να υποδεχτεί ένα νεόνυμφο ζευγάρι. Ο Φώτης είχε προσέξει και την τελευταία λεπτομέρεια. Είχε ακόμα και κάδρα στους τοίχους. Η Ελπίδα δεν απόρησε με την πληρότητα του σπιτιού. "Ξέρεις, όταν σου έχει λείψει τόσο πολύ ένα σπίτι όσο στα παιδιά που μεγαλώσαμε σε ιδρύματα τότε προσπαθείς να δημιουργείς σπιτικά όπου και εάν πηγαίνεις. Σαν να προσπαθείς να ξορκίσεις το κακό που σου κάνανε. Σαν να προσπαθείς να επανορθώσεις για όλες τις ελλείψεις της παιδικής σου ηλικίας. Κάθισε, έχουμε να πούμε πολλά" του είπε ενώ ταυτόχρονα έψαχνε στα ντουλάπια. Δεν είχε φάει τίποτα εδώ και δύο μέρες. Δεν πεινούσε αλλά ήξερε πώς οι καταστάσεις απαιτούσαν να έχει όλες τις δυνάμεις της. Έβγαλε δυο κονσέρβες με φασόλια, τις άδειασε σε δύο πιάτα και τα έβαλε να ζεσταθούν στο φούρνο μικροκυμάτων. Ζεστό φρεσκομαγειρεμένο φαγητό κονσέρβας για σήμερα! Είπαμε, η ανάγκη για τη ψευδαίσθηση της οικογένειας είναι πολύ έντονη σε μας τα ορφανά" είπε ειρωνικά και με πικρία η Ελπίδα. "Θέλω να μάθω τα πάντα για σένα" της είπε ο Ανέστης καθώς έπαιρνε θέση δίπλα της στο τραπέζι. "Σε τι ιστορία είσαι μπλεγμένη?"
"Μεγάλωσα σε ορφανοτροφείο" ξεκίνησε να αφηγείται η Ελπίδα βάζοντας ταυτόχρονα μια γενναία μπουκιά από φασόλια στο στόμα της. Ο Φώτης και η Νάντια ήταν οι καλύτεροι μου φίλοι. Ορφανοί και αυτοί ή μάλλον καλύτερα αγνώστων στοιχείων! Αυτούς δεν τους πείραζε. Είχαν αποδεχτεί ότι δε θα βρουν ποτέ τους γονείς τους. Νομίζω ότι δεν τους ένοιαζε κιόλας! Εγώ, όμως...Ήθελα να βρω από που κατάγομαι! Τότε ήταν που μπλέχτηκα με τη Λεγεώνα. Μου υποσχέθηκαν ότι θα μου βρίσκαν τους γονείς μου. Ότι ξέρανε ποιοι ήτανε! Εγώ το μόνο που είχα να κάνω ήταν να τους κάνω μια "εξυπηρέτηση". Εγώ τους έμπλεξα και τους άλλους δύο. Αυτοί δε θέλανε να μπλέξουν με τη Λεγεώνα.. Και τώρα μπορεί να είναι και οι δύο νεκροί εξαιτίας μου. Ο Φώτης με παρακαλούσε να το σκάσουμε. Είχε βγάλει ακόμα και πλαστές ταυτότητες για να φύγουμε στο εξωτερικό, να φτιάξουμε τη ζωή μας. Αλλά εγώ δεν ήθελα. Έπρεπε να βρω τις ρίζες μου. Με καταλαβαίνεις?" ρώτησε γεμάτη αγωνία τον Ανέστη. Είχε τόση μεγάλη ανάγκη από παρηγοριά. Τόσο μεγάλη ανάγκη να της πει κάποιος ότι δε φταίει.
Μη κουνιέστε κύριε Μιχάλη σε λίγο έρχεται ο γιατρός είπε η γλυκιά νοσοκόμα. Είχε αρχίσει να επανέρχεται από τη νάρκωση αλλά ακόμα ήταν ζαλισμένος. Θυμάται ότι κάποιος τον φώναξε και μετά θυμάται έναν οξύ πόνο στη κοιλιά του και κάτι ζεστό να τρέχει ανάμεσα από τα χέρια του. Ξαφνικά άνοιξε η πόρτα και μπήκε μέσα ο νεαρός γιατρός. "Μπορείτε να μας αφήσετε για λίγο μόνους με τον ασθενή, δεσποινίς?". Η νεαρή νοσοκόμα βγήκε αμέσως έξω από το δωμάτιο. "Πώς είναι ο αγαπημένος μου καφετζής?" είπε ο νεαρός γιατρός και έσκυψε πάνω από τον κυρ- Μιχάλη. "Είσαι σκληρό καρύδι τελικά εσύ" του είπε φιλικά. Αλλά τίποτα πάνω του δεν ήταν φιλικό. Τα μάτια του ήταν ψυχρά και είχε αυτό το παγωμένο βλέμμα που ο κυρ-Μιχάλης είχε συναντήσει πολλές φορές τις τελευταίες μέρες...
Συνεχίζεται.... από τη Georgette B
Ωχχχχ τι είπες τώρα!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜου έχει σηκωθεί η τρίχα!
Μην και πάθει τίποτα ο κος Μιχάλης θα φαρμακωθώ!!!
Ζωρζετ για σένα το λέωωω!!!
Δεν θα με πεθάνετε εσείς!
Αν πάθει κάτι βρείτε μέρος να κρυφτείτε τσούπρες!
Χαχαχχαχα!
Δεν μπορεί να πάθει κάτι εκείνος έχει πάρει σάρκα και οστά για μένα, κανονίστε, θα το πάρω προσωπικά!
Aααα δε ξέρω... Πέταξα το γάντι στην επόμενη!!!
ΔιαγραφήΧριστίνα μου πήρα μία τρομάρα γιατί νόμισα ότι ο κυρ Μιχάλης σκοτώθηκε και επάνω που συνήλθα να ο περίεργος γιατρός...ελπίζω μην μου τον αποτελειώσει η επόμενη...
ΑπάντησηΔιαγραφήΕξαιρετική πάντως η συνέχεια που έδωσες!
Φιλιά!
Δε ξέρω μπορει ο κυρ Μιχάλης να ξέρει κουνγκ-φου και να τον τελειώσει τον γιατρουδάκο σε τρεις κινήσεις!!! Ποτέ δε ξέρεις!!!
ΔιαγραφήOπως καταλαβαινετε ο Κυρ Μιχαλης ειναι πια δικος μας ανθρωπος!
ΑπάντησηΔιαγραφήΧριστινακι μπραβο! Πολυ ομορφη συνεχεια! Η αγωνια κορυφωνεται!
Δεν το προχώρησα αρκετά.. Αφησα τις επόμενες να μεγαλουργήσουν!!!
ΔιαγραφήΜπράβο Χριστίνα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολύ μου άρεσε όπως το συνέχισες....η αγωνία όλο και κορυφώνεται πια!
Λοιπόν εμένα αυτή η ιστορία μου αρέσει περισσότερο από την προηγούμενη! Τα διάβασα από την αρχή και δένουν απίστευτα. Λες και τα έχει γράψει το ίδιο μυαλό! Πατάμε πολύ ωραία η μία πάνω στην ιστορία της άλλης!
ΔιαγραφήΓκούχου γκούχου (εάν δεν παινέψεις το σπίτι σου θα πέσει να σε πλακώσει)... Αλλά αλήθεια λέω!!!
Τώρα τελευταία ο μπλόγκερ μου κάνει χαζά... μου τρώει τα σχόλια.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑγωνιώδης εξέλιξη. Πολύ ωραία!
Εγώ να δούμε πως θα το τελειώσω...
Ο μπλογκερ τώρα τελευταία τα έχει παίξει για τα καλά!!! Μου φαίνεται ότι ξεκίνησε η καλοκαιρινή του άδεια και ξεμυαλίστηκε!
ΔιαγραφήKαταλυτική θα μπορουσα να πω και η δικη σου συνεχεια!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜπραβο φίλη!
Ανυπομονώ για τη συνέχεια και το επερχόμενο τέλος!
Κοντοζυγώνουμε στο τέλος!!! Και εγώ ανυπομονώ!!!
ΔιαγραφήΕίσαι υπέροχη!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολύ σε ευχαριστώ που το συνέχισες τόσο εκπληκτικά !
Φιλάκι ♥
Εγώ σε ευχαριστώ που αν και δε τρως γλυκά είσαι όλο γλύκα!
ΔιαγραφήΠολύ ωραία την συνέχισες Χτιστίνα. Γενικά η ιστορία εχει εξελιχθεί σε σενάριο ταινίας.... και η αγωνία στα ύψη..
ΑπάντησηΔιαγραφήφιλάκια
Ακριβώς!!!! Περιμένω πώς και πώς τι θα γράψουν τα τελευταία δυο κορίτσια!
ΔιαγραφήΧριστίνα με καθυστέρηση αρκετών ημερών, αξιώθηκα να διαβάσω τις συνέχειες. Ομολογώ πως το εκτόξευσες σε αγωνία και μυστήριο. Πολύ ωραία η συνέχειά σου! Στο καλύτερο μας έκοψες βέβαια...
ΑπάντησηΔιαγραφήΦιλιά πολλά και καλό βράδυ να έχεις Χριστινάκι!
Αφησα την επόμενη να βγάλει το φίδι από την τρύπα!
ΔιαγραφήΧριστίνα μου, εξαιρετική συνέχεια! Το κείμενό σου άψογο, συνεκτικό, περιεκτικό, γεμάτο σασπένς και σε άμεση επαφή με τα προηγούμενα. Μπράβο!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜήπως τελικά να το δίναμε για ταινία; :)))
Να περνάς καλά, φιλιά!
Εγώ συμφωνώ για την ταινία!!! Ή για καθημερινή σειρά...
ΔιαγραφήΑπό κάτι άλλα... Κλάσεις ανώτερο!
το μυστήριο του καφενείου;
ΑπάντησηΔιαγραφήμάλλον πρέπει να πιάσω την ιστορία από την αρχή ε; δεν κατάφερα να καταλάβω και πολλά από αυτό που διάβασα!
Λογικό!! Είναι σε συνέχειες.. Πιάστο από την αρχή και θα σου αρέσει!
ΔιαγραφήΜπράβο σας!
ΑπάντησηΔιαγραφήΘαυμάζω και περιμένω συνέχεια..
Δάφνη μου σε ευχαριστούμε πολύ! Η γνώμη σου έχει διπλή αξία!
ΔιαγραφήΑπρόβλεπτη η συνέχεια της ιστορία .. πολύ ωραία συνεχίζεις με το πέπλο του μυστηρίου !!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜπράβο σου .. Καλό ξημέρωμα
Σε ευχαριστώ...
ΔιαγραφήΑφήνω τους επόμενους να λύσουν το μυστήριο!
Χριστίνα μου, επέστρεψα για μια επίσκεψη στην μπλοκογειτονιά μας, μια και αυτό το Καλοκαίρι είναι πολύ φορτωμένο για εμένα και απέχω από το διαδίκτιο γενικά...
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν θα παρέλειπα όμως να δω πως συνεχίστηκε αυτή η όμορφη ιστορία και βλέπω πως πήρες επάξια την σκυτάλη και συνέχισες όπως ακριβώς της αξίζει... με αγωνία και σασπένς για να την παραδώσεις στην Georgette ... Μπράβο Χριστίνα μου, μου άρεσε αυτό που διάβασα και πάω για το επόμενο κομμάτι....
Να είσαι καλά σου εύχομαι :-))
Ελπίζω πλέον να χαλάρωσες από το φορτωμένο σου καλοκαίρι!!!
ΔιαγραφήΣου εύχομαι ένα δημιουργικό φθινόπωρο!
Έστω και πολύ καθυστερημένα, είπα να αφήσω ένα σχόλιο για τα εύσημα, μιας και ήμασταν "συνάδελφοι".
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλά να περάσεις το τριήμερο!
Συνάδελφε εάν και πολύ καθυστερημένα σου λέω ευχαριστώ !
Διαγραφή♫══♫══♫══♫ ♫══♫══♫══♫ ♫══♫══♫══♫ ♫═.♫══♫══♫══♫ (●◡●)(●◡●)(●◡●)(●◡●)(●◡●)(●◡●)(●◡●)(●◡●)(●◡●)(●◡●)(●◡●)Καιρο ειχα να περασω απο τη μπλοκογειτονια ,αλλα τωρα ηρθα αφηνοντας τις καλυτερες ευχες μου για ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ και ΚΑΛΟ ΦΘΙΝΟΠΩΡΟ!!Να εισαι παντα καλα και να βρισκω ανοιχτο το σπιτικο σου!!♫══♫══♫══♫ ♫══♫══♫══♫ ♫══♫══♫══♫ ♫═.♫══♫══♫══♫ (●◡●)(●◡●)(●◡●)(●◡●)(●◡●)(●◡●)(●◡●)(●◡●)(●◡●)(●◡●)(●◡●)Πολυ ομορφη η συνεχεια σου!!!!!!παω να διαβασω και αλλες :)
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα πας, να πας... Γιατί είναι όλες πολύ αξιόλογες!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλό φθινόπωρο!